คือตอนนี้แฟนผมไปเที่ยวญี่ปุ่นกับเพื่อน ๆ  ตอนแรกแฟนก็ชวนผมไปด้วย และผมก็อยากไปมาก passport ผมก็ยังไม่หมดอายุ แต่เงินเดือนผมตอนนี้น้อยมาก ๆ (เป็นลูกจ้างในหน่วยงานราชการ ได้มากกว่า 15K แต่ก็ยังไม่ถึง 20K) อยู่ต่างจังหวัด เช่าหอ ใช้เดือนชนเดือน มีหนี้บัตรเครดิตกับชอบกินตามใจปาก ไม่มีภาระผ่อนรถผ่อนบ้าน ที่ยอมรับเงินเดือนน้อยเพราะอยากมีประสบการณ์ในสายงานที่ทำอยู่นี้ ซึ่งทำให้ผมไม่มีเงินมากพอที่จะไปญี่ปุ่นได้ในตอนนี้ ถ้าขอพ่อแม่ก็คงจะได้ แต่ไม่กล้าขอ เพราะอายุ 26 แล้ว และเป็นเหตุผลจะไปเที่ยวส่วนตัวด้วย แฟนก็สัญญาว่าปีหน้าค่อยไปด้วยกันอีกรอบ แต่เรารู้สึกเฟลหนักมากมาก
 
ยิ่งดูสตอรี่แฟนยิ่งอิจฉา ไม่ได้อิจฉาแฟนแนวริษยานะ เพราะผมรักแฟนมาก แต่รู้สึกน้อยใจว่าทำไมผมไม่รวยล้น จนสามารถไปเที่ยวกับแฟนที่ไหนก็ได้
และผมก็ไม่ได้คาดหวังจะให้แฟนออกค่าใช้จ่ายให้ เพราะมันไม่ใช่ธุระของเขา ผมเองก็ไม่ใช่แมงดา  
ก่อนหน้านี้สมัยมหาลัย เพื่อนชวนไปเกาหลีผมก็ไป ถึงอยากจะไปญี่ปุ่นมากกว่า แต่ตอนนั้นที่เลือกไปเกาหลีเพราะเพื่อนไปกันหลายคน หารค่าที่พัก ค่าอาหารกันได้ แถมราคาถูกกว่าญี่ปุ่นครึ่งต่อครึ่ง
คือผมชอบประเทศญี่ปุ่น และวัฒนธรรมญี่ปุ่นมากกกก เคยเรียนภาษาญี่ปุ่นแต่ถอดใจกับคันจิแต่ยังพอจำแกรมม่า กับ สื่อสารได้บ้าง 
ยิ่งคิดยิ่งรู้สึกเฟลและกลัว กลัวว่าถ้าวันใดวันหนึ่งที่เรามีกำลังสามารถไปประเทศญี่ปุ่นได้ ถึงตอนนั้นกลัวว่าสถานการณ์จะกลับมาเลวร้าย กลัวว่าโรคระบาดจะกลับมาจนญี่ปุ่นปิดประเทศอีก ทำให้ไม่ได้ไป กลัวถึงขั้นที่ถ้าได้ไปในตอนนั้น เราอาจจะเจอกับอะไรที่ไม่คาดเดา เช่น แผ่นดินไหว เพราะภูมิภาคคันโตใกล้จะคบรอบคาบแผ่นดินไหวใหญ่แล้ว (จากที่เคยอ่านมา)  
 
อยากหารายได้เสริมแต่บางวันทำงานทำแผนเลิกงานก็ปาเข้าไป ทุ่มนึง เลิกงานกลับหอก็ไม่มีแรงจะทำอะไรเท่าไหร่
อาจจะมองเป็นเรื่องไร้สาระที่ไม่ได้เที่ยวแล้วจะเป็นจะตาย แต่สำหรับผมที่ใฝ่ฝันมานาน ผมรู้สึกเฟลจริง ๆ และอยากไปเที่ยวต่างประเทศกับแฟนด้วยครับ
เคยแต่ไปกับเพื่อน ไม่เคยมีฟีลไปกับแฟน 55 
 
ไม่มีไรครับ ขออนุญาตบ่นเฉย ๆ