เรื่องนี้เกิดขึ้นนานมากแล้ว สิบกว่าปี ตอนนั้นเรียนโรงเรียนกลางทุ่งเราอยู่สุพรรณฯ สมัยนั้นเรามีเพื่อนน้อย พูดง่ายๆ เพื่อนไม่คบ ชอบอยู่คนเดียวเท่ๆ เรื่องเกิดขึ้นในคืนหนึ่งที่เพื่อนๆลงไปดูละครหลังข่าวเหมือนวันนั้นจะตอนจบลงไปดูกันหมดทั้งแถบที่นอน เราก็แอบโหว่งๆ เพื่อนหายไปหมด เราอยากนอนแล้วเลย เอ้า! คนเดียวก็นอนได้สิวะ โอเค เริ่มล้มตัวนอน มาตรการประหยัดไฟในหอคือ ปิดหมด เปิดไฟระเบียงได้นิดหน่อย เลยเปิดไฟระเบียง ไฟจะสลัวๆ นึกภาพตาม เป็นห้องกว้างๆ ยาวๆ เตียง 2 ฝั่งหันหัวเตียงชนกัน เป็นแถวๆ เว้น 2 เตียงชนกัน นอนเป็นคู่ๆ ล็อกเกอร์อยู่ฝั่งหัวเตียง เป็นทางเดินยาวๆ ไปห้องน้ำ พอกำลังจะหลับ สายตาไปเห็นข้างหัวเตียงตรงตู้ล็อกเกอร์ มีคนมา เราก็มอง เอ้ย เพื่อนสนิทเรานิ เราก็มอง ทำไมเดินแปลกๆ เดินเหมือนลอย ลอยมาทางไหนรู้มั้ย? ลอยมาทางฉันจ้า! ในใจชิบ×ายละ มาทางเรา คือไม่ใช่เพื่อนแกล้งแน่ๆ คือนิ่งมาก นิ่งจนขนลุก พอเริ่มลอยมาปลายเตียง แล้วเลี้ยวมาเตียงที่เรานั่นนอนอยู่ นึกในใจนิ่งไว้ๆ บอกตัวเอง ตอนนั้นใจสั่นมากๆ หลับตาปี๋ รู้ๆด้ถึงเตียงมันยวบ เหมือนมีคนมานั่ง ใจสั่นรัวมากขึ้น สักพักเริ่มรู้สึกเหมือนมีคนมาจับมือเราเบาๆ ไม่เย็นเฉียบแบบที่คนอื่นๆว่ากัน แต่ก็ไม่ได้อุ่นแบบมือคนทั่วไป ในใจคิด ต้องหลับๆ แล้วก็หลับตา หลับไปเลยจ้า ดีว่าตัวเราเป็นคนหลับง่าย เจอผีทีไรแกล้งหลับตลอด รอดพ้นทุกที ตอนนั้นบทสวดยังไม่มีในหัว เลยไม่ได้สวดบทใดๆ แต่รอดมาได้ก็โอเค
ขอบคุณที่มาอ่านจนจบ
มีอีกหลายเรื่องที่เจอตอนเด็ก ไว้มาเล่าให้ฟังอีกนะคะ
บ๊ายบายจ้า