ผมเป็นชายวัย 38 ที่ไม่มีความสุขในการใช้ชีวิตเลย ด้วยความเป็นคนที่อ่อนแอ ทางร่างกาย ตอนเด็กเจ็บป่วยง่ายเข้าๆออกไปโรงบาล ล่าสุดป่วยหนักจนทำงานไม่ได้มาปีกว่า เงินเก็บก็ไม่มี เพื่อนก็ไม่มี ใช้ชีวิตอยู่กับแม่2คน ทุกครั้งที่เราป่วยสงสารแม่มากที่ต้องไปหยิบยืมเงินมารักษาตัวเรา ตอนนี้อาการเจ็บป่วยก็ทรงๆ แต่สภาพจิตใจแย่มาก ไม่รู้จะกลับมาใช้ชีวิตปกติได้ไหม งานการก็พังไปหมดเพราะป่วยตั้งแต่คราวก่อน ตอนนี้เหนื่อยเหลือเกินที่จะมีชีวิตอยู่ ที่ไปไม่ได้เพราะสงสารแม่ หากไม่มีแม่อยู่เราคงตัดสินใจอะไรง่ายขึ้น เล่าไปแล้วก็ตลกตัวเอง ไป7-11 ยังไม่กล้าไป กลัวคน ตอนนี้มีชีวิตอยู่ด้วยการดูยูทูป sitcom เก่าๆ ให้ผ่านไปวันๆ มันเป็นความสุขที่มีอยู่อย่างเดียวในตอนนี้ของผม เล่าไปก็ขำกับชีวิต ขี้แพ้ตัวเอง ทำอะไรก็ไม่ประสบความสำเร็จ หลายคนเคยบอกกับผมว่าปัญหาแค่นี้มันเท่าเม็ดสิว แต่สำหรับผมมันใหญ่มากจนใช้ชีวิตอยู่ต่อไปไม่ได้