คือแฟนผมเรียนอยู่มหาลัยแต่เขาเข้าสาขาที่ตัวเองไม่ได้ชอบสักเท่าไหร่ ตอนแรกเขาบอกอยากเรียนเพื่อ อยากรู้ภาษาเพิ่ม (แฟนผมเรียนเกี่ยวกับภาษาอังกฤษ) คือเรียนเพื่อเอาไว้พูดคุยแค่นั้น ครอบครัวนางก็โอเค แม่นางก็คิดไว้ว่าเรียนจบมาอยากให้ไปเป็นครูสอนอังกฤษ
แต่การเรียนการสอนที่มหาลัยข้อนข้างเรียนลงลึกและเรียนหนักมาก ปี1เทอมแรกนางเครียดหนักอยู่แล้วแต่ยังพอทนได้แต่พอเทอม2มานางเริ่มเครียดหนักกว่าเดิม แล้วรู้สึกว่าสิ่งเรียนมันไม่ใช่ มันไม่เข้ากับนาง แต่นางทำอะไรไม่ได้ อยากโยกสาขาก็ไม่ทันแล้วเพราะเขาให้ทำเรื่องโยกได้แค่ช่วงปิดเทอมแรก
ถ้าจะย้ายสาขาตอนจบปี1ไปสาขาอื่นก็ต้องเริ่มปี1ใหม่ แล้วนางกลัวทางครอบครัวนางต่อว่าแล้วก็เสียวดายค่าเทอมที่จ่ายไปแล้ว
ตอนนี้นางพยายามยอมรับแล้วเรียนต่อไป แต่ผมรู้สึกว่าถ้าเรียนต่อไปนางจะอาการแย่ลงแล้วผมกลัวนางเป็นโรคซึมเศร้า ผมก็ไม่ได้อยู่ใกล้เขาด้วย แต่ยังอยุ่ในจังหวัดเดียวกันนะ ผมพยายามให้กำลังใจตลอดแต่นางก็ไม่ค่อยดีขึ้น ผมคิดไว้ว่าจะไปเรียนที่เดียวกับนางในปีหน้า ผมได้ด็อปเรียนปี1เพราะออกมาทำงาน
ตอนนี้ผมอยากได้วิธีแก้ไขสถานะการณ์ของแฟนผมตอนนี้ ไม่ก็คำให้กำลังใจแฟนกับคำปลอบใจคับ
แฟนเครียดเรื่องเรียนมากทำยังไงดีคับ
แต่การเรียนการสอนที่มหาลัยข้อนข้างเรียนลงลึกและเรียนหนักมาก ปี1เทอมแรกนางเครียดหนักอยู่แล้วแต่ยังพอทนได้แต่พอเทอม2มานางเริ่มเครียดหนักกว่าเดิม แล้วรู้สึกว่าสิ่งเรียนมันไม่ใช่ มันไม่เข้ากับนาง แต่นางทำอะไรไม่ได้ อยากโยกสาขาก็ไม่ทันแล้วเพราะเขาให้ทำเรื่องโยกได้แค่ช่วงปิดเทอมแรก
ถ้าจะย้ายสาขาตอนจบปี1ไปสาขาอื่นก็ต้องเริ่มปี1ใหม่ แล้วนางกลัวทางครอบครัวนางต่อว่าแล้วก็เสียวดายค่าเทอมที่จ่ายไปแล้ว
ตอนนี้นางพยายามยอมรับแล้วเรียนต่อไป แต่ผมรู้สึกว่าถ้าเรียนต่อไปนางจะอาการแย่ลงแล้วผมกลัวนางเป็นโรคซึมเศร้า ผมก็ไม่ได้อยู่ใกล้เขาด้วย แต่ยังอยุ่ในจังหวัดเดียวกันนะ ผมพยายามให้กำลังใจตลอดแต่นางก็ไม่ค่อยดีขึ้น ผมคิดไว้ว่าจะไปเรียนที่เดียวกับนางในปีหน้า ผมได้ด็อปเรียนปี1เพราะออกมาทำงาน
ตอนนี้ผมอยากได้วิธีแก้ไขสถานะการณ์ของแฟนผมตอนนี้ ไม่ก็คำให้กำลังใจแฟนกับคำปลอบใจคับ