____  ไม่มีวิธีรักษาธรรมโดยไม่ต้องบวชเลยหรอคะ หรือต้องบวชชีวิตถึงจะเป็นสุขถ้าตัดทุกอย่างจากชีวิต อันนี้เราไม่ค่อยจะเข้าใจเท่าไหร่จริงๆ____ ?

มีธรรมะ สำหรับ ฆราวาส อยู่ค่ะ  คนที่สมัครใจครองคู่ ก็รักษาศีล 5 ด้วยกัน อยู่เกื้อกูลกันไป  มีน้ำใจไมตรีต่อกัน
คู่แบบนี้ จะอยู่ร่วมกัน ด้วยความเย็นใจ เจอกันใหม่ชาติหน้าก็จะรักกันอีก

……

สังสารวัฏที่ยาวนาน การเวียนว่ายตายเกิดมีขึ้นนับไม่ถ้วน  
คู่แท้ ที่ แม้มีศีลเสมอกัน  หากอบรม ปัญญา มาไม่เสมอกัน  จะเจอเหตุการณ์แบบนี้เสมอค่ะ

วันหนึ่ง ชาติหนึ่ง … คนใดคนหนึ่ง จะรู้สึกถึง นิพพิทาญาณ
เกิดความแหนงหน่ายต่อการเวียนว่ายตายเกิด อยากจะทำที่สุดแห่งกองทุกข์นี้ให้แจ้ง

คนแบบนี้ จะรู้ตัวเองตั้งแต่เด็กค่ะ ว่าอยากจะบวช อยากถือครองเพศพรหมจรรย์ อยากจะเจริญวิปัสสนาให้เต็มที่
แต่ …
มารจะไม่ยอมปล่อยไปง่ายๆ … เมื่อเห็นคนเอาจริง จากที่โสดมานาน จู่ๆ กรรม ก็บันดาล ให้เจอคู่บุพเพ ที่เคยดีต่อกันมาหลายภพ
เจอแบบนี้ ความตั้งใจจะบวช จะเริ่มสั่นคลอน (บางคน ถูกดึงไว้สำเร็จ ตกลงแต่งงาน มีลูก ทีนี้ มีห่วงรัดคอดิ้นไม่หลุด)

มีหลายท่าน ที่เอาตัวรอดจากคู่บุญระดับนี้ไปได้ ตั้งแต่ยกแรก (ได้บวชตลอดชีวิตบำเพ็ญเนกขัมมะบารมีตลอดชาติจริงๆ)

แต่นักปฏิบัติหลายต่อหลายท่าน หนียังไง ก็หนีไม่พ้น เกินกำลังตน ณ ขณะนั้น ก็มักจะใช้วิธีประนีประนอม  
อยู่กันไปก่อน สักระยะหนึ่ง แล้วจะไปบวช เมื่อหมดภาระ (ดูแลพ่อแม่ / หาเงินไว้ให้ภรรยาใช้แบบไม่เดือดร้อน ฯ)

เดาว่า แฟนคุณ ก็รักคุณมากจริงๆ  แต่เขารัก นิพพานมากกว่า
คงเป็นสิ่งที่จิตใจเขาตั้งปรารถนา มาหลายอสงไขยแล้ว

คุณมีทางเลือกสองทาง  สำหรับ คนที่มีคู่แท้ ที่ปัญญา และ ศรัทธา ไม่เสมอกัน

1 อนุโมทนากับเขา ปล่อยมือเขาจากสถานะแฟนตอนนี้เลย
ให้เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน เป็นโยมอุปัฏฐากยามเขาบวช

กลั่นความรัก จากราคะ ให้บริสุทธิ์ กลายเป็นเมตตาต่อกันอย่างแท้จริง
ปรารถนาให้เขา พ้นทุกข์ โดยสิ้นเชิง พบสันติสุข ที่แท้จริง

2 พัฒนาตนเอง เคียงคู่ไปกับเขา ตั้งใจศึกษาธรรมะจริงจัง  เป็นกัลยาณมิตรที่ดีต่อกัน
เมื่อเขาบวช  คุณก็บวช (ไม่จำเป็นต้องวัดเดียวกันก็ได้)

คนที่เลือกข้อนี้ได้ บารมี ที่ทำร่วมกันมา มักจะใกล้เต็มแล้วทั้งคู่

สาเหตุ ที่ไม่ยินดี ในใครอื่นเลย หากไม่ใช่คนๆนี้ ก็เพราะ รักเดียวต่อกันมานับชาติไม่ถ้วนนั่นเอง