วันที่ 25/12/65
เวลา 10:00 นาที เหตุ ผจก คอนโดแห่งหนึ่งที่พระรามสาม มีการใช้อารมณ์ในการพูดคุย ทั้งๆที่ ผมยังไม่ได้ทำอะไรให้เขาเลย
จุดเริ่มต้นของเรื่องคือ ผมได้เปิดคอมแล้วคอมดับ แล้วเปิดไม่ติด ผมก็อยากจะถามว่าพอมีไอมีซ้อมไหมครับ แต่ดันว่า ประธานคอนโดที่เป็นลูกบ้านได้โทรมาแต่ผมรับสาย เลยอยากให้ ผจก ช่วยอ่านไลน์ด้วย และให้ผมช่วยแจ้ง เพราะผจก ติดธุระ พอ ผจก มาเลยเห็นผมยุ่งอยู่กับการเปิดคอม เลยบอกผมว่าทำไมถึงเปิดไม่ได้ ทำไม่ได้หลอ ไม่ได้ยากเลยนะ แค่ดูว่าปลั๊กไหนหลุดตรงไหนก็เสียบๆไป ไม่ได้ยากเลยนะ (ผมเองก็คิดในใจว่าผมก็พอทำได้ แต่ปัญหาไม่ได้อยู่ที่คอม) ผมเลยแกล้งถามเพื่อนในโทรศัพท์ว่าเป็นเมนบอร์ดหรือป่าวเพื่อน ผจกเลยพูดเสียงดังมาว่า ทำไมต้องให้คนนอกรู้ นี่มันเรื่องภายใน อย่าไปทำให้คนอื่นเค้ามาวุ่นวายหรือ เดือดร้อนด้วย แล้วบอกผมว่า อย่ามาจุกจิก ถามเซ้าซี้ได้ไหม พี่ก็มีงานของพี่ อย่าถามเยอะ นั่งหล่อๆไป เชื่อพี่สิ อยู่เฉยๆ ถ้าถามเยอะ พี่จะเริ่มอารมณ์ และจะด่าเราได้ แล้วพอพี่ด่าก็จะไปฟ้อง บริษัทว่าพี่ด่าไม่ได้นะ ตอนนั้น ผมเกิดความโมโหเล็กน้อยเพราะผมงงว่า ผมผิดอะไร ผมเลยขอตัวไปเข้าห้องน้ำ เพื่อไปตั้งสติ และเก็บอารมณ์ หลังจากนั้นผมก็กลับมาที่ห้องนิติอีกครั้ง ผจก ก็ได้เริ่มพูดอีกว่าเป็นไร ท้องเสียกินยาไหม เสียบ่อยนะ เดี๋ยวเป็นนั้นเป็นนี่ ป่วยบ่อย ผมเองก็คิดในใจคือผมก็พึ่งเข้าห้องน้ำ อีกอย่างก็พึ่งทำได้สองวัน ทุกๆวันที่ทำ ก็ไม่เคยไปเข้าห้องน้ำเลย ทำงานที่มอบหมายทั้งวัน แต่ทำไมถึงพูดแบบนี้ (เหมือนโมโหคนอื่นแล้วมาลงที่ผม ) ผมเลยบอกว่าผมปวดท้องปกติครับ เพราะกินกาแฟไม่ได้เป็นอะไร ผมยังไม่ได้บอกพี่เลยว่าผมป่วยหรือ ท้องเสียไม่สบาย ผจก ก็ได้บอกผมมาต่อว่า จะกลับบ้านเลยไหม หรือจะเอายังไง กลับบ้านไหมพี่ให้กลับบ้านได้นะ ผมก็งง ว่าเค้าเป็นไร ผมเลยตอบไปว่า แล้วแต่พี่จะพิจารณาเลยครับ ผมเองก็มีอารมณ์ โมโหเป็นเหมืนกัน แต่ผมใช้อารมณ์ให้ถูกที่ ใช้อารมณ์ให้เกิดประโยชน์ เพราะผมอยากทำงานที่นี่ ผจก ถึงได้เงียบครับ
พฤติกรรมนี้ มีเยอะมากครับ รวมถึงคำหยาบคายเช่น อีห่านี่ อีหากราก ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหลอว่ะ พวกมัน (คำพวกนี้ใช้ด่าลูกบ้านเวลาอยู่ในห้องนิติ) และยังมีอีกหลายๆคำมากมาย
เมื่อเจอ ผู้จัดการคอนโดแบบนี้ พนักงานธุรการอย่างผม ควรทำอย่างไรดี ?
