เราเป็นคนกรุงเทพ มีแฟนเป็นชาวต่างชาติและตอนนี้ย้ายมาอยู่ต่างประเทศ 10 กว่าปีแล้ว มีลูกด้วยกัน 2 คน เราคบกันมาตั้งแต่วัยรุ่นสมัยมหาวิทยาลัย ที่บ้านแฟนไม่ใช่คนมีฐานะอะไร แฟนก็ทำงานส่งตัวเองเรียนตั้งแต่มัธยมปลายจนมหาวิทยาลัย ซึ่งเรามาที่นี่ตั้งแต่ยังไม่แต่งและมาเรียนปริญญาโทไปด้วย พอแต่งงานกันเรามาอยู่บ้านกับครอบครัวเค้าซึ่งเหมือนเค้าไม่ได้จะต้อนรับอะไรเรามากนักเพราะเราเป็นคนไทย เหมือนบ้านเค้ามีอคติกับคนไทยเพราะลุงเค้าเคยโดนภรรยาคนไทยทิ้งไปเมื่อลูกยังอายุแค่ขวบเดียว แถมภาพลักษณ์ของคนไทยก็ไม่ค่อยดีนัก (เมื่อหลาย 10 กว่าปีก่อน)
ซึ่งตอนสมัยเราเรียนอยู่ แฟนเราดีมาก คอยให้เงินใช้บ้างเดือนละ 400 เหรียญ (แต่ก็เอากลับไปหลายๆเดือนเพราะไม่พอ) เค้าดู support เราดี แต่เรารู้สึกได้ว่าเหมือนเค้าจะมีปัญหาเรื่องการเงินบ่อยๆ เราเคยบอกเค้าว่าจะช่วยเก็บเงินให้มั้ยเพราะเหมือนเค้าไม่มีเงินเก็บเลย แต่ตอนนี้นั้นเค้าไม่พอใจ เหมือนเราไปกัาวก่ายเรื่องการเงินของเค้า ทะเลาะกันเลยไม่เคยพูดถึงเรื่องที่เราอยากจะช่วยอีก เวลามีเทศกาลสำคัญและเค้าอยากซื้อของให้เรา จะต้องรอเงินเดือนออกและบางครั้งจะพาไปกินดีๆแต่สุดท้ายกลางเดือนเงินไม่พอ เราเคยเตือนเค้าว่าต้องจัดการดีๆ ถ้าคิดว่าไม่พอ เอาแค่ข้าวหรือการ์ดง่ายๆเราก็ดีใจแล้ว มีอยู่ครั้งหนึ่งวันเกิด ไม่รู้คิดยังไงจะซื้อ rolex มือ 2 ให้ แต่เงินเค้าไม่พอ มาบอกเราว่าขอเงินอีก 400 เหรียญ (ราคาเต็มเท่าไรไม่รู้) แล้วเค้าก็ให้เราเป็นของขวัญ แต่เราไม่พอใจเลย เพราะไม่ชอบนาฬิกาเรือนนั้นและเราต้องมาเสียเงินกับสิ่งที่เราไม่ชอบ เลยไม่เคยใส่อีกเลย สุดท้ายอยู่ๆเค้าเอาไปให้แม่เค้าและลืมไปว่าเราเคยจ่ายเงินจำนวนนี้ไป เราไม่พอใจมากแต่ทำอะไรไม่ได้ เวลาผ่านมาเรื่อยๆ เราซื้อบ้านของตัวเองแยกออกมา แต่แม่เค้าตามมาอยู่ด้วย แต่ครอบครัวเค้าขายบ้านหลังเดิมทิ้ง มาที่ใหม่ค่าใช้จ่ายทุกอย่างหาร 2 ระหว่างเรากับเค้า แต่เราออกค่าน้ำค่าไฟค่าแกสคนเดียว และค่าโทรศัพท์ของแม่เค้าด้วย เรื่องการเงินเค้าก็จะเป็นแบบนี้บ่อยๆ เงินไม่พอตอนกลางเดือน มายืมหลักร้อยเหรียญ (ประมาณ 5000-10000 บาท) แล้วก็คืนเวลาสิ้นเดือนหรือได้โบนัส หลังๆยืมหลักพันเหรียญ (ประมาณ 