ตามหัวข้อเลยครับ ผมกับภรรยามีลูกด้วยกัน1คน อายุ2 ขวบ ผมแต่งงานกับแฟนมา3ปีแล้วครับ ปัจจุบันผมทำงานอยู่ต่างจังหวัดไม่ได้อยู่เป็นที่ พฤติกรรมคือ ชอบเล่นโทรศัพท์ไม่สนใจลูก เสื้อผ้าลูกถอดแล้วอยากไว้ตรงไหนก็ไว้ไม่เก็บเป็นที่ แพมเพิดลูกทิ้งจนเน่าในห้องนอน ปล่อยให้ห้องสกปรกมีแมลงสาป ผ้าปูคันจนนอนไม่ได้ก็เอาผ้าห่มมาปูซ้ำ ขวดนมล้างไม่สะอาด ละเลยอาหารเสริมลูก ชอบให้ลูกดูจอ และที่บ้านภรรยามีหลานอีกคนนึงลูกของน้องภรรยา อายุ6ขวบ นิสัยดื้อ เอาแต่ใจ ใช้แต่คำหยาบ ไม่พอใจใครก็พูดคว***เลย เด็กคนนี้ชอบแกล้งลูกผม ทั้งตี แย่งของ ตะคอกใส่ ผลัก โยนขนมลงพื้นให้กิน ทั้งหมดนี้ผมเห็นจากกล้องวงจรปิด พอบอกภรรยาก็พูดแต่ว่าจะอะไรกับเด็กมันนักหนา คือผมผิดหรอที่ไม่อยากให้ลูกโดนแบบนั้นหรือผมเยอะไปตามที่ภรรยาบอก คือเมื่อก่อนผมเป็นคนเลี้ยงลูกเองแทบจะทั้งวันทั้งคืน เพราะตอนลูกครอดผมลาออกจากงานมาเลี้ยงมาทำธุรกิจกับภรรยา ทำให้ผมผูกพันธ์กับลูกมากๆ ผมเลี้ยงตั้งแต่คลอด ป้อนนมทั้งวันทั้งคืน(ไม่ได้เข้าเต้า) จนลูกได้2ขวบ ผมอยากพาลูกผมไปอยู่ที่อื่นจึงกลับไปทำงานเพื่อจะเก็บเงิน แต่พอผมไปทำงานกลับเจอพฤติกรรมคนในบ้านภรรยาแบบนี้ กลางวันแฟนผมไปทำงานแถวบ้านเงินเดือนนิดเดียวแต่ไม่อยากออกมาเลี้ยงลูก ฝากแม่ยายเลี้ยงซึ่งแม่ยายชอบเอาโทรศัพท์ให้ดู ผมสังเกตุพฤติกรรมที่เขาเลี้ยงหลานอีกคนซึ่งเป็นลูกของน้องแฟน คือชอบเอาโทรศัพท์ให้ดู ชอบอวยแบบผิดๆชอบให้ว่าใส่ผู้ใหญ่ ปล่อยให้กินน้ำชาแบบขวด ขนมทอดกรอบทุกวันแทบจะกินแทนข้าว ตามใจทุกเรื่องกระทั่งเรื่องไม่อยากไป รร ชอบขู่ว่าจะตีแต่ไม่ตี พฤติกรรมของหลานจึงเป็นแบบนั้น ผมไม่อยากให้ลูกชายเป็นแบบนั้น อยากพาออกมา แต่ภรรยาผมไม่ยอม หาว่าผมเยอะ คือแฟนผมขี้เกียจ เข้ากับบ้านผมไม่ได้ เพราะไม่ชอบทำงานบ้าน ขนาดเสื้อผ้า ทั้งของตัวเอง ของลูกเก็บไว้ให้ผมซักซึ่งผมกลับบ้าน2อาทิตย์1ครั้ง แฟนเลยไม่อยากมาอยู่บ้านผมบวกกับพ่อตาแม่ยายอายที่ลูกสาวขี้เกียจเลยไม่ยอมให้ออกมา ตอนผมไปขอแม่ยายผมบอกกับลูกสาวตัวเองว่า ถ้าไปแล้วจะซักผ้าได้หรอ ทำงานบ้านได้หรอ เขารังเกียจตายเลย อยู่กับแม่ แม่ทำให้ทุกอย่าง ใช่ครับ ภรรยาผมจะ30แล้ว น้องภรรยา24-25แล้วยังให้พ่อแม่ หาข้าวปลา กวาดบ้าน ถูบ้าน ซักผ้าให้อยู่เลยครับ ห้องน้ำก็แสนสกปรก กางเกงในใส่เสร็จอยากถอดตรงไหนก็ถอดไม่สนใจว่าใครจะไปใครจะมา ผมเครียดมากในทุกๆวัน สงสารลูก อยากให้ลูกอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ดีกว่านี้ ที่น่าตกใจคือ พวกเขาคิดว่านี่คือพฤติกรรมปกติของมนุษย์ ผมเองที่เยอะเกินไป ทั้งๆที่ผมขอแค่ อย่าให้ลูกดูโทรศัพท์ เล่นกับเขา ชวนเขาคุย พาไปทำกิจกรรม ระวังอย่าให้หลานมาแกล้ง กินอาหารให้ตรงเวลา นอนตรงเวลา ถ้าเพื่อนๆพี่ๆท่านใดให้คำปรึกษาได้จะเป็นพระคุณอย่างยิ่งครับ ผมทุกทรมานใจมาตลอด ถ้าเรื่องกฎหมายถ้าผมทำได้ผมก็พร้อมออกจากงานมาทำงานประตำแถวบ้านเพื่อให้ได้ลูกใาอยู่ด้วยกันทุกๆวัน ได้เห็นทุกๆการเติบโตของเขา แค่นั้นผมก็พอใจแล้วครับ ขอบคุณครับ