เรื่องมีอยู่ว่าผมกับแฟนตอนนี้คบกันมาได้ 13 ปี แต่งงานกันมาได้ 7 ปี หลังจากแต่งงานกันมาได้เพียง 1 ปี เธอก็เริ่มนอกใจแอบไปมาหากันกับผู้ชายอีกคนทั้งที่เราก็รู้จักเพราะเคยเรียนที่เดียวกัน เธอเริ่มมีอาการหนักขึ้นไปเรื่อยโดยรำพึงรำพันหาผู้ชายอีกคนทั้งที่อยู่กับเรา พอเขาโทรมาก็บอกไม่มีอะไร รักเราคนเดียว ดูเหมือนจะเลิกรากันไปแล้ว เราก็ยังให้อภัย พออีกไม่กี่เดือนก็มีมาอีกคน คนนี้ทำงานที่บริษัทเดียวกันกับเราและแฟน ผู้ชายก็รู้ว่ามีแฟนอยู่แล้ว และก็รู้ว่าเป็นเรา แต่เจ็บใจคือแฟนเราเป็นฝ่ายเข้าหาผู้ชายเอง จนเราจับได้ว่าแอบแชทหากัน ก็เลิกคุยกันไปสักพัก แต่เราก็แอบรู้มาตลอดว่ายังไม่เลิกขาด เขาสองคนแอบสร้างเฟสปลอมขึ้นมาเพื่อแอบแชทกัน โดยทางแฟนจะเป็นคนทักไปก่อนทุกครั้ง จนกระทั่งแอบคุยกันเข้าปีที่ 6 คือแอบคบกันนานมาก พอถามก็ไม่เคยยอมรับ จนเรามีลูก แต่เธอก็ทำหน้าที่เมียและแม่อย่างดี และอย่างแนบเนียนมาโดยตลอด จนเราจับแชทคาหนังคาเขาได้ เพราะเธอลืมสลับบัญชีและเผลอหลับ เราก็เค้นจนได้ความจริงและได้คุยกับผู้ชาย คือเขาสองคนพูดใกล้เคียงกัน เจ็บใจที่สุดก็คือเคยให้เขามารับพาไปกินข้าว กอดกันในรถ ขนาดท้อง เราไปทำโอทีก็พาผู้ชายมากินข้าวมากอดกันที่บ้าน พอเราถาม เขาสาบานกันทั้งคู่ว่าไม่เคยร่วมหลับนอน ไม่เคยมีอะไรกัน อย่างมากก็แค่กอด แต่เราไม่เชื่อหรอก เพราะมันตั้งหกปี มันเป็นไปได้ยาก แต่ทั้งสองก็ยังยืนยัน โดยที่เราไม่ได้ขู่อะไรเขา ก็บอกเขาว่าถ้ามีก็บอก แล้วจะปล่อยทั้งคู่ไป ทั้งคู่ก็รับปากว่าจะจบ ก็ยอมรับตัวเองนะ ว่าโคตรใจเย็น เพราะเราต้องการเหตุผล รุนแรงไปเราก็มีแต่เสีย ไม่เกิดผลดีกับใคร อีกอย่างเรามีลูกพึ่งได้ขวบเศษ คิดไม่ตกมาตลอดแฟนเราทำไมเป็นแบบนี้ ทั้งที่เราให้เกียรติและซื่อสัตย์ปฏิบัติดีกับเธอมาโดยตลอดทำไมถึงทำกับเราได้ ตอนนี้เธอสาบานจะหยุดเรื่องแบบนี้เพื่อครอบครัวและขอขมาเราตามแบบอีสานทุกเดือน หวังว่าเราจะดีขึ้น
     อยากทราบว่าเราควรทำอย่างไร เพราะตั้งแต่จับได้วันนั้นมาจนถึงวันนี้ เราไม่เคยสบายใจขึ้นมาเลย รู้สึกสาหัสและแค้นเขาทั้งคู่มาก แต่เราก็ต้องทนอยู่เพื่อลูก และหวังให้วันเวลาพิสูจน์ใจเธออีกครั้ง