เรื่องมีอยู่ว่าผมทำงานเรื่องมีอยู่ว่าผมทำงานที่ร้านมือถือ และมีเพื่อนสนิทของภูมิที่เป็นผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งสนิทกันมากๆเค้าเป็นพุทธผมเป็นอิสลามคบกันแบบนี้ประมาณหกเจ็ดเดือนหลังจากนั้นก็ตัดสินใจคบเป็นแฟนกันไปรับไปส่งกันแบบนี้ทุกวันตอนนี้ก็คบกันมาประมาณหกเดือนแล้วหลังจากที่ตัดสินใจเป็นแฟนกันแต่เรื่องมันมีอยู่ว่า ผมรู้สึกผิดหลายหลายเรื่องเกี่ยวกับศาสนาผมก็เลยพยายามกลับไปทบทวนศาสนาอิสลามแล้วก็คิดได้ว่าจริงๆแล้วผมทำ ผมรู้สึกผิดหลายหลายเรื่องเกี่ยวกับศาสนาผมก็เลยพยายามกลับไปทบทวนศาสนาอิสลามแล้วก็คิดได้ว่าจริงๆแล้วผมทำผิดไว้หลายอย่างเอามากๆ ด้วยความรู้สึกผิดผมก็พูดเรื่องศาสนากับแฟนทุกวันโดยไม่ได้บังคับอะไรซึ่งเค้าก็เห็นด้วยแทบทุกเรื่องผมเคยถามกลับไปว่าไม่ต้องเอาใจผมทุกเรื่องได้ไหมฟังแล้วแยกแยะเพราะสิ่งที่ผมพูดเกี่ยวกับศาสนาเป็นสิ่งสำคัญด้วยความรู้สึกผิดผมก็พูดเรื่องศาสนากับแฟนทุกวันโดยไม่ได้บังคับอะไรซึ่งเค้าก็เห็นด้วยแทบทุกเรื่องผมเคยถามกลับไปว่าไม่ต้องเอาใจผมทุกเรื่องได้ไหมฟังแล้วแยกแยะเพราะสิ่งที่ผมพูดเกี่ยวกับศาสนาเป็นสิ่งสำคัญ เค้าบอกว่าเค้าไม่ได้นับถือศาสนาอะไรเลยแต่เกี่ยวกับศาสนาอิสลามเค้าว่าเค้าก็สนใจมากๆ เพื่อเป็นการพิสูจน์ความเข้าใจทางด้านศาสนาผมเลยบอกเค้าไปว่าศาสนาอิสลามไม่มีการบังคับให้นับถือศาสนาอิสลาม เพราะอัลลอฮแล้วบอกกับท่านนาบีมูฮัมหมัด ชัดเจนว่า เราไม่สามารถทำให้ เราไม่สามารถ บังคับให้ทุกคนเป็นอิสลามได้เพราะทุกศาสนาบนโลกใบนี้อันแล้วก็ได้สร้างขึ้นมาเพื่อทดสอบมนุษย์ทุกคนและทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกใบนี้ก็เกิดขึ้นมาจากการสร้างของอันเลาะห์ดังนั้นการที่มีคนหลากหลายศาสนาบนโลกใบนี้เป็นการงานของอันเลาะห์ เมื่อแฟนผมเค้าได้ฟังเค้าก็เข้าใจทุกครั้งที่ผมรู้สึกไม่สบายใจผมก็พูดเรื่องศาสนาซึ่งแฟนผมเขาก็รับฟังอยู่ตลอด ผมนึกว่าเค้าจะไม่สนใจศาสนาอิสลามแต่สนใจผมเอาอีกเลยอยากเอาใจผม ผมคิดผิดจริงๆที่คิดแบบนั้นเพราะพอนานนานเข้าเค้าก็อยากจะอ่านอันกุระอ่านเป็นเป็นอยากจะทำผมคิดผิดจริงๆที่คิดแบบนั้นเพราะพอนานนานเข้าเค้าก็อยากจะอ่านอันกุระอ่านเป็นเป็นอยากจะทำเป็นทุกอย่างอย่างที่ผมทำเพราะผมละหมาดเค้าก็อยากวานเขาก็ย้ายอันกรุอ่าน จนสุดท้ายเขาขอเข้ารับอิสลาม ผมก็รับศาสนาอิสลามให้เขาโดยการกล่าวคำปฏิญาณ เขากล่าวได้หมดและพยามทำดีตามศาสนาทุกอย่าง แต่ปัจจุบันนี้เรายังอยู่ด้วยกัน ทำงานด้วยกันไปรับไปส่งด้วยกัน เลยอยากจะนิกะห์กันมาก เรื่อง ขอบครัวของผมคือพ่อกับแม่หย่ากันส่วนผมมาเรียนในกรุงเทพจบออกมาก็ทำงานที่ ขอบครัวของผมคือพ่อกับแม่หย่ากันส่วนผมมาเรียนในกรุงเทพจบออกมาก็ทำงานที่ปทุมธานี ได้มาเจอกับเขาทำงานที่ ได้มาเจอกับเขาทำงานที่เดียวกัน กับแฟนส่วนแฟนของเรานั้นพ่อมแม่ไม่ค่อยสนใจพ่อชอบดื่มเหล้าทุบตีแฟนเราจนแฟนเราต้องหนีออกจากบ้านสวนแม่คงเค้าก็เอาใจพ่อของเขาอยู่ตลอดวันนึงแฟนเราโดนดึงหูโดนทุบหัวจนเลือดออกแต่แม่เขาก็ยังยืนดูอยู่จนสุดท้ายแฟนเราทนไม่ไหวเลยหนีออกมาทำงานที่ กับแฟนส่วนแฟนของเรานั้นพ่อมแม่ไม่ค่อยสนใจพ่อชอบดื่มเหล้าทุบตีแฟนเราจนแฟนเราต้องหนีออกจากบ้านสวนแม่คงเค้าก็เอาใจพ่อของเขาอยู่ตลอดวันนึงแฟนเราโดนดึงหูโดนทุบหัวจนเลือดออกแต่แม่เขาก็ยังยืนดูอยู่จนสุดท้ายแฟนเราทนไม่ไหวเลยหนีออกมาทำงานที่กรุงเทพและมาจบอยู่ที่ร้านมือถือที่ปทุมที่เราทำงานอยู่ด้วย ดื่มบ้านผมอยู่สงขลา ส่วนตัวผมเถบไม่ได้กลับบ้านเลยเช่นกัน เพราะแม่ก็ไม่ได้สนิทกับเราแระก็ไม่ได้เคร่งคัดเรื่องศาสนาส่วนตัวโทรคุยกับแม่เป็นระยะส่วนพ่อไม่ได้เจอเลยเพราะพ่อเราอย่ากับแม่นานมากแล้ว เราอยากนิกะห์เราควรต้องทำยังไงดี เราอายุ28แล้ว ส่วนแฟนเราอายุ26ตอนนี้สบายใจมากๆเรื่องศาสนาเราสองคนทำความเข้าใจพื้นฐานศาสนาอิสลามอยู่ด้วยกันตลอด แต่เครียดเรื่องเดียวคือยังไม่ได้แต่งงานกันควรติดต่อหรือทำยังไงดีเพราะเราพยามจะไปคุยเรื่องนี้ที่มัสยิดแต่คนแถบไม่มียิ่งมัสยิดแถวปทุมคลอง4ใกล้ๆกับที่เราอยู่ไม่เจอใครในมัสยิดเลย เราควรทำไงดี
ผมกับแฟนเรารู้สึกผิดมากๆ อยากนิกะห์ให้มันถูกต้อง ควรทำไงดีคับ