สวัสดีค่ะ ทุกคนที่เห็นกระทู้นี้🙏🏼🙏🏼
ทุกคนคงเห็นคำถามแล้ว เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อต้นปี63 เราตัดสินใจลาออกจากงานที่ทำ เพื่อจะไปทำงานกับเพื่อนที่นครปฐม ซึ่งตัวนางก็รับปากอย่างดีเลย มาอยู่กับเราเลย พอลงไปทำงานจริงๆ เพื่อนกับบอกว่าเขาออกจากงานแล้ว และกำลังจะเริ่มหางานใหม่ เรารู้สึกเฟลมาก🥹🥹 ก้มหน้าหางานใหม่พร้อมกัน ตอนยังไม่ได้งานเงินเก็บที่เราพอมีก็หมดไปกับอะไรที่เกินความจำเป็น ได้งานทำแต่เหมือนรายจ่ายกลับเพิ่มขึ้น เพราะต้องนั่งวินไปกลับทุกวันเช้าเย็น ข้าวเช้าข้าวเที่ยงต้องซื้อกินตลอด
ซึ่งเราเองก็มีภาระทางบ้าน น้องสาวที่กำลังเรียน คิดว่าการออกไปอยู่กับเพื่อนจะเก็บเงินได้ ไม่ฟุ่มเฟือย ตรงกันข้ามเลย เป็นการคิดที่ผิดมากที่ออกจากพ่อแม่ มาใช้ชีวิตกับเพื่อน ทุกอย่างต้องซื้อ
พอทำมาเรื่อยๆเราคิดว่าการยุกับเพื่อนไม่โอเครเลย จึงตัดสินกลับไปยุกลับพ่อแม่
จนเมื่อปี65 ต้นปีเพื่อนที่เคยไปยุด้วยทักมา ว่าจะขอมาอยู่ด้วย ซึ่งนางก็จะให้หางานไว้ให้ แล้วไปสมัครและทำเลย ซึ่งตอนนั้นเราก็โอเคร ที่จะใหเพื่อนมายุด้วย โดยที่นางจะเอาเพื่อนที่นางรู้จักมาด้วยอีก1คน มายุที่บ้านเราด้วย ซึ่งตอนนั้นรวมๆจะอยู่กัน5คน เราก็ไม่ติดอะไรเลย เพราะไม่คิดอะไรเลย
แต่พอกลางเดือนสิงหา65 พ่อเราเสียชีวิตกะทันหัน ทำให้เรากับแม่ต้องกัน2คน ทำให้เราต้องกลับมาคิดใหม่อีกครั้ง ว่าการที่เพื่อนจะมายุด้วยอาจสร้างความลำบากให้ตัวเราและแม่รึเปล่า? ตอนตอบตกลงก็เป็นการคิดคนเดียวไม่ปรึกษาใครเลย 🥹คิดไปว่าจากที่เคยกินข้าวกับแม่2คนพอมายุจริงๆแม่ต้องมาทำกับข้าวเผื่อเพื่อนเราอีกหลังจากทำงานเหนื่อยๆมา อีกอย่างอยากกินอะไรก็ได้กิน อยากไปไหนกับแม่ก็ได้ไป แต่พอเพื่อนมาจะไปไหนเพื่อนต้องไปด้วยตลอด พูดคุยกันปรึกษาอะไรกันกับแม่ ก็ต้องเกร็งๆเพราะเพื่อนอีก
อีกอย่างเราเป็นคนไม่ชอบออกไปไหน อยู่แต่บ้าน ถ้าจะออกจริงๆก็ไปคนเดียว แต่ถ้าเพื่อนมายุด้วย นางเป็นคนชอบแต่งตัว ชอบไปเที่ยว ชอบดื่ม ซึ่งนั้นเป็นสิ่งที่ตรงข้ามกับเราเลย เรากลัวแม่ลำบากใจ ถึงเขาจะไม่เห็นด้วย แต่เขาก็พูดอะไรไม่ได้หรอก เพราะเราตัดสินใจให้เพื่อนมาอยูด้วยแล้ว อีกอย่างเรากลัวสูญเสียอิสระในการใช้ชีวิตไปด้วย และปี66น้องสาวเรากำลังจะเรียนจบและจะมาย้ายมาอยู่กับเราอีก เรากลัวน้องเราไม่โอเครกับเพื่อนๆเลย นู้สึกอึดอัด ไม่รู้จะปฏิเสธเพื่อนยังไง?ถ้าเราจะไม่ให้มาอยู่ด้วยแล้ว เพราะเราแคร์ความรู้สึกแม่ที่สุดตอนนี้
มีวิธีปฏิเสธเพื่อน ที่จะขอมาอยู่กับเราไหมค่ะ????
