มันมีเสียงในหัวตลอดเวลาทำอะไรๆ ทั้งๆที่เราก็ว่าเราเป็นเพียงสมมุติสงฆ์เป็นผู้ฝึกตน อย่างนอนกลางวัน ก็มีเสียงท่านจะหาประโยชน์อะไรกับการนอน ฉันข้าวปลาอาหารของโยมก็รู้สึกเป็นหนี้ต้องทำอะไรสักอย่าง เเบบฟังพระสูตรมามากๆเเล้วหลอน จนรู้สึกว่าเป็นคฤหัสถ์ประพฤติธรรมของคฤหัสถ์ไม่ดีกว่าหรือ ในการจะพยามยามรักษาศีลของตนให้บริสุทธิ์ หรือบางสิ่งบางอย่างพระก็ทำๆกัน จนเกิดความคิดว่าสึกออกมาก็ประพฤติธรรมสมควรเเก่ธรรมดีกว่า เเต่ถ้าสึกไปก็เเค่ทำงานหาเลี้ยงชีพ ครอบครัว หรือเรื่องของเงินๆทองวัตถุสิ่งของภายนอก เเละบางที่ศีล5ก็ไม่อาจรักษาได้ เหมือนคนจะไปไม่สุดสักทาง เบื่อทางโลกก็เบื่อไม่จริงมันยังมีความอยากในหลายๆอย่างอยู่ เเต่มันก็รู้ว่าโทษของมันเป็นยังไง เเละได้เห็นคณะสงฆ์เเท้จริงเป็นอย่างไร อย่างเรื่องของนิกาย เเบ่งเเยกกันชัดเจน(มหานิกาย ธรรมยุต) ตอนนี้พระอายุ22 บวชได้5เดือนเเล้ว  ไม่รู้จะเอาอย่างไรต่อกับชีวิต (ถ้าถามครูบาอาจารย์ก็อยากให้บวชต่อไปเป็นกำลังของศาสนา )เเต่ศาสนาไม่ใช่เเค่ของพระเป็นของพุทธบริษัท4 อย่าฝากศาสนาไว้เเค่กับพระ เเละผมจะหนักไปทางปัญญาหน่อยๆซึ่งขัดกับความเชื่อของคนส่วนใหญ่ที่อยู่กับผีสาง เทวดา ไม่รู้อะไรเป็นอะไรเหมือนพุทธไทยเราไม่สามารถเเยกออกได้จริงๆ พุทธ พราหมณ์ ผี