สำริด มาจากคำเขมร  សំរិត (สํริต) แต่ถ้าสืบๆลึกอาจจะมาจากภาษาอื่น
ทอง คำนี้มา จากภาษาจีนเก่า 銅 (OC *doːŋ, “ทองแดง”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ທອງ (ทอง), ภาษาเขมร ទង់ (ทง̍), ថង (ถง) และ ទង (ทง), ภาษาเวียดนาม đồng (ด่ง)  เขมรมอญก็ยืมภาษาจีนไปใช้เช่นเดียวกับไท ลาว และเวียด  ชาวเขมรที่มาอ่านอย่าไปเคลมคำของจีนหละ ไม่แน่ว่าคนไตกะไดเอาคำนี้จากจีนลงไปใช้งานถึงเขมรก็ไม่รู้

แต่ก็ไม่แน่ ถ้าเรามองถึงวิวัฒนาการ กลุ่มคนเก่าแก่ในโซนเอเชียตะวันออกและตะวันออกเฉียงใต้ มันก็ไล่ลำดับไปเรื่อย กลุ่มออสโตรเอเชียติก ก็คือคนกลุ่มยีนโบราณกว่าเพื่อน(ถ้ามองในยุคนี้ ไม่ต้องถึงยุคคนดำเนรกิโตมากลายร่างเป็นออสโตรเอเชียติกในดินแดนเอเชีย)  ก็มีความเป็นไปได้จะมีความเก่าแก่กว่าทางจีน  ถ้าดูจากคลิปภาษาเก่าๆของจีนจะมีการออกเสียงคล้ายเสียงเขมร คือมีการออกเสียงแบบคำsesquisyllabic ที่มี พยางค์รอง หรือคำควบพยางค์เยอะมาก เป็นไปได้ที่ไทกะได และจีน ก็มีวิวัฒนาการร่วมกับภาษาเขมร อันนี้แค่คิดเล่นๆนะ  แต่คนออสโตรเอเชียติกในยุคนั้น คงยังไม่แทนตัวเองว่ากลุ่มเขมรยังไม่มีเผ่าพันธุ์เขมรหรอก ถ้ามองออสโตรเอเชียติกเก่าแก่ แรกๆที่มีวัฒนธรรมเป็นของตัวเองต้องให้จีนโบราณก่อนเพื่อน ก่อนกลายร่างเป็นกลุ่มซินิติกด้วยยีนกลายพันธุ์ของยีนด้วยอาหาร สภาพอากาศและรังสีจากพื้นดินและการผสมกับเผ่าพันธุ์ทางตอนเหนือและสร้างวัฒนธรรมขึ้น