เริ่มมาเลยเรามีเพื่อนคนนึงซึ่งเราเชื่อใจเขามากเพราะเป็นเพื่อนสนิทตั้งเเต่เด็กมีอะไรความลับเราก็บอกด้วยความเชื่อใจจนเราไปบอกเรื่องนึงที่เป็นเกี่ยวกับคนคุยของเราที่เราไปเซ็กโฟนกับเขาเเต่เราทำเเค่กับเขาคนเดียวนะคะ เเล้วคนนั้นเขาทำร้ายจิตใจเรามากเเต่อราเลือกท่จะอยู่เพราะเรารักเขามากจนวันนึงเพื่อนบอกให้เราถอยออกมาเราไม่ได้ไม่เชื่อเพื่อนเเต่เราเเค่อยากอยู่เเบบนี้อยากอยู่เเบบที่มีเขาอยู่ในชีวิตเราก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรเเล้วอยู่ดีๆเพื่อนคนที่เราเชื่อใจมากที่สุดกลับเอาความลับไปบอกเพื่อนอีก2คนเพื่อน2คนนั้นก็ลงเฟสด่าเราว่าเราร่านเเล้วบอกว่าเราเชื่อผู้ชายมากกว่าเพื่อนทั้งที่เราบอกเพื่อนคนนั้นไปเเล้วว่าเราเลือกทางของเราเองเราจะเป็นยังไงเราก็ได้รับมันเองเเต่ดูเหมือนเพื่อนจะไม่พอใจที่เราไม่ทำตามที่มันบอกก็โพสด่าเราอย่างงั้นอย่างงี้ว่าเราไม่ดีทั้งที่มาด่าเราก่อนบอกไว้ตรงนี้จั่งเเต่ที่รู้จักกันมาพวกนั้นก็ไม่ได้ดีอะไรมากเท่าไหร่ เเล้วพอเราพิมกลับเขาดันมาบอกว่าเป็นห่วงหวังดีกับเราเเต่เราเเเค่งงว่าถ้าหวังดีจริงๆทำไมต้องด่าเราลับหลังด้วยเเล้วมาด่าว่าเราร่านมาขู่ว่าจะบอกพ่อกับเเม่เราเรื่องความลับของเรานี่เรียกว่าเพื่อนได้หรอคะ เราผิดหรอที่เราไม่ทำตามที้พื่อนต้องการเราผิดหรอที่เราเลือกที่จะอยู่เเบบนี้เเล้วสิ่งที่เราผิดหวังมากที่สุดคือเพื่อนที่เราไว้ใจเเละรักกลับหักหลังเราเเบบนี้เเล้วพอเราไปคุยด้วยว่าเราไม่โอเคเราผิดหวังก็ไปโพสเฟสอีกว่าหวังว่าเราจะเจอคนที่ให้คำปรึกษาเเละดูเเลดีกว่าเขาคือเราไม่เหลือความเชื่อใจเขาอีกเเล้วเราผิดใช่มั้ยที่เราไม่ทำตามที้เพื่อนต้องการให้เราออกมาจากเขาคนนั้น?