ตามกระทู้ข้างบนเลยครับ ก่อนอื่นผมไม่ได้คิดว่าผู้หญิงเห็นแก่เงินหรืออะไรนะครับ แล้วก็ไม่ได้ด้อยค่าตัวเองหรือน้อยใจที่บ้าน แต่มันเป็นความรู้สึกที่ค่อนข้างจะอธิบายให้เข้าใจยากนิดหน่อย

คือผมเป็นนักศึกษาคนๆนึง ที่ชอบ ผญ คนนึง แต่พอเราเข้าไปคุยแล้วเรารู้สึกไม่เหมาะกับเขา เช่นเขามีทุกอย่างครบ สามารถมีเงินซื้อของที่อยากกิน หรืออยากทำได้ ซึ่งแตกต่างจากเราที่ได้เงินกับที่บ้านรายสัปดาห์ไม่กี่บาทใช้ประคองตัวเองไป แต่เราก็ทำงานพาร์ทไทม์ งานเสริมเพื่อที่จะอุดจุดที่เราขาดเหลือตรงนั้น เรามักจะโดนเธอชวนไปกินนั้นนี่ หรือไปดูหนังทำกิจกรรมเหมือนหนุ่มสาวทั่วไปบ่อยๆ แต่บางครั้งเราไม่มีเงินไปกับเขาก็บ่อยครั้ง จนทำให้รู้สึกว่าเราไม่สามารถมอบสิ่งที่เขาต้องการได้เท่าที่ควร เลยเกิดความคิดที่เราจะกลัวเขามาคิดมากหรือลำบากกับเรามั้ยนะ บางครั้งก็คิดว่าเราไม่เหมาะกับเขา ถ้าเกิดเรามีเงินหรือมีกำลังมากกว่านี่เราจะทำให้เขามีความสุขกว่านี้ ลำบากใจทุกครั้งที่เขาชวนเราไปที่ต่างๆ ซึ่งเราก็อยากไปนะ อยากไปมากๆ แต่ด้วยเราไม่มีเงิน เลยทำให้ปฏิเสธไป ซึ่งเราก็เห็นใจเขาที่เราไม่สามารถทำได้ดีเหมือนคนอื่นๆ ที่จะเป็นฝ่ายชวน ผญ ไปเที่ยว ไปกิน ตามที่ต้องการได้ จนพักหลังๆมา ด้วยเศรษฐกิจที่ของแพงขึ้นทำให้เกิดเหตุการณ์แบบนี่บ่อยขึ้น ทำจนให้เราหยุดคิดเรื่องที่เราไม่กล้าที่จะเข้าหาเขาเพราะเรื่องสภาพทางการเงิน ผมควรทำยังไงต่อครับ