เล่าสั้นๆแบบเด็กๆเลยนะ
ผมอายุ 21 แฟนอายุ 23 ผมกับแฟนคบกันมาตอนนี้พึ่งได้ 4 เดือนเป็นแฟนคนแรกของผม *ครั้งแรกที่เราเจอกันที่ทำงานกองถ่ายโฆษณาแห่งนึง ผมเจอเขาก่อน เขาน่ารักและสวยมาก จนทำให้ผมห้ามใจแอบมองไกลๆไม่ได้ ผมก็ยังคอยแอบมองไกลๆ จนกระทั่งโปรดิวเซอร์เรียกให้มาถ่ายรูป จนกระทั่งเธอคนนั้นเดินเขามาทางนี้พร้อมพ่อกับแม่เค้า โปรดิวเซอร์ก็เรียกเธอคนนั้นมาให้ไปยืนถ่ายรูปกับผมและทำความรู้จักกันไว้เผื่อจะได้จับคู่เล่นซีรี่ย์เป็น นางเอง นายเอก ผมก็ไม่ได้เชื่อโปรดิวเซอร์คนนั้นหรอกว่าจะจับมาเล่นคู่กันจริงๆ ฟังคำนี้บ่อยจนเบื่อแล้ว หลังจากนั้นทำให้ผมประหม่ามากๆ โปรดิวเซอร์ กับนายทุนก็ยืนคุยกัน แต่เดี๋ยว! นายทุนคนนั้นคือพ่อของเธอ ผมตกใจ หลังจากนั้นผมก็ยืนถ่ายรูปคู่กับเธอ มันทำให้ผมเกร็งโพสท่าไม่ถูก และไม่กลับอยู่ใกล้เธอ ไม่กล้าจับหรือโดนตัวเธอ แต่การถ่ายมันต้องมีการโดนตัวหรือจับกันบ้าง พอถ่ายเสร็จก็เดินแยกย้าย ช่วงเวลางานยังถ่ายโฆษณาผลิตภัณฑ์อยู่ ผมก็ถ่ายเบื้องหลังเก็บไว้ ช่วงเดินไปเดินมาตามที่ต่างๆ ก็เดินหาเค้า เจอบ้างไม่เจอบ้าง แอบบดูบ้าง และแอบบถ่ายรูปเธอบ้าง อิ่มอกอิ่มใจสุดๆเลย ตกเย็นกองเลิกก็พากันไปนั่งกินข้าวที่ร้านอาหารบนน้ำกัน ทุกคนก็เดินไปนั่งรอทานข้าวกันหมดแล้ว ผมก็เดินตามไปทีหลังและเห็นเธอคนนั้นนั่งอยู่ทางซ้ายมือกับพ่อแม่และคนอื่นๆ ส่วนผมนั้นเดินไปทางขวาเผื่อหาที่นั่ง และที่นั่งตรงนั้นก็เป็นมุมดีที่ทำให้ผมได้มองเห็นเธอชัดเจนที่สุด ผมก็นั่งมองๆๆ เธอมองมาก็หลบหน้าหนี ทำเป็นไม่ได้มอง จนกระทั่งมีสบตากันบางครั้ง ก็เขินไปดิครับ☺️ แต่แล้วผมต้องรีบกลับบ้านก่อนก็เลยขอตัวเดินไปบอกผู้ใหญ่ทุกคนบนโต๊ะทานข้าวว่า สวัสดีค้าบผมกลับบ้านก่อนนะครับบ๊ายบาย เธอคนนั้นก็เห็นและบ๊ายบายด้วย (ครั้งแรกที่เจอ)
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> ( 2-3เดือนต่อมา ) <<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