ทุกคนคงเห็นคำถามแล้ว เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อต้นปี63 เราตัดสินใจลาออกจากงานที่ทำ เพื่อจะไปทำงานกับเพื่อนที่นครปฐม ซึ่งตัวนางก็รับปากอย่างดีเลย มาอยู่กับเราเลย พอลงไปทำงานจริงๆ เพื่อนกับบอกว่าเขาออกจากงานแล้ว และกำลังจะเริ่มหางานใหม่ เรารู้สึกเฟลมาก🥹🥹 ก้มหน้าหางานใหม่พร้อมกัน ตอนยังไม่ได้งานเงินเก็บที่เราพอมีก็หมดไปกับอะไรที่เกินความจำเป็น ได้งานทำแต่เหมือนรายจ่ายกลับเพิ่มขึ้น เพราะต้องนั่งวินไปกลับทุกวันเช้าเย็น ข้าวเช้าข้าวเที่ยงต้องซื้อกินตลอด
ซึ่งเราเองก็มีภาระทางบ้าน น้องสาวที่กำลังเรียน คิดว่าการออกไปอยู่กับเพื่อนจะเก็บเงินได้ ไม่ฟุ่มเฟือย ตรงกันข้ามเลย เป็นการคิดที่ผิดมากที่ออกจากพ่อแม่ มาใช้ชีวิตกับเพื่อน ทุกอย่างต้องซื้อ
พอทำมาเรื่อยๆเราคิดว่าการยุกับเพื่อนไม่โอเครเลย จึงตัดสินกลับไปยุกลับพ่อแม่
จนเมื่อปี65 ต้นปีเพื่อนที่เคยไปยุด้วยทักมา ว่าจะขอมาอยู่ด้วย ซึ่งนางก็จะให้หางานไว้ให้ แล้วไปสมัครและทำเลย ซึ่งตอนนั้นเราก็โอเคร ที่จะใหเพื่อนมายุด้วย โดยที่นางจะเอาเพื่อนที่นางรู้จักมาด้วยอีก1คน มายุที่บ้านเราด้วย ซึ่งตอนนั้นรวมๆจะอยู่กัน5คน เราก็ไม่ติดอะไรเลย เพราะไม่คิดอะไรเลย
แต่พอกลางเดือนสิงหา65 พ่อเราเสียชีวิตกะทันหัน ทำให้เรากับแม่ต้องกัน2คน ทำให้เราต้องกลับมาคิดใหม่อีกครั้ง ว่าการที่เพื่อนจะมายุด้วยอาจสร้างความลำบากให้ตัวเราและแม่รึเปล่า? ตอนตอบตกลงก็เป็นการคิดคนเดียวไม่ปรึกษาใครเลย 🥹คิดไปว่าจากที่เคยกินข้าวกับแม่2คนพอมายุจริงๆแม่ต้องมาทำกับข้าวเผื่อเพื่อนเราอีกหลังจากทำงานเหนื่อยๆมา อีกอย่างอยากกินอะไรก็ได้กิน อยากไปไหนกับแม่ก็ได้ไป แต่พอเพื่อนมาจะไปไหนเพื่อนต้องไปด้วยตลอด พูดคุยกันปรึกษาอะไรกันกับแม่ ก็ต้องเกร็งๆเพราะเพื่อนอีก
อีกอย่างเราเป็นคนไม่ชอบออกไปไหน อยู่แต่บ้าน ถ้าจะออกจริงๆก็ไปคนเดียว แต่ถ้าเพื่อนมายุด้วย นางเป็นคนชอบแต่งตัว ชอบไปเที่ยว ชอบดื่ม ซึ่งนั้นเป็นสิ่งที่ตรงข้ามกับเราเลย เรากลัวแม่ลำบากใจ ถึงเขาจะไม่เห็นด้วย แต่เขาก็พูดอะไรไม่ได้หรอก เพราะเราตัดสินใจให้เพื่อนมาอยูด้วยแล้ว อีกอย่างเรากลัวสูญเสียอิสระในการใช้ชีวิตไปด้วย และปี66น้องสาวเรากำลังจะเรียนจบและจะมาย้ายมาอยู่กับเราอีก เรากลัวน้องเราไม่โอเครกับเพื่อนๆเลย นู้สึกอึดอัด ไม่รู้จะปฏิเสธเพื่อนยังไง?ถ้าเราจะไม่ให้มาอยู่ด้วยแล้ว เพราะเราแคร์ความรู้สึกแม่ที่สุดตอนนี้