สวัสดีค่ะหนูเป็นเด็กวัย 14 คนที่กำลังเจอปัญหาที่มองไปทางไหนมันก็มืด
คือที่บ้านหนูตอนนี้.. หนูไม่รู้ว่าจะใช้คำว่าอะไรดีคือแม่หนูมีหนี้หนูทราบเรื่องนี้ตอนหนูอยู่ป. 4ก็จะเข้า
ปีที่ 5 แล้วสำหรับเรื่องนี้ที่หนูรู้  หนูรับรู้เรื่องปัญหานี้เพิ่มขึ้นมาโดยตลอดในระยะเวลาเกือบ 5 ปี จนมาถึงต้นปีนี้ต้นปี 2565
1 ตอนต้นเดือนมกราคม แม่หนูไม่สามารถหาเงินมาจ่ายหนี้และจ่ายดอกเบี้ยได้ เลยตัดสินใจบอกทางบ้านตากับยาย ท่านให้แม่มาบอกให้พ่อรู้เรื่อง ตอนนั้นพ่อโกรธมากเลยค่ะ แต่พ่อก็ช่วย

ในตอนแรกที่บอกกับสัญญาแล้วแต่กับยายให้มาบอกพ่อแล้วพ่อช่วยหนูรู้สึกมันดีใจว่ารู้สึกโล่งมากเลยค่ะแต่มันกลับไม่ได้เป็นเหมือนที่หนูคิด เพราะณตอนนั้นแม่ไม่ได้บอกพ่อหมดว่ามีหนี้ตรงไหนบ้าง..

พอผ่านมาได้ไม่กี่เดือนแม่ก็เจอปัญหาเดิมเลยค่ะไม่สามารถหาเงินมาจ่ายหนี้และจ่ายดอกได้ หนูจำ
เหตุการณ์แม่นๆของครั้งที่ 2 ไม่ได้ หนูจำได้แค่ว่าตากับยายพ่อหนูรู้ พ่อก็ช่วยมาอีกครั้งค่ะ
ละพ่อก็ได้พูดต่อว่า 'ทำไมมีอะไรไม่บอกให้หมด มีรองสองเดี๋ยวมีรอบสามอีกแน่' 
และใช่ค่ะ แม่ก็บอกไม่หมดอีกเช่นเดิม
เหตุผมก็คือ แม่กลัวพ่อจะด่านั้นแหละค่ะ เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาพ่อด่าทอแม่มาตลอดตั้งแต่ที่รู้ แต่พ่อหนูไม่เคยทำร้ายร่างการแม่นะคะ

และก็รอบที่สามค่ะ
แม่หนูได้ไปยืมเงินญาติฝั่งพ่อ (พี่ของย่า) มา20,000
และได้คืนเป็นเป็นที่เรียบร้อย
 ย่าหนูเนี่ยเขาไม่ค่อยชอบแม่หนูตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้วค่ะ ด้วยเหตุผมที่ว่าบ้านตากับยายไม่ได้ร่ำรวย...
ไม่ดราม่า5555555555
หนูไม่ทราบนะคะว่าย่ารู้เรื่องนี่ได้ยังไง เพราะคุณย่าที่แม่ไปยืมเงิน(พี่ของย่า) ท่านบอกว่าท่านไม่ได้บอก

แล้วก็มาถึงวันที่พ่อมีหนูตัดสินใจที่จะบอกคุณย่าตั้งแต่ต้นแล้วว่าคุณแม่มีหนี้เท่าไหร่ ก็อย่างที่หนูบอกราคาคุณย่าไม่ได้ชอบคุณแม่หนู.. ท่านก็พูดขึ้นมาเลยว่า 'กุไปรู้มาว่าไปยืมตัง...มา20,000' พ่อหนูพอได้ยินก็อารมณ์ก็ขึ้นมาเลยค่ะ ถ้าถามว่าหนูได้ยินได้ยังไงคือเขาคุยกันหน้าบ้านแล้วหนูนั่งอยู่ในบ้าน ณ ตอนนั้น แม่หนูออกไปธุระข้างนอกกับน้อง หนูที่ได้ยินอย่างนั้นก็ความรู้สึกตอนนั้นมันชามันมันอื้อไปหมดเลย พระคุณพ่อก็พูดขึ้นมาว่า'เนี่ย พวกนี้รู้หมดว่าแม่มันทำไรบ้าง' พวกนี้ที่แปลว่าหนูและน้อง 
และย่าก็เปิดประตูเข้ามาหาหนู แล้วถามหนูว่า
ร้องทำไม แล้วย่าก็ถามต่อมาว่า 'รู้ไหมแม่เอาตังค์ไปให้ใครเอาตังค์ไปทำอะไร' หนูไม่ได้ตอบอะไรไปค่ะ

พอได้สตินิดนึง หนูก็ทำอะไรไม่ถูกหนูก็เลยเดินเข้าไปในห้อง เราก็โทรบอกแม่ว่า ตอนนี้คุณย่าแล้วก็พ่อรู้หมดแล้วนะ ซึ่งเราบอกว่าณตอนนั้นหนูไม่รู้ไม่รู้ว่าคุณแม่สายตรงนั้นไปแล้ว