ผมอยู่ชลบุรีที่กำลังเดินทางกลับบ้าน โปรดิวเซอร์โทรมาถามว่าว่างไหม มาฟิตติ้งหน่อย ผมก็บอกไปว่าผมกำลังกลับ กทม. น่าจะถึงช่วงบ่ายๆนะครับ แต่วันนั้นมี ผกก. ซีรี่ย์อยากเห็นการแสดงของนักแสดงเด็กๆวันนี้ มาเวิร์คช้อปกันได้ไหมวันนี้ ผมนี่เลือกไม่ถูกเลยว่าจะไปของใครดี แต่สุดท้ายผมก็เลือกไม่ได้ไปของโปรดิวเซอร์ บอกว่าไม่สะดวกแล้ว มีงานด่วนขอเป็นวันอื่นได้ไหม แต่วันนั้นเขาก็ฟิตติ้งกันอะแหละ ส่วนผมก็ไปเวิร์คช้อปซีรี่ย์อีกเรื่องนึง
(พลาดที่ไม่ได้ไป)
อาทิตย์ต่อมา
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> ( 2 สัปดาห์ต่อมา ) <<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
พ่อโทรมาบอกว่าให้ไปฟิตติ้งวันนี้เลย 10 โมง ผมก็ตอบโอเคครับ > พอมาถึงสตูดิโอผมก็ไปเปลี่ยนเสื้อผ้ารอแต่งหน้า
นางเอกก็มาถึงพอดี และไปนั่งตรงโซฟากับแม่ ส่วนผมก็ยืนเต้น Tiktok อยู่ ผมมองเห็นด้วยหางตาผมก็เขินเลย! แล้วช่างแต่งหน้าก็เรียกไปแต่งหน้า
ช่างแต่หน้าถามว่า : หนูรับบทเป็นอะไรลูก
ผมก็ : เอ้ออนั่นดิ! ผมรับบทอะไรวะรู้แค่ว่ามาฟิตติ้ง
ช่างแต่งหน้าบอกว่า : เป็นพระเอกรึเปล่าน่ะ
ผม : ไม่รู้! ไม่ใช่ผม
ช่างแต่งหน้า : ใครเป็นพระเอก ซีรี่ย์สั้นเรื่องนี้วะ นางเอกมารอข้างในแล้วน่ะ
ผมมองหาพระเอก : มาถึงยังวะ ไหนวะพระเอก อยู่ไหน
โปรดิวเซอร์มาถึงก็บอกว่า เอ้อ จำน้องผู้หญิงคนนั้นได้ไหม เคยเจอแล้วนิ รู้จักกันไว้ๆ
ผมคิดในใจ: ใครวะ เคยเจอด้วยเหรอ คิดแล้วคิดอีกก็ยังจำไม่ได้แค่คุ้นว่าเคยเจอที่ไหน
นึกไปนึกมา เอ้า! รู้แล้ว เธอคนนั้นนิ ลูกทายทุน เชี่ยยย!! ตกใจไปสักพักนึก ผมก็ยังคงมองหาและนั่งรอพระเอกมาอยู่ ก็ไม่เห็นมีวี่แววว่าจะมีใครมาอีก
ผมก็ยืนเป็นแบบให้ ผกก. ถ่ายรูป ทันใดนั้น!! หางตาผมไปเห็นเธอหยิบมือถือถ่ายรูปผม ใช่ ถ่ายรูปผมแน่นอน ผมเลยหันไปมอง เธอก็เอามือถือลง และเคี้ยวหมากฝรั่ง เสียงดังจั่บๆๆ ผมก็เอามือถือขึ้นมาถ่ายไว้ทันพอดี 555 น่ารักไปอีก > แล้ว ผกก. ที่เป็นคนถ่ายรูปฟิตติ้งให้ ก็มาบอกให้มายืนคู่กัน ถ่ายรูปด้วยกัน เอ๊ะ! ทำไมมาถ่ายคู่กัน เลยถาม ผกก. สรูปแล้ว ผมกับเธอเล่นคู่กัน เชี่ยรอบ2 เชี่ยยยยยยยย!!! ได้มาเล่นด้วยกันจริงหรอวะเนี่ย!!
