อยากถามทุกคนว่าเรางี่เง้ามากเกินไปรึเปล่ากับแฟนเรา เกิ่นเลยคือแฟนเราทำงานที่สามารถทำที่บ้านได้แล้วแต่อาทิตย์ที่บริษัทกำหนด เราจึงนั่งนับอาทิตย์ละคุยกัน แฟนเราบอกจะมาหาอาทิตย์ที่ 2 ของเดือน เราก็ดีใจเพราะเราทำงานกันคนละที่และงานเราทำ 6 วันโดยต้องเข้าบริษัทแต่ต่อมาแฟนเราบอกไปไม่ได้แล้วเพราะปลายอาทิตย์ติดงานเลี้ยงปีใหม่บริษัทไม่อยากมาหาเราละต้องกลับไปที่บริษัทอีก เราน้อยใจแฟนละเสียใจเพราะเราคาดหวังไปแล้ว โดยเหตุการณ์แบบนี้เคยเกิดมาก่อนที่แบบบอกว่าจะมาแล้วก็เทไป แต่เราก็ไม่ได้แสดงอาการกับแฟนเพราะมันเป็นเหตุสุดวิสัยจริง โดยแฟนบอกจะเปลี่ยนมาวันเสาร์แทนโดยอยู่กับเราอาทิตย์หนึ่งแล้วจะได้กลับบ้านพร้อมกันสิ้นเดือนเลย เราคาดหวังอีกครั้งทำงานตั้งตารอให้วันเสาร์ คิดแพลนไว้ว่าวันอาทิตย์จะทำอะไรจะพาแฟนไปไหนดี แต่สุดท้ายเค้าทักมาบอกเราว่าขอไปวันอาทิตย์ได้ไหมเพราะเมื่อวันศุกร์ไปกินเลี้ยงแล้วเมาแฮงมา ปวดหัว มาหาเราไม่ไหว เราเสียใจมากเราคิดแล้วว่าวันนี้เราจะได้เจอกันละเราหยุดแค่วันอาทิตย์วันเดียว กว่าเขาจะมาต่อให้เช้ามันก็มาถึงเราสายแล้ว เราน้อยใจเขามากเลยบอกว่าให้เขาบ้านเลยไม่ต้องมาหาเราแล้ว เขาขอโทษเรา เราคิดว่าเราก็ผิดที่ประชดแบบนั้นแต่เราเสียความรู้สึกไปแล้วเขามาเราก็ยังเสียใจเราว่ามันก็คงทำให้เราสองคนไม่สนุก พอเอาเข้าจริงเขาก็ไม่มาจริงๆ เราไปขอโทษเขาว่าทำให้เสียเรื่องแบบนี้ทุกที เขาบอกชั่งมันละเราก็ไม่ได้คุยอะไรต่อเลย ความรู้สึกตอนนี้มันแตกสลายมากๆเราคิดว่าเรายังสำคัญกับเขาอยู่ไหม เขาหายไปเลยเราไม่ทักเขาก็ไม่ตอบอะไร เราไม่อยากเสียใจ เรากลับมาคิดอยู่คนเดียวว่าสรุปหรือเราผิดเองเพราะเขาก็จะมานิแต่แค่เปลี่ยนวัน ใครมีความคิดยังไงกับเรื่องนี้สรุปแล้วเราผิดมั้ย