40,000-150,000) แล้วก็ค่อยๆคืน พอเริ่มมีธุรกิจหุ้นกะเพิ่อน บางครั้งบอก cashflow ไม่พอ จะมาขอยืม 200,000-300,000 บาท เราก็ให้ยืมตลอด แล้วเค้าจะทยอยจ่ายเรื่อยๆ ทุกครั้งเวลาเค้าจะเปลี่ยนรถ จะต้องมาคุยกับเราให้เราช่วยออก บอกว่าเป็นรถครอบครัว เราควรจะช่วยเค้าบ้างเพราะเค้าจ่ายเองหมดไม่ไหว แต่เค้าใช้รถ 95% และเป็นข้อบังคับของบริษัทว่าพนักงานขายต้องมีรถ เราช่วยเค้าออกไปเกือบล้าน ค่ารถที่นี่ราคาแพง แต่แทบไม่เคยขับเลยเพราะเค้าจะเป็นคนใช้ตลอด พอเราลังเลไม่อยากจ่ายเค้าบอกว่าเราเห็นแก่ตัว เลยยอมให้ไป เปลี่ยนรถมา 3 คันแล้ว ตอนนี้เป็นรถ SUV 7 ที่นั่ง เมื่อ 2 ปีก่อนจะยืมประมาณล้านกว่าบาทเราก็ลังเล แต่สุดท้ายบอกไม่ต้องยืมแล้ว หลังๆที่เค้ามายืมเราจะไม่ตกลงทันที บ่ายเบี่ยงไปเรื่อยๆ เพราะเราเบื่อที่เค้าไม่เคยจัดการเรื่องเงินของตัวเองได้เลย ล่าสุดจะมายืม 200,000 บาท เพราะเงินไม่พอ เราแบบเธอทำงานมาตั้งหลายปีแล้ว เอาไปไหนหมด เค้าบอกผ่อนนาฬิกาแล้วก็ซื้อประกันให้ลูก แต่สิ้นปีนี้คำนวณแล้วไม่น่าจะมีเงินพอ เราแบบเฮ้ยแล้วไม่ดูเลยหรอว่าควรทำเท่าไร เงินเรามีพอมั้ย เรารู้สึกไม่โอเคที่ทุกครั้งเค้าจะคิดว่ามายืมเงินเราเมื่อไรก็ได้ ต่อให้ทุกครั้งเค้าจ่ายคืนให้ก็เถอะ เราพยายามคิดถึงสมัยก่อนที่เค้าดูแลเรา ไม่รู้จะต้องทำยังไง เราพูดตรงๆกับเค้าหลายรอบแล้ว แต่ก็ยังมาขอยืมเรื่อยๆอยู่ดี รู้สึกลำบากใจมาก
ใส่โค้ด
คิดยังไงถ้าแฟนของคุณขอยืมเงินคุณบ่อยๆ
ซึ่งตอนสมัยเราเรียนอยู่ แฟนเราดีมาก คอยให้เงินใช้บ้างเดือนละ 400 เหรียญ (แต่ก็เอากลับไปหลายๆเดือนเพราะไม่พอ) เค้าดู support เราดี แต่เรารู้สึกได้ว่าเหมือนเค้าจะมีปัญหาเรื่องการเงินบ่อยๆ เราเคยบอกเค้าว่าจะช่วยเก็บเงินให้มั้ยเพราะเหมือนเค้าไม่มีเงินเก็บเลย แต่ตอนนี้นั้นเค้าไม่พอใจ เหมือนเราไปกัาวก่ายเรื่องการเงินของเค้า ทะเลาะกันเลยไม่เคยพูดถึงเรื่องที่เราอยากจะช่วยอีก เวลามีเทศกาลสำคัญและเค้าอยากซื้อของให้เรา จะต้องรอเงินเดือนออกและบางครั้งจะพาไปกินดีๆแต่สุดท้ายกลางเดือนเงินไม่พอ เราเคยเตือนเค้าว่าต้องจัดการดีๆ ถ้าคิดว่าไม่พอ เอาแค่ข้าวหรือการ์ดง่ายๆเราก็ดีใจแล้ว มีอยู่ครั้งหนึ่งวันเกิด ไม่รู้คิดยังไงจะซื้อ rolex มือ 2 ให้ แต่เงินเค้าไม่พอ มาบอกเราว่าขอเงินอีก 400 เหรียญ (ราคาเต็มเท่าไรไม่รู้) แล้วเค้าก็ให้เราเป็นของขวัญ แต่เราไม่พอใจเลย เพราะไม่ชอบนาฬิกาเรือนนั้นและเราต้องมาเสียเงินกับสิ่งที่เราไม่ชอบ เลยไม่เคยใส่อีกเลย สุดท้ายอยู่ๆเค้าเอาไปให้แม่เค้าและลืมไปว่าเราเคยจ่ายเงินจำนวนนี้ไป เราไม่พอใจมากแต่ทำอะไรไม่ได้ เวลาผ่านมาเรื่อยๆ เราซื้อบ้านของตัวเองแยกออกมา แต่แม่เค้าตามมาอยู่ด้วย แต่ครอบครัวเค้าขายบ้านหลังเดิมทิ้ง มาที่ใหม่ค่าใช้จ่ายทุกอย่างหาร 2 ระหว่างเรากับเค้า แต่เราออกค่าน้ำค่าไฟค่าแกสคนเดียว และค่าโทรศัพท์ของแม่เค้าด้วย เรื่องการเงินเค้าก็จะเป็นแบบนี้บ่อยๆ เงินไม่พอตอนกลางเดือน มายืมหลักร้อยเหรียญ (ประมาณ 5000-10000 บาท) แล้วก็คืนเวลาสิ้นเดือนหรือได้โบนัส หลังๆยืมหลักพันเหรียญ (ประมาณ 40,000-150,000) แล้วก็ค่อยๆคืน พอเริ่มมีธุรกิจหุ้นกะเพิ่อน บางครั้งบอก cashflow ไม่พอ จะมาขอยืม 200,000-300,000 บาท เราก็ให้ยืมตลอด แล้วเค้าจะทยอยจ่ายเรื่อยๆ ทุกครั้งเวลาเค้าจะเปลี่ยนรถ จะต้องมาคุยกับเราให้เราช่วยออก บอกว่าเป็นรถครอบครัว เราควรจะช่วยเค้าบ้างเพราะเค้าจ่ายเองหมดไม่ไหว แต่เค้าใช้รถ 95% และเป็นข้อบังคับของบริษัทว่าพนักงานขายต้องมีรถ เราช่วยเค้าออกไปเกือบล้าน ค่ารถที่นี่ราคาแพง แต่แทบไม่เคยขับเลยเพราะเค้าจะเป็นคนใช้ตลอด พอเราลังเลไม่อยากจ่ายเค้าบอกว่าเราเห็นแก่ตัว เลยยอมให้ไป เปลี่ยนรถมา 3 คันแล้ว ตอนนี้เป็นรถ SUV 7 ที่นั่ง เมื่อ 2 ปีก่อนจะยืมประมาณล้านกว่าบาทเราก็ลังเล แต่สุดท้ายบอกไม่ต้องยืมแล้ว หลังๆที่เค้ามายืมเราจะไม่ตกลงทันที บ่ายเบี่ยงไปเรื่อยๆ เพราะเราเบื่อที่เค้าไม่เคยจัดการเรื่องเงินของตัวเองได้เลย ล่าสุดจะมายืม 200,000 บาท เพราะเงินไม่พอ เราแบบเธอทำงานมาตั้งหลายปีแล้ว เอาไปไหนหมด เค้าบอกผ่อนนาฬิกาแล้วก็ซื้อประกันให้ลูก แต่สิ้นปีนี้คำนวณแล้วไม่น่าจะมีเงินพอ เราแบบเฮ้ยแล้วไม่ดูเลยหรอว่าควรทำเท่าไร เงินเรามีพอมั้ย เรารู้สึกไม่โอเคที่ทุกครั้งเค้าจะคิดว่ามายืมเงินเราเมื่อไรก็ได้ ต่อให้ทุกครั้งเค้าจ่ายคืนให้ก็เถอะ เราพยายามคิดถึงสมัยก่อนที่เค้าดูแลเรา ไม่รู้จะต้องทำยังไง เราพูดตรงๆกับเค้าหลายรอบแล้ว แต่ก็ยังมาขอยืมเรื่อยๆอยู่ดี รู้สึกลำบากใจมาก