ต้องแจ้งไว้ก่อนนะคะว่าเราแค่ผู้หญิงธรรมดาคนนึง ที่มีความรู้สึกแล้วอยากสอบถามเพื่อนหลายๆท่านว่า ถ้าคุณเป็นเจอคล้ายๆเราแล้วจะรู้สึกอย่างไร?
   ก่อนหน้า เรากับแฟนก่อนจะคบกัน เค้าบอกนะคะว่าเค้ามีลูกติด แต่!! "ลูกเค้าอยู่กับแฟนเก่า ไม่ได้เลี้ยงเอง" เราเองก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เราได้หลงรักเค้าไปแล้ว ยอมรับว่าแรกๆเค้าพูดให้เราใคร่ในความรักความสงสารเค้ามากเมื่อเค้าบอกกับเราว่า เค้าโดนแฟนเก่าไล่ จนต้องเลิกลากัน ด้วยเหตุผลที่โง่มาก ..... (เรื่องเงินที่แฟนเราไม่ได้เป็นต้นเหตุเลย) เข้าเรื่องเลยแล้วกันนะคะ มีวันนึงที่เรากับแฟนย้ายมาอยู่คอนโดเช่าด้วยกัน แต่แล้ววันนึงทางบริษัทเรา ได้บีบเราให้ออกจากงาน และไม่ใช่แค่เรา แฟนเราก็เป็นเช่นกัน จากปกติคือเงินเดือนสูงทั้งสอง แล้วเจอวิกฤตแบบนี้ทำให้เราต้องคิดว่า ต้องตัดปัญหาเรื่องการใช้เงินที่ไม่จำเป็นออก เพราะเรากับแฟนนั้น ว่างงานแล้ว เราจึงได้ชวนแฟนเรามาอยู่บ้านของเรา ที่ซื้อไว้ให้ครอบครัวของเราอยู่ แต่!! แฟนเราก็ชวนเราไปอยู่บ้านเค้านะคะ แต่เราไม่อยากให้ที่บ้านเราคิดมาก เลยตัดสินใจมาอยู่ที่บ้านของเรา 
    เมื่อย้ายมาอยู่ที่บ้านของเราแล้ว แฟนดันขอเราบอกว่า ขอให้ไปรับลูกเค้ามาบ้านบ้างได้ไหมเพราะเค้าคิดถึงลูกมาก ( ลูกแฟนเราอายุ 10 ขวบ สูงและตัวใหญ่มาก) เพราะก่อนหน้าเค้าประสบปัญหาเรื่องเงินกับทางนั้น และตั้งตัวยังไม่ได้ แต่ตอนนี้อยู่ใกล้กันประมาณ 30 โล แล้วเค้าก็บอกว่า ลูกเค้าเรียนโรงเรียนเดียวกับหลานของเรานั้น ปัญหามันก็เริ่มเกิดขึ้น จากเดิมที่เราแค่พาไปหาลูกเค้าเดือนละครั้ง กลายเป็น ทุกวันนี้เราแทบเป็นคนเลี้ยงดูเอง 
แฟนให้เราได้รับลูกเค้าจากโรงเรียน มาสอนการบ้าน ทำข้าว อาบน้ำ หาเสื้อผ้าให้ใส่ทุกวัน ทั้งที่เอาจริงๆ หลานแท้ๆของเรายังไม่เคยทำให้เลย แล้วเราก็ไม่ได้คิดอะไร แค่สงสารเด็กว่าเด็กเจอปัญหาพ่อแม่แยกทางต้องอยู่แต่กับตากับยาย เอาจริงๆ เราว่าเราพยายามทำให้ลูกเค้าและแฟนเรามาตลอด จนวันนึงมันไม่ไหว เพราะเด็กมันไม่รู้จักโตเลย สอนอะไรก็ไม่เคยจำเลย ทั้งกินแล้ววางของไว้ให้คนอื่นเก็บ เล่นอะไรไม่เคยรักษาของ กินยากมากๆ แล้วติดเกมส์เป็นที่ 1 เรื่องเรียนไม่ต้องพูดถึงเลยค่ะ เราสอนมาจะเป็นปีแล้วเค้าไม่มีวี่แววว่าจะได้หนังสือเลย อ่านไม่ออกเขียนไม่ได้ ถามอะไรก็ตอบไม่ได้ การบ้านก็ทำไม่เป็นเลย จนเราร้องไห้ ว่าเราทั้งเลี้ยงเค้า ทำให้ทุกอย่าง แต่เค้ากับแย่ลงทุกวัน ถ้าให้พูด