คือขอพูดก่อนว่าครอบครัวเรามีกัน 5คน
พ่อแม่ พี่สาว เราคนกลาง น้องสาว
ตั้งแต่เด็กก็จะรู้สึกว่าพี่ไม่รักคนในครอบครัว ไม่รู้ว่าเป็นเพราะแม่ทิ้งพี่ให้ยายเลี้ยงด้วยไหม พอมีตังก็รับมาเลี้ยงเอง
จำความได้ก็ตอนที่เป็นวัยรุ่นแม่ออกรถเวฟให้เขาไม่อยากได้เพราะเขาอยากได้ fino ก็เอากุญขูดรถ แม่ต้องส่งรถไปให้น้องชายแม่ส่งงวดรถต่อเพื่อจะหาตังออกรถให้พี่สาว นี่คือสิ่งแรกที่จำได้.
เราไม่ค่อยถูกกันตั้งแต่เด้ก เราจะยอมตลอดเพราะพี่โมโหร้ายน่ากลัว บางทีตีเราเราเจ็บแม่รู้ก็บอกเราว่าฟ้องไปเลยกูไม่กลัว .
พอพี่วัยรุ่นพี่ก็เที่ยวบ่อยไม่เข้าบ้าน เคยทะเลาะกับพ่อครั้งนึงคือพ่อไม่ให้ไป แต่พี่จะไป มีปากเสีย ทำร้ายร่างกายกันกับพ่อ .
จากนั้นเหมือนแกจำฝั่งใจว่าพ่อแม่รักน้องมากกว่า เรากับพี่ห่างกัน 6 ปี  ส่วนน้องสาวห่างจากเรา 12 ปี เป็นลูกติด พอมีน้อง พี่ก็ท้องมีหลาน เราก็เลยมาอยู่เป็นครอบครัวใหญ่ มีพี่เขยเข้ามาอีก 1 คน .
เหตุการณ์ที่ทำให้เรามิงพี่เขยเปลี่ยนไปคือ พี่เขยไม่เคยห้ามพี่สาวเราเลยเวลาทะเลาะกับพ่อแม่ไม่เคยเข้าข้างหรือพูดดีๆกับพ่อแม่เราเวลาพี่สาวหนูทะเลาะกับพ่อแม่ จะพูดประมาณว่า เออเดียวพาไปอยู่ที่อื่น ไม่ต้องสนใจ แทนที่จะห้ามกับพูดซ่ำพี่สาวเรามีลูกแล้วสองคน สอนลูกแปลกๆ เช่น อย่าไปเอาของยายมากินนะมันจะเป็นบุญคุณ .
ทำไมถึงสอนลูกแบบนั้น ?
เราโมโหมาก มีปากเสียงครั้งแรก พี่สาวพูดลอยว่าใครเอาตะกร้ากูมาวางแถวเชื้อรา เราก็เดินไปถามแม่ว่าเมื่อกี้พี่พูดอะไร แม่บอกว่าไม่รู้ เราก็เลยสะบดว่าอะไรนักหนา  เพราะ (พี่โกรธแม่อยู่เพราะเรากลับมานอนบ้านห้องเราพี่ก็เอาของมาเก้บเหมือนห้องเก็บของ พอเรากลับมาแม่กฌเก็บของให้เราหาที่นอนให้ แม่ไปหยิบถุงดินน้ำมันหลานทิ้งเพราะคิดว่าขยะมันก็เลยทิ้ง พอเขามาหาก็โวยวาย มาอีกวันพี่ก้็ไม่คุยกับแม่ทำสงครามประสาท )พอเราพูดเสร็จพี่ก็เดินมาหาเรื่องผลักเราตบเรา1ที่จนแว่นหลุด ตกแตก เราก็เลยเถียงกลับ เพราะเรายอมมาตลอด แม่เลยมาห้ามไว้ ราไม่โกรธที่เขาตบ เราโกรธที่แว่นแตก เพราะมันแพง แกบอกว่าเราด่าแก ทั้งๆที่เรายังไม่ได้พูดคำหยาบเลยสักนิด ไม่มีอี แล้วแกก็ว่าแม่บ่นแม่ว่าแม่นินทา พ่อเข้ามาห้ามไม่ให้ทำเรา จะให้พี่เข้าห้อง พ่อผลักพี่ล้มทับขาหลาน พี่เลยยิ่งโมโหพูดว่า ทำแบบนี้ต่อหน้าหลานได้ยไอ...... (ชื่อพ่อเรา) เถียงกันสักใหญ่ก็เดินมาด่าใหม่ พี่เขยจะเข้ามาคิดว่าจะห้ามแต่พี่เขยกลับบอกว่าแม่เป็นคนแบบนี้ไง สุดท้ายแม่ทนไม่ไหวจนแม่ขอโทษกราบตีนพี่สาวหนู หนูทนไม่ไหว เลยระเบิด พูดออกไปว่า ทำไมพี่ถึงทำแบบนี้ ทำไมถึงด่าพ่อด่าแม่ พี่บอกว่าพ่อทำแกต่อหน้าหลาน แต่แกด่าพ่อด่าแม่ให้หลานฟังทุกวัน ทำไมพี่ถึงสอนหลานแบบนั้นพูดได้ไงว่าเป็นบุญคุณ เราเสียใจมากทั้งร้องไห้ทั้งสะอึกสะอืน  สุดท้ายเรายอมเดินออกมาจากบ้านมาอยู่บ้านแฟน(แฟนเราก็อยู่ในเหตุการณ์นะคะ ) เพราะอยู่แล้วมันอึดอัด มันต้องเห็นกันตลอด เราไม่อยากยอม ต่อไปแล้ว อยากให้พ่อแม่น้องสาวย้ายหนีไปเลยค่ะ
เราควรจัดการเรื่องแบบนี้ยังไง ควรคุยหรือบอกพ่อแม่แบบไหนดี. เราสงสารพ่อแม่มากค่ะ