เรื่องมีอยู่ว่า บุคลากรในหน่วยงานเรามีนิสัยไม่ชอบเปิดกล้องเวลาประชุมออนไลน์ เรามองว่าถ้าเป็นการประชุมภายในหน่วยงานก็อาจไม่จำเป็นต้องเปิดกล้อง เพราะผู้เข้าประชุมต่างรู้จักหน้าค่าตากันอยู่แล้ว แต่ถ้าเป็นการประชุมกับคนภายนอกองค์กร เรามองว่าควรเปิดกล้อง อาจไม่ต้องเปิดทุกคน
แต่ประธานกับคนที่ต้องพูดในที่ประชุมควรเปิดกล้องด้วย (เพราะโปรแกรม Zoom มันจะโชว์หน้าคนที่พูดขึ้นจอใหญ่) เพื่อให้เกียรติกับผู้เข้าประชุมอีกฝ่าย
ยกตัวอย่าง ก่อนหน้านี้แผนกเราเคยมีการสัมภาษณ์งานออนไลน์ เราเป็นคนติดต่อกับผู้สมัครงาน เราก็เปิดกล้องคุยกับผู้สมัคร ผู้สมัครก็เปิดกล้อง แต่พอส่งต่อให้หัวหน้า/กรรมการสัมภาษณ์ หัวหน้า/กรรมการกลับปิดกล้องกันหมด (ใช้คอมคนละเครื่องกัน) เราแอบไปกระซิบถามกรรมการคนหนึ่งว่าทำไมไม่เปิดกล้องกัน เขาก็ตอบแค่ว่า เราเปิดคนเดียวก็พอแล้ว (ได้เหรอ?) เรารู้สึกว่าถ้าเราเป็นผู้สมัครงาน เจอแบบนี้เราคงรู้สึกตำหนิองค์กร ส่วนผู้สมัครที่หัวหน้ารับเข้ามาทำงานก็อยู่ได้ไม่นาน ตอนนี้ลาออกไปแล้ว
ตัวอย่างอีกเหตุการณ์หนึ่ง มีประชุมงานกับหน่วยงานภายนอก ฝั่งเราหัวหน้าเราเป็นประธาน ต้องพูดเยอะ อีกฝั่งหนึ่งเป็นหน่วยงานอื่น มีผู้บริหารของหน่วยงานนั้นเป็นประธาน ซึ่งตอนประชุมฝั่งหน่วยงานนั้นเปิดกล้องกันทุกคน แต่ฝั่งเราปิดกล้องกันทุกคน ผู้บริหารของหน่วยงานนั้นก็พูดกับฝั่งเราว่า "ช่วยเปิดกล้องหน่อยได้ไหม อยากเห็นหน้าตา หรือว่ากล้องเสีย" หัวหน้าเราถึงได้ยอมเปิดกล้อง เราเองก็เปิดกล้องด้วยทั้งๆที่แค่เข้าฟังเฉยๆ (แต่เราหน้าบาง ก็เลยเปิดกล้องเป็นเพื่อนหัวหน้า) ส่วนคนอื่นๆก็ยังคงปิดกล้องต่อไป มีหัวหน้าบางแผนกบอกว่าขอไม่เปิดกล้อง เพราะบริเวณที่ประชุมมีเจ้าหน้าที่ปฏิบัติงานเยอะ (เรามองว่าไม่ใช่เหตุผลที่ดี แต่บังคับเขาไม่ได้)
พอประชุมกับหน่วยงานนั้นเสร็จ หัวหน้าเราก็มีท่าทางไม่พอใจ มีการโทรไปคุยกับคนแผนกอื่น เพื่อกระแนะกระแหนคนหน่วยงานนั้น จากนั้นหัวหน้าก็มาพูดกับเราว่า "คุณ...(ผู้บริหารหน่วยงานนั้น)...พูดจาไม่น่ารักเลย ที่พูดว่าฝั่งเรากล้องเสีย" ตอนนั้นเราไม่รู้สึกอยากเข้าข้างหัวหน้า เพราะเรามองว่าคนฝั่งเราทำเสียมารยาทกับอีกฝั่งก่อน แต่เรารู้อีโก้ของหัวหน้า เราจึงไม่ได้พูดในสิ่งที่คิด เราพูดแบบเรียบๆไปว่า "ก็ฝั่งเขาเปิดกล้อง เขาจึงคาดหวังให้ฝั่งเราเปิดกล้องด้วย" หัวหน้าเราก็ยังติดใจเรื่องที่อีกฝ่ายพูดจาไม่น่ารักอยู่นั่น เราก็เลยเฉยๆไป แค่เรารู้ว่าอะไรเป็นอะไรก็พอ
