เริ่มแรกเลยเราทำงานประจำมา 2ปี 5 เดือน เราอายุ23 ปี
เราเป็นพนักงานออฟฟิศ แต่เราต้องมาทำงาน 6โมงเช้าเลิกไม่เป็นเวลา
บ้างวันก็เลิกงาน 1 ทุ่ม 3ทุ่ม แต่ไม่ได้โอทีเลย เพราะได้เป็นรายเดือน เราได้เงินเดือนแค่14000 บาท
แรกๆก็ไม่คิดไรคะยังสนุกเพื่อนรวมงานก็ดี แต่พอมาหลัง ร่างกายเริ่มไม่ไหวแล้วคะเหนื่อย
เราเป็นคนเดียวที่ต้องมา6โมงเช้าคะ คนอื่นเข้างานปกติ เพราะเราต้องมาคีย์ข้อมูลลูกค้าตอนเช้า
ทำมาเลื่อยๆตลอดเวลา2ปีเราทำงานไม่เคยลางานเลยคะเมื่อหนึ่งปีที่ผ่านมา
พอสิ้นปีบางคนได้โบนัส ยกเว้นเราที่ไม่เคยได้ ตอนนั้นเรารู้สึกน้อยใจมากแต่ก็ปล่อยผ่านๆไป
โอทีไม่เคยได้ โบนัสไม่เคยได้ มันสะสมจนไม่ไหวเรามาทำงานช่วงหลังๆแบบไม่มีความสุขเลย
เหมือนวันหนึ่งเราทำงานไปแล้ว 15 ชั่วโมง โดยที่ไม่มีค่าล่วงเวลา จะลางานก็ลำบาก
พอจะลางานก็ได้คำพูดมาว่า แล้วใครจะมาทำแทนอ่ะ? เราเลยไม่ลาเพราะเกรงใจคนอื่น
พยายามทำต่อไปแต่สุภาพจิตเริ่มไม่ไหวแล้วคะ วันนี้เลยตัดสินใจไปเขียนใบลาออก
เพื่อนๆ ที่ทำงานได้แต่บอกว่า จะออกทำไม? งานที่ตัวเองทำก็สบายแค่มาเช้า!!?
ความรู้สึกตอนนั้นเราคิดว่ามันสะสมจนเราไม่ไหวจริงๆมันหมดไฟไปกับทุกอย่าง
เมื่อก่อนไม่เคยคิดอยากจะออกจากงานเลย แต่พอมาถึงจุดอิ่มตัวจริงๆแล้ว
แต่ไม่ได้มีงานรองรับ ไม่ได้หางานไว้ คิดว่าอยากจะพักรักษาสุภาพซักเดือนละหางานใหม่
คิดแค่ว่าไม่รู้ว่าข้างหน้าจะเป็นยังไงแต่ขอไปเสี่ยงเอาดีกว่า
มีใครเคยลาออกจากงานแต่ไม่มีงานลองรับบ้างมั้ยคะ
เราเป็นพนักงานออฟฟิศ แต่เราต้องมาทำงาน 6โมงเช้าเลิกไม่เป็นเวลา
บ้างวันก็เลิกงาน 1 ทุ่ม 3ทุ่ม แต่ไม่ได้โอทีเลย เพราะได้เป็นรายเดือน เราได้เงินเดือนแค่14000 บาท
แรกๆก็ไม่คิดไรคะยังสนุกเพื่อนรวมงานก็ดี แต่พอมาหลัง ร่างกายเริ่มไม่ไหวแล้วคะเหนื่อย
เราเป็นคนเดียวที่ต้องมา6โมงเช้าคะ คนอื่นเข้างานปกติ เพราะเราต้องมาคีย์ข้อมูลลูกค้าตอนเช้า
ทำมาเลื่อยๆตลอดเวลา2ปีเราทำงานไม่เคยลางานเลยคะเมื่อหนึ่งปีที่ผ่านมา
พอสิ้นปีบางคนได้โบนัส ยกเว้นเราที่ไม่เคยได้ ตอนนั้นเรารู้สึกน้อยใจมากแต่ก็ปล่อยผ่านๆไป
โอทีไม่เคยได้ โบนัสไม่เคยได้ มันสะสมจนไม่ไหวเรามาทำงานช่วงหลังๆแบบไม่มีความสุขเลย
เหมือนวันหนึ่งเราทำงานไปแล้ว 15 ชั่วโมง โดยที่ไม่มีค่าล่วงเวลา จะลางานก็ลำบาก
พอจะลางานก็ได้คำพูดมาว่า แล้วใครจะมาทำแทนอ่ะ? เราเลยไม่ลาเพราะเกรงใจคนอื่น
พยายามทำต่อไปแต่สุภาพจิตเริ่มไม่ไหวแล้วคะ วันนี้เลยตัดสินใจไปเขียนใบลาออก
เพื่อนๆ ที่ทำงานได้แต่บอกว่า จะออกทำไม? งานที่ตัวเองทำก็สบายแค่มาเช้า!!?
ความรู้สึกตอนนั้นเราคิดว่ามันสะสมจนเราไม่ไหวจริงๆมันหมดไฟไปกับทุกอย่าง
เมื่อก่อนไม่เคยคิดอยากจะออกจากงานเลย แต่พอมาถึงจุดอิ่มตัวจริงๆแล้ว
แต่ไม่ได้มีงานรองรับ ไม่ได้หางานไว้ คิดว่าอยากจะพักรักษาสุภาพซักเดือนละหางานใหม่
คิดแค่ว่าไม่รู้ว่าข้างหน้าจะเป็นยังไงแต่ขอไปเสี่ยงเอาดีกว่า