คือเราชอบคนคนนึงค่ะ เราเจอได้ประมาณ 1 เดือน เขาน่ารักมาก เป็นรุ่นพี่ที่ดีเลยค่ะ เราแลกเปลี่ยนชื่อโรงเรียน ชื่อจริง ถึงขั้นให้เงินให้ของขวัญแล้วด้วย รู้ว่าบ้านเราใกล้กันมาก และเคยคิดจะไปเจอกันด้วย เขาชอบเล่นเกม เราก็ชอบเล่นเกม ทุกๆอย่างมันเข้ากันมาก เราชอบเขามากๆถึงจะได้คุยกันบางครั้ง ส่วนใหญ่ก็พิมพ์แชทคุยกัน ช่วงแรกๆเขาทักมาคุยก่อนตลอด เพราะเราไม่กล้าทักเขาไป กลัวรำคาญ แต่เราก็สนิทกันขึ้น เราเลยตัดสินใจทักไปคุยเองบ้าง เราอายุห่างกว่ากันประมาณ 3 ปี จนกระทั่งเราเริ่มจะเป็นคนทักไปหาตลอด เรารู้สึกว่ามันเริ่มไม่ใช่ เหมือนเขาพยายามตีตัวออกห่าง ช่วงนั้นเพื่อนเราไปเล่นไอเดนกันหมด แต่ทรศ.เรากากไม่สามารถเล่นด้วยได้ ช่วงนั้นนอยๆ ไม่รู้จะทำอะไรดี เราก็ทักไปหาเขา เราทักไปถาม เขามักจะตอบคำสองคำ เรารู้แล้วว่าตัวเองนก เราเลยถอยออกมา ช่วงแรกก็เหมือนจะมูฟออนได้ แต่สักพักมันไม่ใช่เลย เราคิดถึงเขามาก คิดถึงเพิ่มขึ้นกว่าเดิมอีก เรานอยมาก จนเราไม่อยากเล่นเกม ได้แต่นั่งฟังเพลง คือนอยสุดๆ เราไม่อยากเล่นเกมเพราะเราไม่อยากนึกถึงเขา เราเลยเลือกที่จะนั่งฟังเพลงแล้วหันมาจริงจังกับงานให้ได้มากที่สุด ทั้งงานในโรงเรียนและงานออนไลน์ หันมาติดเพื่อนเหมือนที่เคยเป็น จนสามารถกลับมาเล่นเกมหรือไม่นอยเหมือนดังที่เป็นได้แล้ว แต่เราก็ไม่ได้มูฟออน100% บางทีเราก็แอบไปส่องเขาบ้าง จนบางที ความนอยที่เคยเป็นเหมือนก่อนกลับมา ไม่อยากทำอะไร อยากนอนหลับตาแล้วลืมเรื่องนั้นให้จบๆ แต่สุดท้ายก็ลืมเขาไม่ได้ค่ะ เราปรึกษาหลายๆคน เขาก็พูดเพียงแค่ว่า "เดี๋ยวเวลาจะช่วยเยียวยา" ไม่ก็ "มูฟออนได้แล้ว เดี๋ยวก็เจอคนที่ดีกว่า" ซึ่งเรานอยมาก เพราะเวลาผ่านมาแล้ว เราก็มูฟออนไม่ได้