ระหว่างนั้นก็ฟัง ผกก. เล่าให้ฟังว่าเรื่องราวของเรื่องเป็นยังไง ฟังจบก็เล่นคู่กันให้ดูหน่อย เข้าบท บลาๆๆๆๆๆ เท่าที่จำบทได้สั้นๆละกัน
ในบทเราคือเพื่อนกัน
ผม : แกเราขอปรึกษาหน่อยสิ
เธอ : อื้มได้
ผม : คือเราแอบชอบคนๆนึง
เธอ : เห้ยย แกแอบชอบใครอ่า ไหนบอกๆๆๆ อยากรู้
ผม : คนนั้นหน้าน่ารัก หน้ากลมๆ แก้มเยอะๆ ยิ้มเก่งๆ ใส่เสื้อสีฟ้า กางเกงยีนส์ (ชีไปข้างหน้าแล้ววนกลับมาชี้เธอ) แอบชอบเธออะ
เธอ : .... 😳
ผม : เราเป็นแฟนกันนะ (กลังจากนั้นเราก็จับมือกัน) ผกก. สั่งคัด อื้มประมาณนี้แหละที่จะให้เล่นพอได้อยู่
ถ่ายรูปเสร็จแล้วต่างคนก็กำลังจะกลับบ้านกัน ผมนั้นคิดมากเรื่องที่จะขอคอนแทค เอาไงดีวะ จะขอหรือไม่ขอตอนนี้ดี เดี๋ยวก็ได้เจอกันนิ
เธอกำลังเดินกลับ เราเดินตามไป กำลังจะขอคอนแทค แต่เธอหันกลับมาขอคอนแทคเราก่อนซะงั้น! ผมนี่แบบ เอ้า! เราผู้ชายแท้ๆ กลับให้ผู้หญิงขอก่อน
หลังจากได้ IG กันไปผมกดเข้าไปดู สตร เธอ นั่นไง มีรูปผมอยู่ใน สตร เธอจริงๆด้วย ผมยิ้มไม่หุบเลย ผมก็ตอบกลับ สตร นี้ไปว่า แอบถ่ายย
และนี่คือจุดเริ่มต้นของบทสนทนาของเรา
เราคุยกันทุกวัน นัดเจอกัน ไปกินข้าวด้วยกัน จนผมได้มาอยู่คอนโดกับเธอ อาทิตย์ละ 2-3 วันบ้าง หลังๆทำงานด้วย จนได้มาอยู่เป็นเดือน เรารักกันมากๆ เธอก็ชอบเล่าเรื่องเก่าๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต มีทั้งเรื่องดีและเรื่องที่ไม่ดี ส่วนมาก็จะเป็นเรื่องที่ไม่ดี ทำให้เธอคิดมากจนร้องไห้ออกมาทุกครั้ง ผมก็จะเป็นคนคอยอยู่เคียงข้างเธอเสมอ จนทำให้เธอพูดออกมาว่า อยากให้เธอเป็นคนสุดท้ายในชีวิตนี้ อยากให้เป็นคนสุดท้ายจริงๆ ถ้าเค้าตายไปเค้าก็ไม่เสียใจ ผมรับดาเมจนั้นมาจังๆ จนทำให้ผมร้องไห้ และพูดกับเธอไปว่า อย่าพูดแบบนั้นอีกนะ เธอจะไม่เป็นอะไร วันต่อมาๆ ๆ ๆ ๆต่อๆมาเรื่อยๆ เราบอกรักกันทุกวัน เราวาดฝันด้วยกัน ว่างานแต่งจะเป็นแบบนี้ แบบนี้นะ เค้าชอบแบบนี้ เค้าอยากมีลูกสัก2 คนกำลังพอดี เอ้ยไม่ เอา3 ไปเลย เธอมาวาดฝันให้กับผม ผม ผม ผมต้องการฝันแบบนี้มากๆ ผมรักเธอ เดือนที่ 4 ผ่านมาสัก 4-5 วัน เธอมาบอกว่า พ่อเธอวางแผนไว้ว่าอยากให้เธอย้ายไปทำงานที่เมืองนอก (ละครชัดๆ คนเค้าพึ่งจะมารักกัน แต่เธอจะได้ย้ายไปที่เมืองนอก) ผมเองก็ตัดสินใจไม่ถูกเลย ผมทำอะไรไม่ถูก ผมไปต่อไม่ได้ เธอร้องไห้ เธอบอกว่าไม่อยากเสียผมไป อยากให้เธอเป็นคนสุดท้าย และเธอจะอยู่ในใจเค้าเสมอ ผมกับเธอร้องไห้ด้วย ผมร้องเพราะตกใจกับสิ่งที่ไม่ทันตั้งตัว มันฉุกละหุกมากๆ ถึงแม้ว่าอีกตั้งหลายเดือน หรือเป็นปี กว่าเธอจะย้ายไป แต่มันก็เร็วอยู่อยู่สำหรับผม ผมจนปัญญาที่จะคิด ถ้าเธอย้ายไปเมืองนอกจริงๆ สิ่งที่เรา2คนคิดเหมือนกันก็คือ เราได้เลิกกันแน่ๆ ด้วยปัจจัยหลายๆอย่าง คิดจากความเป็นจริง ผู้คนมากมายเอย นี่แหละเป็นปัจจัยหลักๆ เธอจะต้องไปเจอผู้คนอีกมากมายที่เมืองนอก ผมไม่อยากคิดถึงจุดนี้เลย เพราะส่วนตัวเองผมรับไม่ได้ และเธอก็ไม่ได้อยากจะไป แต่มันคือแผนของพ่อที่เตรียมไว้ให้ลูกสาว เธออยากอยู่กับผม และผมก็อยากอยู่กับเธอ ผมอยู่ที่นี่ แน่นอนว่ายังจะต้องเจอคนอีกมากมาย แต่ผมไม่อยากเจอไง!!! ผมรักแค่เธอ (ผมงอแงเหมือนเด็กหน่อย แต่คือเรื่องจริง) ผมรักแค่เธอคนเดียว ผมไม่อยากไปเจอใหม่เหมือนกัน ผมคิดแล้วผมท้อ ผม ผม ผมผมผมผมผมผมผ อ้า้าเทิมอมอส
! สัส เกลียดตัวเองที่โง่ ภาษา เรียนจบภาษาอังกฤษ ปวช 3 ปวส. 2 เรียนมา 5 ปีแท้ๆ ยังพูดไม่ได้ เหี้ โง่ที่สุด ผมอยากไปไปที่นั่นกับเธอ ผมมันไม่ได้รวยไม่ได้มีตังพอที่จะวางแผนหรือไปทำอะไรที่นั่น ผมคิดไม่ออกเลยว่าผมไป ผมจะไปทำอะไร ไปทำงานอะไร ที่ผมคิดคือ ผมอยากไปอยู่กับเธอ ผมไม่ได้อยากเกาะเธอกิน ผมอยากดูแลเธอ มันเป็นความเห็นแก่ตัวอย่างเดียวของผมคือ ผมอยากให้เธออยู่กับผม ผมรักเธอ เธอได้ยินไหม ป รัก ม นะ😭😭
ด่าผมได้นะครับแต่อย่าแรง
ผมอยากได้คำแนะนำคือ ทำยังไงดีให้เราได้อยู่ด้วยกัน
***ผมคิดเอาไว้บ้างแล้วแหละครับ และผมก็เข้าใจดีทุกอย่าง ผมแค่อยากระบาย***
ขอบคุณครับ
ทำไมชีวิตจริงต้องโหดร้ายกว่าละคร?
ผมอายุ 21 แฟนอายุ 23 ผมกับแฟนคบกันมาตอนนี้พึ่งได้ 4 เดือนเป็นแฟนคนแรกของผม *ครั้งแรกที่เราเจอกันที่ทำงานกองถ่ายโฆษณาแห่งนึง ผมเจอเขาก่อน เขาน่ารักและสวยมาก จนทำให้ผมห้ามใจแอบมองไกลๆไม่ได้ ผมก็ยังคอยแอบมองไกลๆ จนกระทั่งโปรดิวเซอร์เรียกให้มาถ่ายรูป จนกระทั่งเธอคนนั้นเดินเขามาทางนี้พร้อมพ่อกับแม่เค้า โปรดิวเซอร์ก็เรียกเธอคนนั้นมาให้ไปยืนถ่ายรูปกับผมและทำความรู้จักกันไว้เผื่อจะได้จับคู่เล่นซีรี่ย์เป็น นางเอง นายเอก ผมก็ไม่ได้เชื่อโปรดิวเซอร์คนนั้นหรอกว่าจะจับมาเล่นคู่กันจริงๆ ฟังคำนี้บ่อยจนเบื่อแล้ว หลังจากนั้นทำให้ผมประหม่ามากๆ โปรดิวเซอร์ กับนายทุนก็ยืนคุยกัน แต่เดี๋ยว! นายทุนคนนั้นคือพ่อของเธอ ผมตกใจ หลังจากนั้นผมก็ยืนถ่ายรูปคู่กับเธอ มันทำให้ผมเกร็งโพสท่าไม่ถูก และไม่กลับอยู่ใกล้เธอ ไม่กล้าจับหรือโดนตัวเธอ แต่การถ่ายมันต้องมีการโดนตัวหรือจับกันบ้าง พอถ่ายเสร็จก็เดินแยกย้าย ช่วงเวลางานยังถ่ายโฆษณาผลิตภัณฑ์อยู่ ผมก็ถ่ายเบื้องหลังเก็บไว้ ช่วงเดินไปเดินมาตามที่ต่างๆ ก็เดินหาเค้า เจอบ้างไม่เจอบ้าง แอบบดูบ้าง และแอบบถ่ายรูปเธอบ้าง อิ่มอกอิ่มใจสุดๆเลย ตกเย็นกองเลิกก็พากันไปนั่งกินข้าวที่ร้านอาหารบนน้ำกัน ทุกคนก็เดินไปนั่งรอทานข้าวกันหมดแล้ว ผมก็เดินตามไปทีหลังและเห็นเธอคนนั้นนั่งอยู่ทางซ้ายมือกับพ่อแม่และคนอื่นๆ ส่วนผมนั้นเดินไปทางขวาเผื่อหาที่นั่ง และที่นั่งตรงนั้นก็เป็นมุมดีที่ทำให้ผมได้มองเห็นเธอชัดเจนที่สุด ผมก็นั่งมองๆๆ เธอมองมาก็หลบหน้าหนี ทำเป็นไม่ได้มอง จนกระทั่งมีสบตากันบางครั้ง ก็เขินไปดิครับ☺️ แต่แล้วผมต้องรีบกลับบ้านก่อนก็เลยขอตัวเดินไปบอกผู้ใหญ่ทุกคนบนโต๊ะทานข้าวว่า สวัสดีค้าบผมกลับบ้านก่อนนะครับบ๊ายบาย เธอคนนั้นก็เห็นและบ๊ายบายด้วย (ครั้งแรกที่เจอ)
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> ( 2-3เดือนต่อมา ) <<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
ผมอยู่ชลบุรีที่กำลังเดินทางกลับบ้าน โปรดิวเซอร์โทรมาถามว่าว่างไหม มาฟิตติ้งหน่อย ผมก็บอกไปว่าผมกำลังกลับ กทม. น่าจะถึงช่วงบ่ายๆนะครับ แต่วันนั้นมี ผกก. ซีรี่ย์อยากเห็นการแสดงของนักแสดงเด็กๆวันนี้ มาเวิร์คช้อปกันได้ไหมวันนี้ ผมนี่เลือกไม่ถูกเลยว่าจะไปของใครดี แต่สุดท้ายผมก็เลือกไม่ได้ไปของโปรดิวเซอร์ บอกว่าไม่สะดวกแล้ว มีงานด่วนขอเป็นวันอื่นได้ไหม แต่วันนั้นเขาก็ฟิตติ้งกันอะแหละ ส่วนผมก็ไปเวิร์คช้อปซีรี่ย์อีกเรื่องนึง
(พลาดที่ไม่ได้ไป)
อาทิตย์ต่อมา
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> ( 2 สัปดาห์ต่อมา ) <<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
พ่อโทรมาบอกว่าให้ไปฟิตติ้งวันนี้เลย 10 โมง ผมก็ตอบโอเคครับ > พอมาถึงสตูดิโอผมก็ไปเปลี่ยนเสื้อผ้ารอแต่งหน้า
นางเอกก็มาถึงพอดี และไปนั่งตรงโซฟากับแม่ ส่วนผมก็ยืนเต้น Tiktok อยู่ ผมมองเห็นด้วยหางตาผมก็เขินเลย! แล้วช่างแต่งหน้าก็เรียกไปแต่งหน้า
ช่างแต่หน้าถามว่า : หนูรับบทเป็นอะไรลูก
