ผมอยากรู้จริงๆ ว่าผมเป็นอะไรรึป่าว
แล้วมันมีวิธีแก้ไหม อาการที่ผมเป็น 
คือ เวลาคุยกับคู่สนทนาตรงหน้า 
ผมชอบหลบสายตาบ้างแหละ 
ไม่มองหน้าบ้างแหละ 
(((เวลามองจ้องหน้าตาแล้วผมจะขำจะหลุดหัวเราะออกมาไม่รู้เป็นเพราะอะไร)))
หรือ บางครั้ง เหมือนผม จะ มองหน้า จ้องตาแต่ อันที่จริงผมไม่ได้มอง เพราะผมมองเลย ใบหน้าสายตาเค้าไป หรือ ผมเหม่อเลย
แต่ ผมพูดตอบโต้ กับเค้าได้ปกติ ไม่ว่าจะเป็นคนที่สนิทมาก หรือ ว่าไม่ค่อยสนิท
รวมถึง คนแปลกหน้า ผมก็เป็น
แต่ว่าไม่ใช่เป็นกับทุกคน นะครับ 
เป็นบางคน แล้วก็ บางครั้ง บางวัน หรือ บางทีคนคนเดิม ที่ ตอนแรกผมกล้าจ้องตา มองหน้า แต่ อยู่ดีดี คุยไปคุยมา 
ผมก็ไม่กล้าสบตาไปเฉยๆเลย 
(จะหลุด (((ขำ))) ตลอดถึงเรื่องที่คุยมันจะคอขาดบาดตายคุยเรื่องสูญเสียใครไปหรือคุยเรื่องคนตาย)
คืออาการผมมันจะ แรนด้อม 
เดี๋ยวกล้ามอง เดี๋ยวไม่กล้ามอง แล้วก็จะขำให้ได้เวลาฝืนมอง
แต่ที่จะทำให้อาการผมแย่ หรือ 
ว่าผมไม่กล้าสบตาใครเลย มันชอบเป็นตอนที่ผมไม่ได้นอน เพราะ ผมโต้รุ่งมา หรือไม่ได้นอนมา1วันครึ่ง2วัน (ผมไม่ได้ใช้สารเสพติดชนิดใดๆเลย)