วันนี้ไปดูหนังจรเข้ร้องเพลงมา ตอนแรกกำลังสองจิตสองใจ อยากดูหนังที่ดูแล้วอมยิ้ม ไม่ต้องขำกลิ้ง ก็นั่งคิดระหว่างเดินทาง ว่าจะดูจรเข้ หรือจะดูคนติดบนพระจันทร์ดี เพราะหนังฉายรอบเดียวกัน ก็เลยโทรถามเพื่อนแล้วตัดสินใจเลยว่าจะดูจรเข้ร้องเพลง

เดินเข้าโรงในสมองคิดถึงเรื่อง Paddington กับ หนังเก่าๆ เรื่องบ้านเล็กในป่าใหญ่ The Adventures of the Wilderness Family คิดว่าหนังน่าจะเป็นแนวๆ นั้น ปรากฎว่าผลิดโผ กลายเป็น อีที ซะงั้น เอิ๊กๆๆๆๆ น่ารักดี 

หนังเริ่มเรื่องด้วยการที่นักมายากลตกอับ พยายามจะหาสัตว์ตัวใหม่มาร่วมแสดง แล้วไปเจอร้านขายสัตว์หายาก แล้วบังเอิญได้ยินเสียงใครบางคนร้องเพลงเลยเดินตามเสียงไป ก็เจอจรเข้ตัวน้อย กำลังร้องเพลงอยู่ เลยเอามาเลี้ยง เลี้ยงประหนึ่งเป็นลูกตัวเอง สอนให้เต้นเพื่อจะได้ไปโชว์ แต่พอถึงเวลาโชว์จริงๆ จรเข้น้อยกลับเต้นไม่ออกเพราะตื่นเวที ทำให้นักมายากลต้องหนีเจ้าหนี้ ทิ้งจรเข้น้อยไว้ในบ้าน

เวลาผ่านไป ก็มีคนมาอยู่ที่บ้านนี้ เป็นครอบครัวพ่อแม่ลูก ก็เจอจรเข้น้อย่ที่ตอนนี้ตัวสูงใหญ่ ก็อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข สุดท้ายก็โดนเพื่อนบ้านฟ้องตำรวจ ให้มาจับจรเข้ไป ก็เดาได้ไม่ยากนะครับ 

หนังซึ้งมาก เพลงก็เพราะ ถึอว่าเป็น Family Musical เรื่องหนึ่ง ที่ทำออกมาดีมากๆ ทั้งเพลง ทั้งการเดินเรื่อง ทั้งการแสดง ที่แอบตกใจนิดนึงก็คือ Javier Bardem ที่มักจะเห็นเล่นบทโหดๆ กลับร้องเพลงได้เพราะเหลือหลาย เพราะอย่างไม่น่าเชื่อ แถมยังเต้นได้เด็ดสะระตึ่มากๆ ประทับใจสุดๆ