ตามหัวข้อเลยค่ะ เราชอบเพื่อนคนนั้นมากๆเป็นคนน่ารักดี มีอะไรคล้ายๆตัวเราเลยค่ะ อันนี้ไม่มั่นใจเหมือนกันว่าชอบหรือเเอบปลื้ม เเต่พอเวลาได้อยู่ใกล้ๆเหมือนอยากจะออกไปจากตรงนั้นเลยทั้งเขินยิ้มอยู่คนเดียว เราชอบมาได้ 2 ปีเเล้วค่ะ ไม่เคยคุยกันเลยไม่รู้จักกันด้วยเพราะอยู่กันคนละห้องที่โรงเรียน เเต่คือเรารู้จักอยู่ฝ่ายเดียวค่ะรู้จักชื่อ ชื่อจริงคือรู้จักเขาในนามของเพื่อนในเฟสค่ะ ถามว่ารู้จักชื่อ เเละชื่อจริงได้ไงคือ ส่องเฟสเขาทุกวัน เอาตรงๆเราชอบสืบค่ะสืบจนรู้เกี่ยวกับเขาสะหมด เกรงว่าสืบไปสืบมาจะเจ็บสะเองเเต่เขายังไม่มีเเฟนค่ะเราว่าเราทำไรไม่ได้เลยคงต้องยืนมองอยู่ๆห่างๆจนถึงตอนเขามีเเฟนค่ะ เขาเป็นคนฮอตด้วยค่ะเพื่อนเยอะมากๆต่างจากเราที่เหมือนเด็กเนิร์ดคนนึงไปเเอบรักเจ้าชายอย่างนี้เลย
เราควรพอหรือไปต่อดีค่ะ เราขี้อายมากๆ เเละเราเองไม่กล้าทักหรือไม่กล้าเริ่มบทสนทนาอะไรใดๆเลยค่ะ คือเพ้อไปเองทั้งนั้น เราควรต่อหรือพอเเค่นี้ดีคะ
เเอบชอบเพื่อนค่ะ เพียงเเต่ทำได้เเค่มอง