การสอนว่า ตายแล้วสูญ ก็มีข้อดี คือ ละตัวตน ไม่ยึดติดว่าร่างกายเป็นของเรา การไม่มีจิต จึงทำให้ไม่ต้องยึดติดว่าจิตเป็นของเรา
เผลอๆถ้าละกิเลสได้หมด ก็เป็นพระอรหันต์ได้นิพพานเฉยเลย แต่ก็มีข้อเสีย คือ จะทำให้คนมุ่งเข้าสู่ความตายด้วยเกียร์ว่าง  

ถ้าสอนว่า หลังความตายคือทางผ่านไปสู่อีกมิตินึงของจักรวาล (ซึ่งอาจเป็นจักรวาลในส่วนปฏิสสาร สสารมืดและพลังงานมืด) มีข้อดี คือ จะทำให้คนสนใจใคร่รู้ อยากที่จะข้ามไป และก่อนตายก็ทำตัวให้เข้าเกณฑ์โน่นนี่นั่น แต่ก็มีข้อเสีย คือ จะทำให้คนรู้ว่า ความตายเป็นแค่ประตูบานนึง ซึ่งผลลัพธ์สุดท้าย อาจทำให้คนต้องไปเกิดในมิติอื่นๆอีก