ก็แค่สงสัยครับ ถ้าจะเดิน ไม่ต้องแบกกลด ใช้ชื่อ อะไรก็ได้ เช่น ดำเนินธรรม เดินจาริก ฯลฯ อะไรก็ตาม ไม่ต้องมีคำว่า ธุดงค์ จะดีมั๊ย คนไทยส่วนมากเลื่อมใสพระธุดงค์ เพราะ การธุดงค์ไปทั่ว ต้องมีธรรม บำเพ็ญตน.

สมมุติพระนิกายมหายานรูปนึงในประเทศไทย นึกอยากออกจาริกไปตามที่ต่างๆในประเทศไทยเพื่อฝึกจิต สะพายบาตรแบกกลดเดินไปเรื่อยๆ ค่ำไหนนอนนั่น ตื่นเช้ามาก็ออกบิณฑบาตรขออาหารขบฉันเพียงวันละมื้อเช่นเดียวกับที่พระธ

สมัยก่อน การได้เป็นพระราชาคือที่สุดแล้ว เช้ามีพ่อครัวทำอาหารมาให้เสวย  บางฤดูมีอินทผลัมมาให้กินทั้งวัน มีนมรีดสด ๆ อย่างดี ดนตรีเล่นให้ฟัง (จากนักร้องหน้าเดิม ๆ ในวัง) อยากไปไหนมไกลมีม้า ไปใกล้มี

ขออนุญาตออกตัว เอาไว้ก่อนเลยว่า ผมไม่มีเจตนาจะก่อกวน หาเรื่องอะไรนะครับท่าน แต่เมื่อได้สนทนาแลกเปลี่ยนข้อมูลในเรื่องธรรมกายมาสักพัก ก็เกิดความสงสัยในนิยามความเป็นชาวพุทธ อยู่พอสมควร ในเรื่องของธุดง

ท่านพระอาจารย์พรหม จิรปุญฺโญ หรือ หลวงปู่พรหม ท่านเป็นสกุลแห่งพระป่า เป็นศิษย์ องค์แรกของหลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต ที่บรรลุอริยธรรมขั้นสูงสุดเป็นพระอรหันต์ หลวงปู่พรหม ชีวิตครอบครัวของท่านคล้ายคลึงกับข

...ท้าวความถึงอดีต นานช้ากาเลมาแล้ว สมัยที่ผมเคยอยู่เมืองไทย เคยบวชอยู่ระยะหนึ่ง แล้วเที่ยวธุดงค์ไปทั่วประเทศ  ...ช่วงนั้น บางจังหวะ ผมเคยเที่ยวธุดงค์ไปพักตามวัดบ้านนอกในภาคกลางบางแห่ง (หลายๆแห่ง