ผมก็ : เอ้ออนั่นดิ! ผมรับบทอะไรวะรู้แค่ว่ามาฟิตติ้ง
ช่างแต่งหน้าบอกว่า : เป็นพระเอกรึเปล่าน่ะ
ผม : ไม่รู้! ไม่ใช่ผม
ช่างแต่งหน้า : ใครเป็นพระเอก ซีรี่ย์สั้นเรื่องนี้วะ นางเอกมารอข้างในแล้วน่ะ
ผมมองหาพระเอก : มาถึงยังวะ ไหนวะพระเอก อยู่ไหน
โปรดิวเซอร์มาถึงก็บอกว่า เอ้อ จำน้องผู้หญิงคนนั้นได้ไหม เคยเจอแล้วนิ รู้จักกันไว้ๆ
ผมคิดในใจ: ใครวะ เคยเจอด้วยเหรอ คิดแล้วคิดอีกก็ยังจำไม่ได้แค่คุ้นว่าเคยเจอที่ไหน
นึกไปนึกมา เอ้า! รู้แล้ว เธอคนนั้นนิ ลูกทายทุน เชี่ยยย!! ตกใจไปสักพักนึก ผมก็ยังคงมองหาและนั่งรอพระเอกมาอยู่ ก็ไม่เห็นมีวี่แววว่าจะมีใครมาอีก
ผมก็ยืนเป็นแบบให้ ผกก. ถ่ายรูป ทันใดนั้น!! หางตาผมไปเห็นเธอหยิบมือถือถ่ายรูปผม ใช่ ถ่ายรูปผมแน่นอน ผมเลยหันไปมอง เธอก็เอามือถือลง และเคี้ยวหมากฝรั่ง เสียงดังจั่บๆๆ ผมก็เอามือถือขึ้นมาถ่ายไว้ทันพอดี 555 น่ารักไปอีก > แล้ว ผกก. ที่เป็นคนถ่ายรูปฟิตติ้งให้ ก็มาบอกให้มายืนคู่กัน ถ่ายรูปด้วยกัน เอ๊ะ! ทำไมมาถ่ายคู่กัน เลยถาม ผกก. สรูปแล้ว ผมกับเธอเล่นคู่กัน เชี่ยรอบ2 เชี่ยยยยยยยย!!! ได้มาเล่นด้วยกันจริงหรอวะเนี่ย!!
ระหว่างนั้นก็ฟัง ผกก. เล่าให้ฟังว่าเรื่องราวของเรื่องเป็นยังไง ฟังจบก็เล่นคู่กันให้ดูหน่อย เข้าบท บลาๆๆๆๆๆ เท่าที่จำบทได้สั้นๆละกัน
ในบทเราคือเพื่อนกัน
ผม : แกเราขอปรึกษาหน่อยสิ
เธอ : อื้มได้
ผม : คือเราแอบชอบคนๆนึง
เธอ : เห้ยย แกแอบชอบใครอ่า ไหนบอกๆๆๆ อยากรู้
ผม : คนนั้นหน้าน่ารัก หน้ากลมๆ แก้มเยอะๆ ยิ้มเก่งๆ ใส่เสื้อสีฟ้า กางเกงยีนส์ (ชีไปข้างหน้าแล้ววนกลับมาชี้เธอ) แอบชอบเธออะ
เธอ : .... 😳
ผม : เราเป็นแฟนกันนะ (กลังจากนั้นเราก็จับมือกัน) ผกก. สั่งคัด อื้มประมาณนี้แหละที่จะให้เล่นพอได้อยู่
ถ่ายรูปเสร็จแล้วต่างคนก็กำลังจะกลับบ้านกัน ผมนั้นคิดมากเรื่องที่จะขอคอนแทค เอาไงดีวะ จะขอหรือไม่ขอตอนนี้ดี เดี๋ยวก็ได้เจอกันนิ
เธอกำลังเดินกลับ เราเดินตามไป กำลังจะขอคอนแทค แต่เธอหันกลับมาขอคอนแทคเราก่อนซะงั้น! ผมนี่แบบ เอ้า! เราผู้ชายแท้ๆ กลับให้ผู้หญิงขอก่อน
หลังจากได้ IG กันไปผมกดเข้าไปดู สตร เธอ นั่นไง มีรูปผมอยู่ใน สตร เธอจริงๆด้วย ผมยิ้มไม่หุบเลย ผมก็ตอบกลับ สตร นี้ไปว่า แอบถ่ายย
และนี่คือจุดเริ่มต้นของบทสนทนาของเรา
