สวัดดีครับ ช่วงนี้ผมทุกข์ใจมาก ไม่มีคนที่จะให้ระบายด้วยเลยเพราะกลัวคนรู้จักจะมองว่าแฟนผมเป็นคนไม่ดี ผมกับแฟนคบกันมา10ปี มีลูก2คน อายุ9ขวบกับ1ขวบ 
เรื่องมันมีอยู่ว่า หลังๆมานี้ประมาณ2-3ปีที่ผ่านมา(แต่จริงๆมันมีตั้งแต่แรกคบกันแล้ว) แฟนผมขอเลิกกับผมด้วยเหตุผลที่ว่าอยากเป็นแค่เพือนกัน แต่ยังคงช่วยกันเลี้ยงลูกๆ ต่อไปในฐานะพ่อกับแม่ ผมปฏิเสธเธอมาตลอด โดยผมให้เหตุผลกับเธอว่าผมรักลูกๆมากและรักเธอกับครอบครัวเธอมากๆเช่นกัน อยากอยู่ด้วยกันไปเรื่อยๆ แต่เธอก็พยายามภามผมและให้ข้อเสนอต่างๆนาๆ  เช่น ถ้าผมจะเลิกไปก็ขอค่าเลี้ยงดูเดือนละ6,000บาท 
หรือไม่ก็ให้ผมอยู่บ้านเธอได้แต่เธอจะไปนอน เฝ้าร้าน วันไหนเธอจะมาบ้านผมก็ไปนอนบ้านแม่ ซึ้งผมไม่โอเค สักข้อ  เพราะถ้าผมออกมาอยู่ข้างนอกไหนจะค่าเช่าห้องค่ากินค่าผ่อนรถไหนจะต้องส่งให้ลูกอีกเดือนละ6,000
เงินเดือนผมก็ไม่ได้เยอะมากซึ่งผมมองแล้วยังไงก็ไม่พอ 
แต่ มาครั้งนี้ทำให้ผมกลับมาคิดหนักๆเลยเพราะ เธอ ต้องการที่จะมีคนใหม่เป็นรุ่นน้องที่เพิ่งจะคุยกันได้ไม่นานไม่หน้าจะเกิน1-2เดือน
เธอให้เหตุผลกับผมว่า เธอได้คุยกับน้องคนนี้แล้วรู้ศึกตรงสเป็ก ไม่ใช่เรื่องหน้าตาแต่เป็นนิสัย คือไม่สัก ไม่สูบบุหรี่ ไม่กินเหล้า 
ส่วนตัวผมบุหรี่ไม่สูบ เบียร์ นานๆที เวลาเหนื่อยจากงานครั่งละขวด สักนี้มีนิดเดียวในร่มผ้า5แถว

และที่เธอบอกอีกข้อคือน้องคนนั่นยังซิง(ผมนี้ก็ถึงกับอึ้งเลย) 
เธออยากลองอยากรู้ว่าจริงมั้ย อันนี้ที่ด
ธอพูดคือจริงจังไม่ได้ล้อเล่น 
 ผม จะถอยออกไป ดีมั้ยรึอยู่ต่อแล้วยอมรับมัน 

ในใจผมคิดใว้ว่าจะออกมาอยู่ข้างนอกกับลูกๆ แต่ติดที่คนเล็กยังติดแม่มาก แล้วผมต้องทำงาน กลัวไม่มีคนดู 

อีกอย่างคืออยู่ต่อแต่แยกกันนอนคนละที่ผมนอนบ้านเขานอนร้านรึนอนกับคนใหม่เขา 
ผมจะเอายังไงกับชีวิตดี