ไปอ่านกระทู้เก่ามาละสำหรับผมมันเล็กน้อยมากปัญหานี้แต่ก็เข้าใจว่าความใหญ่โตของปัญหาแต่ละคนมันไม่เท่ากันสำหรับผมมันเป็นปัญหาเล็กของน้องมันเป็นเรื่องใหญ่อันนี้เข้าใจได้ แต่ก็อยากให้เข้าใจว่าชีวิตคนเราไม่ใช่เกมส์พอสู้ไม่ไหวเลยยอมแพ้เลือกตายดีกว่าแล้วจะได้กลับมาเริ่มใหม่ได้
อายุน้องยังน้อยช่วงเวลาดีๆในชีวิตยังมีรออยู่อีกมาก ปัญหาอะไรที่เกิดเราก็ค่อย ๆ แก้ไป คนจะเก่งชีวิตมันไม่ราบเรียบอยู่แล้วมันต้องเจอเรื่องแย่ๆ ทั้งนั้น เมื่อก่อนผมก็เคยเป็นถึงจะไม่ถึงขนาดอยากฆ่าตัวตายแต่พอมีคนใกล้ตัวป่วยหนัก เห็นคนในโรงพยาบาลที่นอนปางตายบนเตียงพวกนี้พยายามดิ้นรนให้ตัวเองมีชีวิตรอดทั้งนั้น แสดงว่าเรายังดีกว่าคนอื่นอีกเยอะมากมายนับไม่ถ้วน

แต่ก็ชื่นชมมากอายุแค่ 17 รู้จักทำมาหากินแล้วตอนผมอายุเท่ากันไม่เคยนึกถึงเลยนี่เป็นข้อดีของน้องแสดงว่าเราไม่ได้เป็นคนสิ้นคิดอะไรแต่เป็นคนมีความใฝ่ดีอยู่ตอนนี้มันปัญหาก็สู้กับมันไปอย่าไปยอมแพ้ง่ายๆเนอะ