เราคุยกันทุกวัน นัดเจอกัน ไปกินข้าวด้วยกัน จนผมได้มาอยู่คอนโดกับเธอ อาทิตย์ละ 2-3 วันบ้าง หลังๆทำงานด้วย จนได้มาอยู่เป็นเดือน เรารักกันมากๆ เธอก็ชอบเล่าเรื่องเก่าๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต มีทั้งเรื่องดีและเรื่องที่ไม่ดี ส่วนมาก็จะเป็นเรื่องที่ไม่ดี ทำให้เธอคิดมากจนร้องไห้ออกมาทุกครั้ง ผมก็จะเป็นคนคอยอยู่เคียงข้างเธอเสมอ จนทำให้เธอพูดออกมาว่า อยากให้เธอเป็นคนสุดท้ายในชีวิตนี้ อยากให้เป็นคนสุดท้ายจริงๆ ถ้าเค้าตายไปเค้าก็ไม่เสียใจ ผมรับดาเมจนั้นมาจังๆ จนทำให้ผมร้องไห้ และพูดกับเธอไปว่า อย่าพูดแบบนั้นอีกนะ เธอจะไม่เป็นอะไร วันต่อมาๆ ๆ ๆ ๆต่อๆมาเรื่อยๆ เราบอกรักกันทุกวัน เราวาดฝันด้วยกัน ว่างานแต่งจะเป็นแบบนี้ แบบนี้นะ เค้าชอบแบบนี้ เค้าอยากมีลูกสัก2 คนกำลังพอดี เอ้ยไม่ เอา3 ไปเลย เธอมาวาดฝันให้กับผม ผม ผม ผมต้องการฝันแบบนี้มากๆ ผมรักเธอ เดือนที่ 4 ผ่านมาสัก 4-5 วัน เธอมาบอกว่า พ่อเธอวางแผนไว้ว่าอยากให้เธอย้ายไปทำงานที่เมืองนอก (ละครชัดๆ คนเค้าพึ่งจะมารักกัน แต่เธอจะได้ย้ายไปที่เมืองนอก) ผมเองก็ตัดสินใจไม่ถูกเลย ผมทำอะไรไม่ถูก ผมไปต่อไม่ได้ เธอร้องไห้ เธอบอกว่าไม่อยากเสียผมไป อยากให้เธอเป็นคนสุดท้าย และเธอจะอยู่ในใจเค้าเสมอ ผมกับเธอร้องไห้ด้วย ผมร้องเพราะตกใจกับสิ่งที่ไม่ทันตั้งตัว มันฉุกละหุกมากๆ ถึงแม้ว่าอีกตั้งหลายเดือน หรือเป็นปี กว่าเธอจะย้ายไป แต่มันก็เร็วอยู่อยู่สำหรับผม ผมจนปัญญาที่จะคิด ถ้าเธอย้ายไปเมืองนอกจริงๆ สิ่งที่เรา2คนคิดเหมือนกันก็คือ เราได้เลิกกันแน่ๆ ด้วยปัจจัยหลายๆอย่าง คิดจากความเป็นจริง ผู้คนมากมายเอย นี่แหละเป็นปัจจัยหลักๆ เธอจะต้องไปเจอผู้คนอีกมากมายที่เมืองนอก ผมไม่อยากคิดถึงจุดนี้เลย เพราะส่วนตัวเองผมรับไม่ได้ และเธอก็ไม่ได้อยากจะไป แต่มันคือแผนของพ่อที่เตรียมไว้ให้ลูกสาว เธออยากอยู่กับผม และผมก็อยากอยู่กับเธอ ผมอยู่ที่นี่ แน่นอนว่ายังจะต้องเจอคนอีกมากมาย แต่ผมไม่อยากเจอไง!!! ผมรักแค่เธอ (ผมงอแงเหมือนเด็กหน่อย แต่คือเรื่องจริง) ผมรักแค่เธอคนเดียว ผมไม่อยากไปเจอใหม่เหมือนกัน ผมคิดแล้วผมท้อ ผม ผม ผมผมผมผมผมผมผ อ้า้าเทิมอมอส
ด่าผมได้นะครับแต่อย่าแรง
ผมอยากได้คำแนะนำคือ ทำยังไงดีให้เราได้อยู่ด้วยกัน
***ผมคิดเอาไว้บ้างแล้วแหละครับ และผมก็เข้าใจดีทุกอย่าง ผมแค่อยากระบาย***
ขอบคุณครับ