สวัสดีค่ะ เราเป็นผู้หญิงนะคะ อายุ 24 ปี ก่อนหน้านี้เราคบๆเลิกๆกับแฟนคนยี้มาประมา 2 ปีนิดๆ
เรื่องมีอยู่ว่า เราคบหากับแฟนและได้เลิกกันไป 1 ปี ระหว่างทีาเลิกกัน เขาก็ไม่ได้หายไปไหนนะคะ จะพยามมาคุย ติดต่อเรามาตลอด (และก็มี ผญคนอื่ยไปเรื่อยค่ะ แค่ไม่ได้คบใครจริงจัง) หลังจากเป็นยังงั้นอยู่นาน เราก็ขอตัดขาดกับเขาค่ะ อยากเปิดโอกาสให้ตัวเองมีคนใหม่ๆเข้ามา เขาก็หายไปสักเดือน ก็โทรมาขอเจอ บอกว่าคิดถึง เราก็ลองไปเจอดู คุยไปคุยมาก็ได้กลับมาคบกัน

หลังจากคบกันไปได้อีก1เดือน เราก็ทะเลาะกันเพราะเราอ่านแชทที่เขาคุยกะ ผญ คนอื่นค่ะ ส่วนเขาก็โมโหโวยวายที่เราไปแอบอ่านแชทเขา จนเขาบอกเลิกเรา หลังจากเลิกกัน 2 อาทิตย์ เราก็รู้ตัวว่าท้องค่ะ ตอนแรกเราเครียดมาก เพราะเหตุการณ์ที่เลิกกันล่าสุดรุนแรงถึงขั้นไม่เผาผีกันเลยทีเดียว เราก็เริ่มจากโทรไปบอกคุณแม่เขา เพราะเราไม่พร้อมที่จะคุยกะเขา แม่เขาบอกจะคุยให้ จนสุดท้ายเขาก็พาไปตรวจที่ รพ ค่ะ แต่หลังจากหมอยืนยันผลการตั่งครรภ์เสร็จ แม่เขาก็ขอคุยกับเรา เรื่องที่ผู้ชายอยากให้เราตรวจ DNA เพราะไม่แน่ใจว่าท้องกับเขา ซึ่งแม่เขาและญาติเขาเห็นด้วยค่ะ วันนั้นเราโมโหจนฟีลขาดเลย

แต่หลังจากนั้นก็ไม่ได้ตรวจ DNA นะคะ อาจจะเพราะเราขู่ว่าถ้าตรวจแล้วเป็นลูกเขา เราจะขอจดทะเบียนสมรส และขอให้แต่งงาน

ทางครอบครัวเขาบอกว่าจะรับผิดชอบโดยการที่ให้เราย้ายเข้าไปอยู่บ้านเขา และเขาจะดูแลค่าใช้จ่ายให้ทุกอย่าง (ขอบอกก่อนว่าอันนี้เป็นแค่ความเห็นของครอบครัวเขานะคะ ส่วนผู้ชายพอรู้เรื่องก็โทรมาต่อว่า ว่าเราจะไปเป็นภาระที่บ้านเขา ทำให้แม่เขาเหนื่อย) และแล้วเราก็ตัดสินใจว่สจะไม่ย้ายเข้าไปค่ะ

พอเราปรึกษาพ่อเรา เขาบอกว่าถ้าจะให้ย้ายเข้สไป ต้องทำพิธีให้ถูกต้องก่อน ลูกสาวท้องโตขึ้นเรื่อยๆ จู่ๆจะให้ย้ายเข้าไปอยู่บ้าน ผช เฉยๆได้ยังไง

สุดท้ายเราก็กดดันให้เขาพาไปฝากครรภ์ด้วยจนได้ แต่ก็ยังไม่วายด่าเราว่าเราไม่ช่วยออกค่าใช้จ่ายอะไรเลย บอกว่าเราไม่มีปัญญาเลี้ยง แล้วจะอยากเก็บเด็กไว้ทำไม ตะคอกเราว่าเด็กคนนี้ทำลายชีวิตเขา ว่าเราเห็นแก่ตัวไม่ทำงาน (เราออกจากงานเพราะแพ้ท้องหนักถึงขั้นอ้วกเป็นเลือด)

สุดท้ายเด็กในท้องอายุครรภ์อย่างน้อย 4 เดือนแล้ว แต่เขายังโทษเราว่าเราให้เอาเด็กออกอยู่เลยค่ะ

เราเครียดแต่ก็ปลง ได้แต่ภาวนาให้เขาคิดได้พอลูกคลอดออกมา ให้มีความเป็นพ่อบ้าง คิดว่าเราเห็นแก่ตัวหรือ ตัดสินใจผิดมั้ยคะTT