ก่อนอื่นต้องบอกก่อนผมขายของมาก็เป็นสิบกว่าปี  ทุกวันนี้รับสแกนหมด กี่บาทก็รับ จ่ายภาษีทุกปี  แต่จะเริ่มเห็นกระทู้บ่นเรื่องร้านไม่รับสแกน  เพราะกลัวเรื่องภาษี  แล้วร้านค้าก็จะโดนด่าเรื่องภาษีไม่ยอมจ่าย  ซึ่งไม่แปลกครับ  เชื่อสิใครที่คิดจะหาทางเลี่ยงได้ไม่ว่ารวยล้นฟ้าหรือค้าขายข้างถนนก็ทำครับ  แต่พนักงานออฟฟิศมันยาก  มันมีแค่หักลดหย่อน ที่กำหนดมา  จะหาทางก็ลำบาก   แต่ถ้าคุณมาเป็นเจ้าของ  เชื่อได้ว่าส่วนใหญ่หาวิธีการทั้งนั้น  

เอาหล่ะมาพูดถึงคนค้าขายนะครับ  การที่เราซื้อของมาคือต้นทุน  ร้านค้าที่เราไปซื้อของ  ใบเสร็จไม่เคยมี   เต็มที่ก็แค่กระดาษมาจดๆๆๆ  เป็นเศษกระดาษใบหนึ่ง  เพราะฉะนั้นเรื่องเก็บบิลมันแถบเป็นไปไม่ได้เลยครับ  และการซื้อมาแล้วขายไป ปัจจุบันการแข่งขันมันสูงมาก  ไอ้กำไร 40%มันไม่มีอยู่จริงครับ ถ้ามีคือส่วนน้อยมากๆๆๆ  คือทำเองขายเอง    และนั้นคือไม่มีค่าแรงค่าเช่า มาเกี่ยว    แต่การที่เราโดนภาษี  ร้านค้าจึงโดนประเมินภาษี 60/40คือเค้าตีเรากำไร40%   ขายได้300,000กำไรเค้าตีเลย  120,000  มันจริงเหรอครับ

และปัจจุบันธนาคารก็ถอนการติดตั้งตู้ atmเยอะมามาก  หาที่กดยาก  ลูกค้าก็ชอบของให้สแกนทอนให้หน่อย  คือซื้อ20บาทกดโอน100ของเงินทอน80บาท  จนเราต้องติดป้ายไม่รับสแกนเกินมูลค่าสินค้า เพราะเราจะโดนภาษี ลูกค้าบางรายก็เข้าใจ บางคนสนิทกันมากๆ ก็ปฎิเสธยาก  

ผมมองว่าการประเมิน 60/40มันสูงมากครับ  คนมองจากข้างบนเค้ามองง่ายๆ  เพราะความจริงมันมีปัจจัยอีกหลายๆอย่าง   ค่าเช่า ค่าน้ำ ค่าไฟ  บางคนขายข้างถนนจะเอาใบเสร็จค่าเช่าที่ไหน  บางคนเช่าหน้าบ้านคนอื่น ไปขอใบเสร็จคนเช่าก็กลัวภาษีไม่ให้  คนงานบางคนต่างด้าว จะหักค่าจ้างยังไง    ไหนจะความรู้ที่ไม่ได้มีมาก  คนเหล่านี้ก็จะกลัวมาก  ไม่ชอบอะไรที่เกี่ยวกับพวกนี้

ผมมองว่าการจ่ายภาษีมันก็เป็นสิ่งถูกต้อง  แต่บางอย่างมันก็ต้องมองสภาพความเป็นจิงควบคู่กันไป  จะมาเล่นประเมิน60/40  แบบนี้มันก็ไม่อยู่ในโลกความจริงครับ  ทำให้คนพยายามเลี่ยงมากที่สุด

ขออภัยนะครับถ้ามีข้อความที่ขัดใจบ้าง เราคุยกันแบบมีเหตุมีผลนะครับ  ไม่ทะเลาะกัน แค่อยากแสดงความคิดเห็นบ้างขอบคุณครับ