สวัสดีค่า เราเป็นเด็กม.ต้นคนนึงที่กำลังเตรียมตัวแข่งศิลปหัตกรรม ปีนี้เป็นปีแรกเลยที่เราได้ลงสมัครแข่งกับเรื่องที่ไม่เคยทำ ไม่เคยสนใจ ไม่เคยเห็นตอนแข่ง ไม่เคยได้ยินคนพูดถึงด้วยค่ะ แต่ก็ตัดสินใจเข้าไป เพราะอาจารย์ขอเอาไว้;; มันเป็นการแข่งแบบทีมที่แข่งเป็นคู่ค่ะ เราตื่นเต้นมาก เพราะเป็นครั้งแรก วันนึงเรากำลังนั่งฝึกกับครูอยู่แล้วมีรุ่นพี่เดินเข้ามา(เขามาคนเดียวนะคะ) เขาก็เดินเข้ามาทักครู แล้วทั้งคู่ก็คุยกันยาวเลย เราก็นั่งๆเขียนแล้วก็ฟังเขาคุยไปเงียบๆ ฮ่าๆ ก่อนหน้านี้ครูพูดถึงรุ่นพี่ที่เคยแข่งให้ฟังบ่อยๆ ส่วนเรานั้นก็อยากรู้จักคนที่เคยไปแข่งอยู่แล้ว วันนั้นที่เราเห็นรุ่นพี่ เราตื่นเต้นจนหุบยิ้มไม่อยู่เลยค่ะ เราอยากรู้ขื่อพี่เขามากก ผ่านไปสองวันเราก็เอาแต่คิดถึงตอนที่พี่เขาคุยกับครู เสียงหัวเราะของเขา การวางตัว แล้วก็รอยยิ้ม เราเลยเปิดปากพูดกับเพื่อนที่อยู่ในเหตุการณ์ เพื่อนบอกว่าเขาชื่อพี่ขิง(นามสมมุติ) เขาก็แอบๆถามครูเลยรู้ว่าพี่เขาอยู่ม.4(จากการนับปีที่เขาไปแข่ง) จากนั้นโรงเรียนเราก็หยุดไป2อาทิตย์ค่ะ เราเอาแต่คิดถึงเขาตลอดเลย อยากสนิทด้วย อยากคุยด้วยบ้าง แต่เราดันเป็นคนขี้อายน่ะสิ เปิดโรงเรียนมาเราก็ลองถามรุ่นพี่คนนึงที่สนิทว่ารู้จักพี่ขิงรึเปล่า บังเอิญดีค่ะที่พี่เขารู้จัก ปรากฏว่าพี่เขาอยู่ทับ1 ซึ่งเราก็อยู่ทับ1เหมือนกันค่ะ (โรงเรียนเราทับ1จะเป็นห้องกิฟต์) เลยรู้สึกว่ามีอะไรเหมือนกันเย้อ เราก็เอาแต่คิดถึงเขาเงียบๆแหละค่ะ ที่ผ่านมาก็ไม่ได้เจอเขาเลยเพราะจำหน้าไม่ได้ค่ะ แบบว่าเราไม่ค่อยกล้าสบตาคน แล้วเขาก็ใส่แมสด้วย เลยจำอะไรไม่ได้เลยย เราขอเฟสพี่ขิงตากรุ่นพี่ที่รู้จัก ซึ่งรุ่นพี่เขาก็ใจดีมากๆค่ะที่ยอมไปสืบให้เพราะเขาไม่ได้มีแต่แรก ข้อมูลต่างๆนาๆที่ได้มาจากรุ่นพี่ก็คือพี่เขาเป็นเด็กเรียน มีคนปลื้มเย้อ แล้วก็เล่นบาสเก่งด้วย ซึ่งทางนี้ก็ชอบเล่นบาสเหมือนกัน(แต่เล่นไม่เก่ง) เราก็ส่องๆเฟสพี่ขิง เพื่อนๆในเฟสพี่เขามีแค่55คนเองค่ะ ตัดมาที่เรา ขนาดไม่ค่อยมีเพื่อนหรือคนรู้จักยังมีเพื่อนในเฟสตั้ง146คน แสดงว่าเขาต้องเลือกรับแค่แอดที่เขาสนิทจริงๆแน่ๆเลยค่ะ เพื่อนๆเราก็เชียร์ให้แอดเขาไป แต่ในใจเราก็อยากขอเขาเองมากกว่า แบบว่าสนิทแล้วค่อยมีเฟสกัน แต่เราจะมีโอกาสได้คุยกับเขามั้ยล่ะคะ ทุกคนคิดว่าไง? T^T
อาการแบบนี้เข้าข่ายปิ๊งรึเปล่าคะ.//.