อยากรู้ว่าคนอื่นๆคิดยังไงกับเรื่องการเปิดกล้องในการประชุมออนไลน์บ้าง
ประชุมออนไลน์กับคนภายนอกองค์กรโดยไม่เปิดกล้อง ถือว่าเสียมารยาทหรือไม่
แต่ประธานกับคนที่ต้องพูดในที่ประชุมควรเปิดกล้องด้วย (เพราะโปรแกรม Zoom มันจะโชว์หน้าคนที่พูดขึ้นจอใหญ่) เพื่อให้เกียรติกับผู้เข้าประชุมอีกฝ่าย
ยกตัวอย่าง ก่อนหน้านี้แผนกเราเคยมีการสัมภาษณ์งานออนไลน์ เราเป็นคนติดต่อกับผู้สมัครงาน เราก็เปิดกล้องคุยกับผู้สมัคร ผู้สมัครก็เปิดกล้อง แต่พอส่งต่อให้หัวหน้า/กรรมการสัมภาษณ์ หัวหน้า/กรรมการกลับปิดกล้องกันหมด (ใช้คอมคนละเครื่องกัน) เราแอบไปกระซิบถามกรรมการคนหนึ่งว่าทำไมไม่เปิดกล้องกัน เขาก็ตอบแค่ว่า เราเปิดคนเดียวก็พอแล้ว (ได้เหรอ?) เรารู้สึกว่าถ้าเราเป็นผู้สมัครงาน เจอแบบนี้เราคงรู้สึกตำหนิองค์กร ส่วนผู้สมัครที่หัวหน้ารับเข้ามาทำงานก็อยู่ได้ไม่นาน ตอนนี้ลาออกไปแล้ว
ตัวอย่างอีกเหตุการณ์หนึ่ง มีประชุมงานกับหน่วยงานภายนอก ฝั่งเราหัวหน้าเราเป็นประธาน ต้องพูดเยอะ อีกฝั่งหนึ่งเป็นหน่วยงานอื่น มีผู้บริหารของหน่วยงานนั้นเป็นประธาน ซึ่งตอนประชุมฝั่งหน่วยงานนั้นเปิดกล้องกันทุกคน แต่ฝั่งเราปิดกล้องกันทุกคน ผู้บริหารของหน่วยงานนั้นก็พูดกับฝั่งเราว่า "ช่วยเปิดกล้องหน่อยได้ไหม อยากเห็นหน้าตา หรือว่ากล้องเสีย" หัวหน้าเราถึงได้ยอมเปิดกล้อง เราเองก็เปิดกล้องด้วยทั้งๆที่แค่เข้าฟังเฉยๆ (แต่เราหน้าบาง ก็เลยเปิดกล้องเป็นเพื่อนหัวหน้า) ส่วนคนอื่นๆก็ยังคงปิดกล้องต่อไป มีหัวหน้าบางแผนกบอกว่าขอไม่เปิดกล้อง เพราะบริเวณที่ประชุมมีเจ้าหน้าที่ปฏิบัติงานเยอะ (เรามองว่าไม่ใช่เหตุผลที่ดี แต่บังคับเขาไม่ได้)
พอประชุมกับหน่วยงานนั้นเสร็จ หัวหน้าเราก็มีท่าทางไม่พอใจ มีการโทรไปคุยกับคนแผนกอื่น เพื่อกระแนะกระแหนคนหน่วยงานนั้น จากนั้นหัวหน้าก็มาพูดกับเราว่า "คุณ...(ผู้บริหารหน่วยงานนั้น)...พูดจาไม่น่ารักเลย ที่พูดว่าฝั่งเรากล้องเสีย" ตอนนั้นเราไม่รู้สึกอยากเข้าข้างหัวหน้า เพราะเรามองว่าคนฝั่งเราทำเสียมารยาทกับอีกฝั่งก่อน แต่เรารู้อีโก้ของหัวหน้า เราจึงไม่ได้พูดในสิ่งที่คิด เราพูดแบบเรียบๆไปว่า "ก็ฝั่งเขาเปิดกล้อง เขาจึงคาดหวังให้ฝั่งเราเปิดกล้องด้วย" หัวหน้าเราก็ยังติดใจเรื่องที่อีกฝ่ายพูดจาไม่น่ารักอยู่นั่น เราก็เลยเฉยๆไป แค่เรารู้ว่าอะไรเป็นอะไรก็พอ
อยากรู้ว่าคนอื่นๆคิดยังไงกับเรื่องการเปิดกล้องในการประชุมออนไลน์บ้าง