เราอยากให้เพื่อนคนนึงที่อยู่รร.เดียวกันยิ้มเยอะๆ กินข้าวได้ เข้าสังคมได้ เพราะรอยยิ้มของเพื่อนคนนั้น(เพื่อนผู้ชาย) เวลาเค้ายิ้มเเล้วมันสบายใจ5555 หรืออาจจะเป็นอุปนิสัยส่วนตัวของเราเองที่ชอบช่วยคน เเต่รอยยิ้มของเค้ามันทำใ้โลกของเราสดใสขึ้น ปกติหน้าเค้าจะนิ่งตลอด เหมือนมีอะไรในใจ เเอบๆโมโหร้ายนิดๆ555 เเต่ก็อยู่ในระดับที่โอเคร  เราไม่เเน่ใจว่าเราชอบเค้าหรือเเค่อยากช่วยเค้า  ควารู้สึกคือ ถ้าในชีวิตเค้ารักษารอยยิ้มนั้นไปได้ตลอดก็ดี ไม่ต้องมีเราก็ได้ อยากให้เค้าไม่ต้องเจ็บปวดกับอะไรอีกเเล้ว  เเล้วเวลาเค้ามาพูดด้วยมันรู้สึกเเบบมีความสุขอ่ะ เค้าคุยได้ จริงๆเค้าเป็นคนที่นิสัยโอเครนึคะ เเต่ด้วยโรคที่เค้าเป็นอยู่อาจทำให้เค้าเป็นเเบบนี้ก้ได้

ขอเมนท์ที่ไม่หยาบคายนะคะ ตั้งใจมาปรึกษาจริงๆ