เวลา 10:00 นาที เหตุ ผจก คอนโดแห่งหนึ่งที่พระรามสาม มีการใช้อารมณ์ในการพูดคุย ทั้งๆที่ ผมยังไม่ได้ทำอะไรให้เขาเลย
จุดเริ่มต้นของเรื่องคือ ผมได้เปิดคอมแล้วคอมดับ แล้วเปิดไม่ติด ผมก็อยากจะถามว่าพอมีไอมีซ้อมไหมครับ แต่ดันว่า ประธานคอนโดที่เป็นลูกบ้านได้โทรมาแต่ผมรับสาย เลยอยากให้ ผจก ช่วยอ่านไลน์ด้วย และให้ผมช่วยแจ้ง เพราะผจก ติดธุระ พอ ผจก มาเลยเห็นผมยุ่งอยู่กับการเปิดคอม เลยบอกผมว่าทำไมถึงเปิดไม่ได้ ทำไม่ได้หลอ ไม่ได้ยากเลยนะ แค่ดูว่าปลั๊กไหนหลุดตรงไหนก็เสียบๆไป ไม่ได้ยากเลยนะ (ผมเองก็คิดในใจว่าผมก็พอทำได้ แต่ปัญหาไม่ได้อยู่ที่คอม) ผมเลยแกล้งถามเพื่อนในโทรศัพท์ว่าเป็นเมนบอร์ดหรือป่าวเพื่อน ผจกเลยพูดเสียงดังมาว่า ทำไมต้องให้คนนอกรู้ นี่มันเรื่องภายใน อย่าไปทำให้คนอื่นเค้ามาวุ่นวายหรือ เดือดร้อนด้วย แล้วบอกผมว่า อย่ามาจุกจิก ถามเซ้าซี้ได้ไหม พี่ก็มีงานของพี่ อย่าถามเยอะ นั่งหล่อๆไป เชื่อพี่สิ อยู่เฉยๆ ถ้าถามเยอะ พี่จะเริ่มอารมณ์ และจะด่าเราได้ แล้วพอพี่ด่าก็จะไปฟ้อง บริษัทว่าพี่ด่าไม่ได้นะ ตอนนั้น ผมเกิดความโมโหเล็กน้อยเพราะผมงงว่า ผมผิดอะไร ผมเลยขอตัวไปเข้าห้องน้ำ เพื่อไปตั้งสติ และเก็บอารมณ์ หลังจากนั้นผมก็กลับมาที่ห้องนิติอีกครั้ง ผจก ก็ได้เริ่มพูดอีกว่าเป็นไร ท้องเสียกินยาไหม เสียบ่อยนะ เดี๋ยวเป็นนั้นเป็นนี่ ป่วยบ่อย ผมเองก็คิดในใจคือผมก็พึ่งเข้าห้องน้ำ อีกอย่างก็พึ่งทำได้สองวัน ทุกๆวันที่ทำ ก็ไม่เคยไปเข้าห้องน้ำเลย ทำงานที่มอบหมายทั้งวัน แต่ทำไมถึงพูดแบบนี้ (เหมือนโมโหคนอื่นแล้วมาลงที่ผม ) ผมเลยบอกว่าผมปวดท้องปกติครับ เพราะกินกาแฟไม่ได้เป็นอะไร ผมยังไม่ได้บอกพี่เลยว่าผมป่วยหรือ ท้องเสียไม่สบาย ผจก ก็ได้บอกผมมาต่อว่า จะกลับบ้านเลยไหม หรือจะเอายังไง กลับบ้านไหมพี่ให้กลับบ้านได้นะ ผมก็งง ว่าเค้าเป็นไร ผมเลยตอบไปว่า แล้วแต่พี่จะพิจารณาเลยครับ ผมเองก็มีอารมณ์ โมโหเป็นเหมืนกัน แต่ผมใช้อารมณ์ให้ถูกที่ ใช้อารมณ์ให้เกิดประโยชน์ เพราะผมอยากทำงานที่นี่ ผจก ถึงได้เงียบครับ
พฤติกรรมนี้ มีเยอะมากครับ รวมถึงคำหยาบคายเช่น อีห่านี่ อีหากราก ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหลอว่ะ พวกมัน (คำพวกนี้ใช้ด่าลูกบ้านเวลาอยู่ในห้องนิติ) และยังมีอีกหลายๆคำมากมาย