สวัสดีค่ะ กระทู้นี้เขียนมาเพื่อระบายและขอคำแนะนำนะคะ ขอเกิ่นก่อนเลยค่ะว่าเราอายุเพียงแค่14ปี แต่เราเซนซิทีฟกับเรื่องหน้าตาของเรามาก+กับเป็นคนคิดมากแบบมากๆเลย ถ้าให้มองจากมุมมองที่เรามองตัวเองเราคิดว่าเราไม่ใช่บิวตี้สแตนดาร์ดเลยค่ะ แต่สังคมเพื่อนในชีวิตจริงของเราก็ให้กำลังใจเราดีมากปลอบเราตลอดเลยค่ะเวลาคิดมากเรื่องนี้ จนทำให้ตอนเด็กเราร่าเริงมากๆค่ะไม่สนใจคำคนเลย จนเราเริ่มเข้าสังคมออนไลน์ คบเพื่อนออนไลน์บ้างจนมีปัญหากัน พอมีปัญหากันเขาเอารูปเรามาเล่นเลยค่ะ เซฟรูปเราไปแต่งให้ทุเรศบ้างแล้วแฉออกสังคมออนไลน์ นำรูปตอนเด็กมาเมคฟันลงโซเชี่ยล รุมด่าแล้วก็รุมแซะค่ะ นำเรื่องอาชีพของแม่เรามาพูดบ้าง (เรื่องนี้เครียดมากจริงๆค่ะ ว่าเราได้แต่อย่าเอาคนในครอบครัวของเรามาเกี่ยวเลย) จนทำให้เราไม่กล้าเข้าหาสังคม ไม่กล้าตัดสินใจอะไรมากขึ้นกว่าเดิม +กับเป็นคนคิดมากอยู่แล้ว ทำให้หนักขึ้นไปเลยค่ะ พักนี้ทำอะไรก็ไม่สนุกเหมือนแต่ก่อน ร้องไห้เช้าเย็นแต่ต้องเก็บไว้ไม่ให้พ่อกับแม่คิดมาก แต่เขาก็น่าจะรู้อยู่แล้วค่ะว่าเราเครียด เพราะการกระทำรู้สึกว่าตัวเองเปลี่ยนไปจากเมื่อก่อนมากเลย ไม่ร่าเริงไม่เอนจอยกับอะไรหลายๆอย่าง เบื่ออาหาร สิ่งที่เคยชอบมากๆก็ไม่ชอบแล้วเหมือนแต่ก่อน กินมาม่ามา4วันติดแล้วค่ะ แล้วก็ไม่กินอะไรอีกเลย เราควรทำยังไงดีคะเก็บตัวในห้องคนเดียวมาสักพักแล้วค่ะ กลัวตัวเองจะคิดหรือทำอะไรที่ไม่ควรทำค่ะ