สวัสดีครับ ผมเยากรู้ความคิดเห็นของทุกๆคนครับว่าที่ผมเลิกแฟนนี่ทำถูกแล้วใช่ไหม

 คือผมกับแฟนคบกันมาแล้ว2ปีครึ่ง แรกๆก็คบกันดีมากครับแล้วแฟนคนนี้เป็นแฟนคนแรกของผมและเธอเป็นคนที่ทัศนคติดีมาก พอนานไปผมก็ได้จบมัธยมไปแล้วไปต่อมหาวิทยาลัย(คือเธอเป็นรุ่นน้องของผมไป1ปี) ใช่ผมได้ที่เรียนต่อที่มหาวิทยาลัย ตอนแรกๆก็คุยกันโทรหากันปกตินะครับ แต่ผมยิ่งอยู่ไกลจากเธอนานเข้ามันก็รู้สึกว่าที่ตัวเองอยู่เนี้ยมันสนุกมาก จนผมไม่ค่อยสนใจเธอสักเท่าไหร่ จนได้ทะเลาะกันนั้นเป็นครั้งที่1 แต่เธอก็ให่อภัยผมได้ แต่พอเวลาผ่านไปนานเข้าๆผมก็กลับไปเป็นเหมือนเดิมแล้วครั้งนี้ผมโดนบอกเลิก แล้วครั้งนี้ผมได้รู้ว่าผมได้ทำร้ายความรู้สึกเธอมาก ผมเลยพยายามทำตัวให้ดีขึ้น ความสัมพันธ์ของเราทั้งคู่ก็กลับมาดีขึ้นเหมือนเดิม ตอนนั้นผมก็รู้สึกดีแหละครับ แต่มันก็เกิดเรื่องขึ้นอีกครั้ง เธอนั้นดันนิสัยเรื่องเหมือนผมไปทุกวัน จนสุดท้ายที่สุดได้ถึงขั้นทำได้แย่กว่าผม แบบผมเข้าใจว่าเขาอยากมีเวลาเป็นของเขาแต่ถ้าผมไม่ทักไปก่อนเขาก็ไม่ตอบโต้อะไรเลยก็ปล่อยแชทค้างไว้แบบนั้น บางครั้งก็ไม่ตอบแชทเลยเป็นจะเป็นครึ่งวัน แล้วก็ได้อ้างว่าติดงานกลุ่มไม่มีเวลาโดยที่ผมเห็นเธอยังลงสตอรี่อยู่แต่ไม่มีเวลาที่จะตอบแชทผม แต่ผมก็ไม่มีเก็บไปคิดหรอกนะเพราะผมรู้ว่าผมก็เคยทำคล้ายๆแบบนั้น จนสุดท้ายมันถึงขีดจำกัดของผม ผมได้ทดลองเล่นๆว่าถ้าไม่ทักเธอก่อนเลย เธอจะทักมาหาผมไหม ผลปรากฏว่าเธอไม่ได้สนใจผมแม้แต่นิดเลยตอนนั้นรู้สึกแย่มาก แล้วผมก็ได้ทักไปหาเธอ แต่เธอก็ตอบกลับมานะ แล้วบอกมาว่าเธอก็เคยทำ ผมก็เข้าใจว่าผมเคยทำแล้วผมก็พยายามทำตัวเองให้ดีขึ้นแล้ว ดีกว่าตอนแรกอีกด้วย ผมก็ตอบกลับไปว่าแล้วที่ผมพยายามทำตัวให้ดีขึ้นเพื่ออะไร โดยที่เธอดันทำกลับกันที่ทำตัวให้แย่ลงทุกๆวัน แล้วเธอก็ขอโทษผม ผมก็ไม่ได้ติดใจอะไรเพราะเป็นครั้งแรกของเธอที่ทำกลับผม แต่จู่ๆเธอก็มาบอกเลิกผม แต่ผมก็ไม่อะไรมากถ้าเธอต้องการแบบนั้น ก็ทำตามที่เธอต้องการ (จริงๆแล้วผมก็อยากเลิกกับเธอเหมือนกันแต่ผมเคยสัญญากับเธอตอนที่เธอเป็นโรคซึมเศร้าว่าจะไม่ทิ้งเธอไปไหนแล้วไม่มีวันที่จะบอกเลิกเธอเด็ดขาด แล้วตอนนี้เธอก็หายจากโรคนี้แล้ว แล้วเธอเป็นคนที่บอกเลิกผมแทน ผมโดนแบบนี้มันสมควรแล้วใช่ไหม

นี่หรอคับรักที่ห่างไกล มันไกลเกินไปจริงๆ