ก็พอสักแป๊บนึงคุณย่าเดินตามเข้ามาในห้องแล้วก็จะรู้ที่นั่งร้องไห้แบบเสียงสะอื้นดังมาก55555555
ท่านบอกหนูว่าให้โทรบอกตากับยาย คือตอนแรกหนูว่าจะไม่โทรนะคะแต่ขอสักพักมันความที่แบบว่าเรานั่งร้องไห้อยู่แล้วคุณย่าก็มานั่งอยู่กับเรามันอึดอัดน่ะ
ก็เลยตัดสินใจโทรหาคุณยาย คือความที่เราร้องไห้อยู่พอกูจะรับโทรศัพท์เราไม่รู้ว่าเราจะบอกว่าอะไรเราไม่รู้เราจะเริ่มว่าอะไร ก็เลยร้องไห้เสียงดังแต่คุณยายไป คุณยายถามเราว่า เป็นอะไรลูก จนเรารู้แล้วว่าคุณยายร้องไห้ เราก็เลยบอกคุณยายไปว่า
' มารับหน่อย ไม่อยู่แล้ว มารับหน่อย'

ขอสักพักนึงคุณพ่อเดินเข้าบ้านมาแล้วก็บอกย่าบอกว่า 'โทรหาแม่...แล้วนะ กำลังจะออกมา'
หลังจากคุณย่ามาก็เขาก็คุยกันหน่ะค่ะ สรุปก็คือพ่อก็ช่วยอีกครั้งเป็นครั้งที่3

จนมาครั้งนี้นะคะ นี้มันเพิ่งเกิดขึ้นขึ้นเมื่อวานซืนค่ะ
ขอสืบเนื่องมาจาก 3 ครั้งที่ผ่านมา ค่ะคุณพ่อและตากับยายก็ช่วยค่ะแต่มันก็ยังไม่หมด100% 
แม่หนูก็เลยกู้เงินรายวัน หนูไม่รู้ว่าเรียกว่าอะไรแต่หนูขอเรียกอย่างนี้นะคะ ถ้าถามว่าแม่กู้มาทำอะไรก็กู้มาเสียดอกและค่าใช้จ่ายในบ้าน จาก 20,000 ตอนนี้เพิ่มมาเป็น 2 แสนแล้วค่ะ ตอนแรกที่หนูรู้หนูก็ช็อคไปพักนึงเลย เมื่อวานแม่บอกว่า แม่จะตัดสินใจบอกพ่อเพราะแม่ไม่สามารถลากต่อไปไหวแล้ว และเราก็ได้บอกพ่อไปเมื่อวาน พ่อบอกแม่ว่าให้โทรไปบอกที่บ้านจะให้เขาช่วยเพราะพ่อถ้าตอนนี้คือทางบ้านหนูไม่ได้มีตังค์เหมือนเมื่อก่อนแล้ว

แม่ก็ได้โทรไปบอกตากับยายก็ไม่มีทางอาของหนูก็ไม่มี แล้วความที่มันเป็นมีนอกระบบที่ต้องจ่ายรายวัน
ของหนูมีกำหนดต้องจ่ายตอน 4 โมงเย็นซึ่งตอนนี้ตอนที่หนูพิมพ์อยู่ 4 โมง 20 แล้ว ยังหาเงินมาจ่ายไม่ได้ ยายบอกแม่หนูว่าถ้าไม่ไหวให้กลับบ้านยังมีแกรอรู้ว่าไม่ได้มีใครทิ้งไปไหน คุณพ่อก็ได้โทรหาคุณยายค่ะ หนูก็แอบฟังอยู่.. หนูจับใจความเรื่องที่คุยไม่ค่อยได้
คุณพ่อได้เดินมาบอกกับหนูพร้อมกับร้องไห้ว่า
พ่อคุยกับยายแล้วนะอย่าบอกว่าถ้าหาตังค์ให้เขาไม่ได้ก็หนี หนีไปอยู่ที่บ้านยาย       แล้วพ่อก็เดินไปหาแม่กับน้อง พ่อหนูเดินกลับมาแล้วร้องไห้แล้วก็บอกหนูว่า พ่อบอกว่าถ้าเย็นนี้หาตังค์จ่ายไม่ได้เราต้องไปที่อื่น ซึ่งที่อื่นณตอนนี้ก็คือบ้านยายนั่นแหละค่ะ

คือตอนนี้หนูมืดมากเลยค่ะมองไปทางไหนมันก็มีไม่เห็นทางออกอะไรเลย หนูเจ็บมากเวลาเห็นแม่หรือร้องไห้หนูไม่รู้ว่าหนูต้องทำยังไงให้มันดีกว่านี้หรือว่าถ้าจำเป็นต้องหนีจริงๆหนูไม่รู้ว่าหนูจะต้องเริ่มใหม่ยังไงทั้งเรื่องการเรียนและหลายๆเรื่อง 
เพราะถ้ารวมหนี้นอกระบบที่เพิ่งเกิดมานี่ธนาคารแล้วก็นี่ที่ต้องจ่ายดอกรายเดือน รวมๆมันเกือบครึ่งล้าน

พี่หนูมาตั้งกระทู้คือหนูอยากระบายสิ่งอยู่ในใจเพราะหนูไม่สามารถที่จะเล่าให้ใครฟังได้เลย
แล้วอยากจะปรึกษาพี่ๆหลายๆคนด้วยว่าหนูควรจะจัดการความรู้สึกตัวเองยังไง จัดการหลายๆเรื่องยังไง อะไรที่หนูสามารถที่จะทำได้บ้างหรือว่ายังไงพี่ช่วยบอกหนูได้ไหมคะ หนูไม่ไหวแล้ว

ขอบคุณพี่ๆมากเลยนะคะที่อ่านจนถึงตอนนี้แล้วก็ขอว่าอย่าด่าหรืออะไรก็ครอบครัวหนูเลยนะคะ

ขอบคุณมากๆนะคะ