เราได้ฝึกงานกับบริษัทแห่งหนึ่งค่ะ เป็นนศฝึกด้านบัญชี ไปฝึกงานคนเดียวค่ะ
แต่ที่ทำงานไม่ค่อยมีงานเลย เป็นบริษัทเกี่ยวกับรถยนต์เล็กๆแถวบ้าน พนักงานไม่เยอะค่ะ
เราพยายามถามพี่เลี้ยงตลอดนะคะ แต่เขาบอกว่านั่งเล่นไปก่อน งานตอนนี้ยังไม่มี
เราเลยทำตัวไม่ค่อยถูกค่ะ หาหนังสือมาอ่านบ้าง เอาคอมมาทำรายงานบ้าง มีดูยูปบ้าง
แต่ถ้าพี่ยกงานมาเราก็จะหยุดทุกอย่างแล้วตั้งใจทำงานที่ได้รับมาค่ะ ถึงจะมีน้อยมากๆแต่ก็พยายามทำให้เสร็จไวๆอยากให้พี่ๆรับรู้ถึงความตั้งใจของเรา
สิ่งที่เรากังวลและอึดอัด อยากขอคำแนะนำจากพี่ๆ หรือกำลังใจก็ได้ค่ะ รู้สึกอุดอัดในใจแปลกๆ
1. ตามที่บอกข้างต้นไม่ค่อยมีงานให้เราทำเลย ดูเป็นคนว่างๆ เลยทำให้เบื่อมากๆค่ะ
2. เราเข้าหาคนไม่เก่ง พูดคุยไม่เก่ง แต่ก็สวัสดีพี่ๆทุกครั้ง ถามงานทุกครั้ง เพราะพี่ๆมีแต่คนอายุมากแล้วเลยไม่ค่อยได้ชวนคุยเลยค่ะ (แต่ถ้าเขาชวนก็คุยตามปกตินะคะ เราก็พยายามจะถามเขากลับ พอไม่รู้จะคุยอะไรกันก็เงียบค่ะ)
3. เรากินข้าวคนเดียว เนื่องจากบริษัทไม่ใหญ่ที่นั่งมีแค่3-4โต๊ะ เมื่อมีพี่หนักงานท่านอื่นมานั่ง ถ้าเรารีบลุกรีบไปเลยมันจะเสียมารยาทไหมคะ หรือควรนั่งหรอหนือชวนเค้าคุย (ซึ่งยากสำหรับเรามาก) ทุกวันนี้รีบมากินให้ไวๆโดยพกข้าวมาเอง
4.บางทีเรารู้สึกเหมือนโดนพี่เขาแซะนิดหน่อย ว่าแม่เรารู้จักกับผู้จัดการเลยได้มาทำ พยายามจะปล่อยผ่านคิดว่าเขาพูดเล่นๆ แต่มันก็เก็บมาคิดตลอดค่ะ
เนื่องจากมันว่างงานเลยทำให้คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ว่าเขาจะไม่ชอบเราไหม
5. เราไม่อยากไปทำงานเลย นับวันรอวันหยุด ทั้งที่งานสบายมาก เราไม่เกี่ยงงานเลย อยากทำงานเยอะๆ แต่กลับอึดอัดใจเพราะไม่มั่นใจในตัวเองและกลัวถูกตำหนิ
**เราไม่มีอคติกับที่ทำงานไม่ว่าจะเป็นตัวงาน หรือพี่ๆพนักงานเลยนะคะ แต่เราเข้าหาคนไม่เก่งจริงๆ หลายๆอย่างมันทำให้เราปรับตัวยาก
อยากเอาชนะใจตัวเองให้ได้ค่ะ ไม่อยากกังวลใจกับเรื่องเล็กน้อยแบบนี้เลย
รู้สึกอึดอัดในการเริ่มฝึกงาน
แต่ที่ทำงานไม่ค่อยมีงานเลย เป็นบริษัทเกี่ยวกับรถยนต์เล็กๆแถวบ้าน พนักงานไม่เยอะค่ะ
เราพยายามถามพี่เลี้ยงตลอดนะคะ แต่เขาบอกว่านั่งเล่นไปก่อน งานตอนนี้ยังไม่มี
เราเลยทำตัวไม่ค่อยถูกค่ะ หาหนังสือมาอ่านบ้าง เอาคอมมาทำรายงานบ้าง มีดูยูปบ้าง
แต่ถ้าพี่ยกงานมาเราก็จะหยุดทุกอย่างแล้วตั้งใจทำงานที่ได้รับมาค่ะ ถึงจะมีน้อยมากๆแต่ก็พยายามทำให้เสร็จไวๆอยากให้พี่ๆรับรู้ถึงความตั้งใจของเรา
สิ่งที่เรากังวลและอึดอัด อยากขอคำแนะนำจากพี่ๆ หรือกำลังใจก็ได้ค่ะ รู้สึกอุดอัดในใจแปลกๆ
1. ตามที่บอกข้างต้นไม่ค่อยมีงานให้เราทำเลย ดูเป็นคนว่างๆ เลยทำให้เบื่อมากๆค่ะ
2. เราเข้าหาคนไม่เก่ง พูดคุยไม่เก่ง แต่ก็สวัสดีพี่ๆทุกครั้ง ถามงานทุกครั้ง เพราะพี่ๆมีแต่คนอายุมากแล้วเลยไม่ค่อยได้ชวนคุยเลยค่ะ (แต่ถ้าเขาชวนก็คุยตามปกตินะคะ เราก็พยายามจะถามเขากลับ พอไม่รู้จะคุยอะไรกันก็เงียบค่ะ)
3. เรากินข้าวคนเดียว เนื่องจากบริษัทไม่ใหญ่ที่นั่งมีแค่3-4โต๊ะ เมื่อมีพี่หนักงานท่านอื่นมานั่ง ถ้าเรารีบลุกรีบไปเลยมันจะเสียมารยาทไหมคะ หรือควรนั่งหรอหนือชวนเค้าคุย (ซึ่งยากสำหรับเรามาก) ทุกวันนี้รีบมากินให้ไวๆโดยพกข้าวมาเอง
4.บางทีเรารู้สึกเหมือนโดนพี่เขาแซะนิดหน่อย ว่าแม่เรารู้จักกับผู้จัดการเลยได้มาทำ พยายามจะปล่อยผ่านคิดว่าเขาพูดเล่นๆ แต่มันก็เก็บมาคิดตลอดค่ะ
เนื่องจากมันว่างงานเลยทำให้คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ว่าเขาจะไม่ชอบเราไหม
5. เราไม่อยากไปทำงานเลย นับวันรอวันหยุด ทั้งที่งานสบายมาก เราไม่เกี่ยงงานเลย อยากทำงานเยอะๆ แต่กลับอึดอัดใจเพราะไม่มั่นใจในตัวเองและกลัวถูกตำหนิ
**เราไม่มีอคติกับที่ทำงานไม่ว่าจะเป็นตัวงาน หรือพี่ๆพนักงานเลยนะคะ แต่เราเข้าหาคนไม่เก่งจริงๆ หลายๆอย่างมันทำให้เราปรับตัวยาก
อยากเอาชนะใจตัวเองให้ได้ค่ะ ไม่อยากกังวลใจกับเรื่องเล็กน้อยแบบนี้เลย