รบกวนทุกคนที่อ่านกระทู้นี้ ช่วยแชร์ความคิดเห็นให้ผมด้วยนะครับ
เรื่องที่เกิดขึ้นกับผมก็คือ ผมได้รับของขวัญชิ้นนึงซึ่งเป็นปากกา LAMY ราคา 5,000 กว่าบาท ซึ่งผมชอบมันมาก จึงอยากจะซื้อให้แฟนใช้เหมือนกันเป็นของขวัญวันเกิด ผมพยายามติดต่อ shop ที่มีขายทั้งที่ Central และ พารากอน แต่กลับไม่มีของที่เป็นรุ่นเดียวกัน search ตามออนไลน์ ก็ไม่มี พยายามสอบถามอยู่สักพัก จนรู้สึกเกรงใจพนักงานขาย จนต้องอุดหนุนรุ่นอื่น เพื่อสร้าง relationship กับพนักงานขาย ซึ่งเค้าก้อได้ช่วยเหลือในการสอบถามสาขาอื่นให้เป็นอย่างดี ใกล้ถึงวันเกิด ผมก็ยังโทรไปสอบถาม แต่พนักงานบอกว่าของยังไม่เข้า ผมจึงตัดสินใจเอาของที่ผมมีให้แฟนไปก่อนเพื่อ surprise แต่ไม่ได้บอกที่มาของปากกาเล่มนั้น เพราะผมคิดว่าถ้าบอกไป คงไม่เหมาะ และคิดว่าแฟนผมคงไม่อยากรับ และเลือกที่จะรอมากกว่า แต่สำหรับผมนั้นคิดแต่เพียงว่าการให้ของขวัญในวันเกิดน่าจะเป็น moments ที่ดี แต่เรื่องมันกลับไม่ได้จบลงด้วยดี เพราะแฟนผมเค้าเห็นใบรับประกันว่าปากกานั้นซื้อมาก่อนเป็นเดือนๆ และเค้นหาความจริงจากผม พอเล่าถึงที่มาและเรื่องราวทั้งหมดที่ผมพยายามทำให้ เค้ากลับบอกว่าเค้าเสียความรู้สึกกับเรื่องนี้และคืนของขวัญกลับคืนมาให้ผมแล้วก็งอนไปหลายวัน และปฏิเสธไม่รับโดยให้เหตุผลว่าราคามันแพงเกินไป และตกลงกันไว้ว่าจะให้ผมพาไปซื้อรองเท้าให้แทน ผ่านมาจนทุกวันนี้เค้าก้อไม่ปล่อยผ่านและลืมเรื่องที่เกิดขึ้น จนทำให้ผมรู้สึกว่าเค้าด้อยค่าความตั้งใจที่ผมอยากทำให้เค้า ผมรู้สึกเสียใจมาก และผมเองก็เจ้าใจความรู้สึกของแฟนผมนะ และรู้ตัวดีว่าตัวเองทำผิด แต่ที่ไม่เข้าใจคือ ทำไมเค้าไม่นึกถึงความตั้งใจของผมเลย ทุกคนมีความคิดเห็นกับเรื่องนี้อย่างไรกันบ้างครับ
ความตั้งใจของผู้ให้กับแลกไม่ได้กับความรู้สึกของผู้รับเลยใช่มั้ย
เรื่องที่เกิดขึ้นกับผมก็คือ ผมได้รับของขวัญชิ้นนึงซึ่งเป็นปากกา LAMY ราคา 5,000 กว่าบาท ซึ่งผมชอบมันมาก จึงอยากจะซื้อให้แฟนใช้เหมือนกันเป็นของขวัญวันเกิด ผมพยายามติดต่อ shop ที่มีขายทั้งที่ Central และ พารากอน แต่กลับไม่มีของที่เป็นรุ่นเดียวกัน search ตามออนไลน์ ก็ไม่มี พยายามสอบถามอยู่สักพัก จนรู้สึกเกรงใจพนักงานขาย จนต้องอุดหนุนรุ่นอื่น เพื่อสร้าง relationship กับพนักงานขาย ซึ่งเค้าก้อได้ช่วยเหลือในการสอบถามสาขาอื่นให้เป็นอย่างดี ใกล้ถึงวันเกิด ผมก็ยังโทรไปสอบถาม แต่พนักงานบอกว่าของยังไม่เข้า ผมจึงตัดสินใจเอาของที่ผมมีให้แฟนไปก่อนเพื่อ surprise แต่ไม่ได้บอกที่มาของปากกาเล่มนั้น เพราะผมคิดว่าถ้าบอกไป คงไม่เหมาะ และคิดว่าแฟนผมคงไม่อยากรับ และเลือกที่จะรอมากกว่า แต่สำหรับผมนั้นคิดแต่เพียงว่าการให้ของขวัญในวันเกิดน่าจะเป็น moments ที่ดี แต่เรื่องมันกลับไม่ได้จบลงด้วยดี เพราะแฟนผมเค้าเห็นใบรับประกันว่าปากกานั้นซื้อมาก่อนเป็นเดือนๆ และเค้นหาความจริงจากผม พอเล่าถึงที่มาและเรื่องราวทั้งหมดที่ผมพยายามทำให้ เค้ากลับบอกว่าเค้าเสียความรู้สึกกับเรื่องนี้และคืนของขวัญกลับคืนมาให้ผมแล้วก็งอนไปหลายวัน และปฏิเสธไม่รับโดยให้เหตุผลว่าราคามันแพงเกินไป และตกลงกันไว้ว่าจะให้ผมพาไปซื้อรองเท้าให้แทน ผ่านมาจนทุกวันนี้เค้าก้อไม่ปล่อยผ่านและลืมเรื่องที่เกิดขึ้น จนทำให้ผมรู้สึกว่าเค้าด้อยค่าความตั้งใจที่ผมอยากทำให้เค้า ผมรู้สึกเสียใจมาก และผมเองก็เจ้าใจความรู้สึกของแฟนผมนะ และรู้ตัวดีว่าตัวเองทำผิด แต่ที่ไม่เข้าใจคือ ทำไมเค้าไม่นึกถึงความตั้งใจของผมเลย ทุกคนมีความคิดเห็นกับเรื่องนี้อย่างไรกันบ้างครับ