ตอนนี้ จขกท. ใกล้จบม.6 แล้ว เพื่อนๆในกลุ่มเลยคุยกันว่า หลังจากสอบอะไรเสร็จหมดแล้วอยากจะไปเที่ยว (ต่างอำเภอ หรือจังหวังใกล้ๆ) กันสักหน่อยก่อนจะแยกย้ายกันไปมหาลัย เราเลยลองคุยๆกับแม่ดู แต่ยังไม่ได้ขอแบบจริงจัง ซึ่งคำตอบที่ได้มาก็เหมือนเดิม (ทั้งๆที่คิดไว้แล้วแหละว่าคงได้คำตอบประมาณนี้) คือไม่ให้ไป เราก็บอกว่า เราดูแลตัวเองได้แล้วก็ที่ที่จะไปก็ไม่ได้ไปที่อัตรายอะไร แม่ก็บอกว่าถ้าเป็นอะไรมาใครก็ช่วยไม่ได้ เอาจริงๆเราไม่ค่อยได้ไปไหนกับเพื่อนๆเลย ถ้าไปก็แทบจะนับครั้งได้ เวลาเห็นเพื่อนลง สตร.ไปห้าง ไปร้องคาราโอเกะ ไปกินชาบู กันก็แอบน้อยใจหน่อยๆ แต่ไม่ใช่ว่าเราไม่เคยได้ไปกับเพื่อนเลยนะ ก็ไปบ้างตั้งแต่รู้จักกับเพื่อนกลุ่มนี้มา ไปกินชาบูด้วยกันแค่ครั้งเดียว แล้วก็ไปซื้อของทำงานกลุ่มแค่นี้เลย

แม่บอกว่าไม่เห็นต้องไปเลยไม่จำเป็น เราก็บอกว่าเนี้ยเดี๋ยวพอแยกกันไปมหาลัยอะ เวลาเจอกันก็จะน้อยลง เผลอๆก็ไม่ได้เจอกันเลย อย่างเพื่อนตอนม.ต้น สนิทกันมากไปรร.ด้วยกันทุกวัน หลังจากแยกย้ายก็ไม่ได้เจอกันเลย คุยกันนานๆที เราเลยอยากมีโมเม้นดีๆกับเพื่อนบ้าง เก็บไว้เป็นความทรงจำดีๆ ถ้าอนาคตจะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว 

เราเข้าใจนะว่าแม่คงเป็นห่วง คิดมาก คิดถึงอะไรหลายๆเรื่อง แต่เราคิดว่าตัวเองดูแลตัวเองได้ (เราคิดว่าเราเป็นเด็กดีในระดับหนึ่ง ไม่เคยทำอะไรให้พ่อแม่หนักใจ เลย ) อยากออกไปเที่ยวกับเพื่อนบ้าง อยากไปเจอะไรใหม่ๆ วงจรชีวิตเราคือไปโรงเรียน หยุดอยู่บ้านแค่นี้จริงๆ จนกลายเป็นว่าเวลาเราไปที่ใหม่ๆจะไม่กล้าทำอะไรเลย อยากกินอะไรก็ไม่กล้าเพราะสั่งไม่เป็น ไม่เคยสั่ง 😊 ผิดกับเพื่อนสนิทอีกคนที่รู้จักมาตั้งแต่ม.ต้น มันดูโตขึ้น ใช้ชีวิตคนเดียวได้ กล้าไปไหนมาไหนคนเดียว 

พอจะมีวิธีขอแม่ หรือคุยกับแม่ดีๆมั้ยคะ ใครเคยใช้วิธีไหนบ้างเล่าให้ฟังหน่อย~~