ปกติเราก็จะเป็นผู้อ่านมากกว่าผู้เขียนค่ะ วันนี้เราต้องมาเป็นผู้ระบายบ้างค่ะ เรื่องลูกสาวเรา เราเลี้ยงลูกด้วยความลำบากด้วยตัวเอง มาตั่งแต่เขายังเล็ก พยายามส่งเขาเรียนเอกชน ให้ครูได้ดูแลเขาดี ให้เขาเจอสิ่งที่ดี อยู่กับเราแม่เราก็มาเลี้ยงให้ เราเลิกกับพ่อของน้องแต่ยัง3 ขวบ เพราะสามีเก่าเราติดยา ขี้เกียจ งานไม่ทำ ไม่มีความรับผิดชอบ ขี้หึงชอบทะเลาะ ตีเรา เราเลยตัดสินใจพาลูกหนี เพราาะคิดว่า ถ้าอยู่เราก็ต้องทะเลาะตีกันให้ลูกเห็น และ สักวันเขาต้องฆ่าเราแน่ เพราะเขาติดยาเพราะเราดูข่าวก็เก็บไปคิด และ ที่สำคัญที่สุด เราต้องเลี้ยงเขา พอเราพาลูกหนีมา เราก็เลี้ยงเติมเต็มความรักให้ลูก ตามใจเขา เราสอนแต่สิ่งดีๆ ลูกก็เชื่อฟังมาตลอด ลูกอยากไปเที่ยวไปกิน ไปดูหนัง เราก็พาไป ปัจจุบันลูกเรา อายุ จะ 20  ปี เรียนมหาลัยปี2  เราสอนเขาตลอด มีแฟนได้ แต่อย่าเกินเลยให้คบกันไปก่อน ให้เรียนจบก่อน ถ้าเขารัก ก็รอได้ ให้เขามาขอ จนวันหนึ่ง มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง มาจากบ้านตจว แม่เขาปล่อยลูกมาก เรียนไม่จบ ป.6 เพราะแม่ เขาไม่มีเงินส่ง มาขอนอนกับลูกเรา เด็กคนนี้ อายุ 15  เราสงสาร เราก็ให้นอน ไม่คิดว่า พอมานอน กับลูกเราก็ไปมีแฟนเด็กคนนี้ก็มี แฟนของลูกเราเป็นคนงานเขาส่วนเด็กคนนี้เป็นแฟนของเพื่อนแฟนลูกเรา คือไปด้วยกัน และแฟนลูกเราค่อนข้างยากจนแต่เราไม่ได้รังเกียจอะไร   เราจะให้มาอยู่ที่บ้านเรา เถ้าแก่ก็ไม่ให้มา เราจะให้มาขอ ก็ไม่มีเงิน เราสอนลูกบอกลูกว่า ไม่ต้องไปบ้านเขา ถ้าเขาอยากมา ให้ผู้ชายมาเอง แต่ลูกก็ไม่ฟังเรา แฟนลูกพักอาศัยอยู่บ้านนายจ้าง และ พอลูกเรามีแฟนเขาก็ไม่เรียนเลย เราเองก็ป่วยโรคร้าย เป็นโรคมะเร็งระยะที่3 กว่า ร้องไห้เสียใจต่อหน้าลูก ลูกก็ไม่สน  บางทีเราจะเรียกใช้อะไร ก็ไปหาแฟน เราป่วย เราก็เหงา ต้องการกำลังใจ ล่าสุดเราบอกลูกว่า ให้ลูกพูดกับเขามาอยู่ที่นี้ก็ได้ แต่แม่ไม่ให้ไป เพราะมันดูไม่มีค่า ลูกเราบอกเราเถียงกับเราว่า หนูโตแล้ว ต่อให้แม่ห้ามหนูยังไง หนูก็ไปอยู่ดี และหนูก็ไม่อยากอยู่ที่นี้ คือเราได้ยินแบบนี้เราก็เสียใจ ที่ลูกไม่อยากอยู้กับเราพอมีแฟนก่อนนี้ลูกเราก็เคยมีแฟนแบบคบนะ แต่เขาจะพามาให้แม่รู้จัก แต่พอมาคบเป็นเพื่อนกับเด็กผู้หญิงคนนี้เขาไม่ฟังเราเลย และเราเลี้ยงมาด้วยความรักคว่ามลำบาก ไม่เคยทอดทิ้ง เราโมโห เลยบอกให้ลูกไปอยู่กับเขา เก็บเสื้อผ้าไปอยู่กับเขาเลย ถ้าไม่อยากอยู่กับแม่ ลูกเรารีบโทรไปบอกให้เขามารับ และ ไปอยู่กับเขาได้ อาทิตย์แล้ว โดยที่ไม่ได้คิดถึงแม่ที่ป่วยเลย วันนี้เราพึงไปคีโมมา ก็อ่อนเพลีย คลื่นไส้ เวียนหัน ก็มานั่งระบายเผื่อจะดีขึ้นบ้าง เราคิดถึงลูก แต่ไม่รู้ลูกจะคิดถึงคนเป็นแม่ไหม  มือถือก็พึงซื้อให้ใหม่ เราบอกลูกตลอด ว่า มีอะไร ไม่สบายใจ ให้ปรึกษาแม่ได้ตลอด เขาก็ปรึกษาแม่ตลอด เขาเคยมีแฟนแล้วอกหักแม่ก็ปลอบโยน ให้กำลังจนเขาดีขึ้น พอเขามาคบคนนี้และไปนอนกับเขาแล้วเลยหลงลืมแม่เลย