ที่บ้านเราเป็นคนเจ้าระเบียบ และรักสะอาดมาก พอเจอลูกของแฟนเรา ก็คือพากันเหนื่อยทั้งครอบครับ เพราะต้องมาคอยเก็บคอยเช็ดสิ่งที่ลูกเค้าทำ ( ถ้าถามว่าหลานไม่ทำหรอ เอาตามตรงนะคะ หลานอายุน้อนกว่า 2 ปี เค้าเป็นเหมือนที่บ้าน ทำอะไรเสร็จเค้าจะเก็บของตัวเอาเข้าที่เหมือนเดิมค่ะ และรักสะอายมากๆ ) ต่อเลยแล้วกันนะคะ ส่วนแฟนเรานั้นแทบไม่ทำอะไรเลย เลี้ยงลูกแค่ตอนลูกขอเล่นเกมส์ด้วยแค่นั้น จนมีแค่เราที่ทำทุกอย่าง ทั้งงาน งานบ้าน เลี้ยงดูลูกแฟน จนทะเลาะกับแม่ เพราะแม่บอกแฟนเราไม่ได้เรื่อง ทำไมต้องเอาภาระมาให้เราทั้งหมด เราก็บอกเราเลือกเค้าไปแล้ว อยากให้แม่เคารพการตัดสินใจของเราด้วย ( แต่เอาเข้าจริงๆ ที่แม่พูดทุกอย่างคือถูกหมด ) และไม่ได้ทะเลาะแต่แม่ กับน้องก็เช่นกัน ไม่คุยกันจนถึงทุกวันนี้ ทั้งที่เมื่อก่อนเราสนิทกับน้องมากๆ ทุกคนว่าเราควรรู้สึกยังไง ทำยังไงต่อดีค่ะ เพราะเราคิดว่าเราเหนื่อยมากๆ เพราะแฟนเราเอาจริงๆ ไม่กินไม่เที่ยวไม่สูบก็จริง แต่เค้าติดเกมส์ งานบ้าน หรืออะไรที่เค้าต้องเดิน คือเค้าไม่ทำอะไรเลย แค่หยิบของใกล้มือก็เรียกให้เราหยิบให้ วันๆนับได้เลยเลยเค้าเดินกี่ก้าว ผิดกับเราที่ต้องทำทุกอย่างคนเดียว
      ( ลูกเค้าไม่ได้อยู่แบบตลอดนะคะ ) เราลืมบอกไปเลยว่า พอรับลูกเค้ามาแล้ว สอนการบ้าน (สอนที 2-3 ชม. ไม่เสร็จ) ต้องพาไปอาบน้ำ ก่อนหน้าให้อาบให้เราเลยสอนให้เค้าอาบเองเพราะโตเกินที่จะให้คนอื่นอาบให้แล้ว แล้วอีกอย่างกว่าจะทำอะไรเสร็จแต่ละอย่าง คือช้ามากๆๆๆๆๆ แบบมากๆ พอกินข้าวทำการบ้านเสร็จ เราต้องขับรถไปส่งลูกแฟนที่บ้านยายอีก ซึ่งมันก็ไกลถ้าต้องขี่ไปกลับ ( คืออยู่กับยายเค้าแค่เวลานอนนอกนั้นเราเป็นคนดูแล แม้กระทั่ง ทุกวันหยุดลูกเค้าก็มานอนที่นี่ด้วย ) กลับมาก็ต้องมาทำงานต่อ วันๆ แทบหาเวลานอนไม่ได้เลย เราเหนื่อยมากเลยค่ะ ไม่รู้จะทำยังไง ปรึกษาใครก็ไม่ได้ คุยกับแฟนก็ทะเลาะถ้าพูดเรื่องลูกเค้าเป็นแบบนั้นแบบนี้ ต้อนนี้ก็อึดอัดมากๆค่ะ ( ลูกเค้าจะเรียกเราว่าเพื่อนป๊า เวลามาบ้านเราก็บอกว่าไปอยู่บ้านป๊า ที่บ้านได้ฟังแล้วก็พากันขัดหูมากค่ะ เพราะว่าทุกอยางเป็นของเราทั้งหมด ไม่ว่ารถบ้านของใช้ ไอแพดที่ลูกเค้าใช้ก็ของเรา กลับบอกเป็นของตัวเอง และของพ่อเค้าค่ะ ) ส่วนเราคิดน้อยใจค่ะ เหมือนเราเป็นแค่คนรับใช้ของแฟนและลูกของเค้า ไม่ใช่แฟนของเค้าเลยค่ะ 

    ทุกคนฟังแล้ว ถ้าเป็นคุณจะคิดทำยังไงต่อไปดีค่ะ เราควรทำยังไงทั้งแฟน ครอบครัวอีก เราสับสนไปหมด 🥹