เรากับแฟนเก่าแต่งงานมีลูกด้วยกัน แฟนเก่าเราทำงานเป็นหัวหน้าช่างในโรงงาน ส่วนเราทำงานเป็นธุรการให้กับโรงพยาบาลรัฐ เราใช้ชีวิตด้วยการแยกกันอยู่ค่ะ เราอยู่กับลูกที่บ้านแฟนเก่า ส่วนเขาอยู่หอพักใกล้โรงงาน เรามีการไปหาเขาที่หอบ้างในช่วงวันหยุดยาว ส่วนเขาก็กลับมาทุกวันหยุด(เขาหยุดแค่วันอาทิตย์ ไม่มีหยุดแบบวันหยุดราชการ) มันไม่มีปัญหาอะไรเลย จนเขาได้เลื่อนตำแหน่งเป็นหัวหน้างช่าง มันมีผู้หญิงคนหนึ่งเข้าหาเขา โดยการทักมาปรึกษาเรื่องตัวเองเลิกกับแฟนต้องเลี้ยงลูกคนเดียว ชอบถ่ายรูปตัวเองกับลูกน้อยส่งมาให้แฟนเก่าเราดู ถ่ายติดหน้าอกบ้าง ขาบ้าง จนวันหนึ่งเราแอบไปหาแฟนที่หอ เจอว่าผู้หญิงคนนั้นมานั่งกินเหล้าที่หอแฟนเก่าเรา โดยมีกันหลายคนเพราะคนที่หอทำงานโรงงานนั้นส่วนใหญ่ ผู้หญิงคนนั้นแสดงตัวเเรงมากว่าเป็นอะไรกับแฟนเก่าเรา เราโมโหมากแต่ก็ยังเก็บอาการไว้ก่อน เราเรียกแฟนเก่าเรามาคุยกันในห้องเพราะเราก็เห็นมาสักพักแล้วว่าผู้หญิงคนนี้อยากได้แฟนเก่าเรามากขนาดไหน แฟนเก่าเราเขายอมรับว่ามีการแอบคุยกันจริง แต่ยังไม่ได้คบ แค่ลองคุยๆดู เราเสียใจมาก เราเดินออกไปหาผู้หญิงคนนั้นและพูดว่า
เรา "อยากได้มันมากใช้ไหม"
ผญ "ใช่ อยากได้ เขาไม่รักแล้วเขารักกู"
เรา "รักมันจริงๆใช่ไหม อยากอยู่กับมันใช้ชีวิตกับมัน"
ผญ "ใช่"
เรา "งั้นอย่าเอามันไปแต่ตัว เอาหนี้สินมันไปด้วย ไปใช้ชีวิตด้วยกัน ใช้หนี้ช่วยกันให้มีความสุขนะ"
ผู้หญิงคนนั้นตกใจ และบอกว่าไม่ยอมใช้หนี้ด้วย ตัวเองไม่ได้เป็นหนี้ด้วยทำไมต้องมาใช้เราตอบว่า ไหนบอกว่ารักมัน อยากใช้ชีวิตกับมัน ผู้หญิงคนนั้นไม่ตอบเรา หลังจากนั้นก็หายไปจากแฟนเก่าเราเลย เห็นว่าไปเข้าหาซุปแวร์เซอร์ของแผนกแทน ส่วนเรากับแฟนเก่าตกลงหย่ากัน และ แบ่งหนี้สินกันไปใช้ เราไม่มีสมบัติด้วยกันมาก ส่วนมากมีแต่หนี้สิน ตอนนี้เราสองคนมีความสุขดีทั้งคู่ถึงเลิกกันไปแต่ก็ทำหน้าที่พ่อแม่กันอยู่ 
อยากจะบอกว่ามือที่สามที่เข้ามาเขาจะรักคุณจริงหรือรักที่เงินคุณกันแน่ คุณจะทิ้งครอบครัวที่อยู่ร่วมทุกข์ เพื่อไปใช้ชีวิตกับคนพวกนั้นจริงหรอ