เป็นเรื่องจริง นะ เกิดกับตัวเราเมื่อต้น พ.ย.65 นี้เอง จะใช้ถ้อยคำอรรถรสบ้าง เพื่อให้การเล่าเรื่องดูสนุกขึ้น
     เช้าวันหนึ่ง ที่ป้ายรถเมล์ ริม ถ.สีลม มีเราคนเดียวกำลังยืนรอรถเมล์อยู่ แล้วเราก็เหลือบไปเห็นกล่องพลาสติกสีดำขนาดเท่าซองบุหรี่ 1 อัน วางอยู่บนที่นั่งรอรถเมล์  เราเลยไปหยิบมาเปิดดู  พบว่า ข้างในมีนามบัตรอยู่หลายสิบใบ ใครคงมาลืมหรือทำกล่องตกไว้ เราจึงเก็บกล่องไว้กับตัว  แล้วรอให้เจ้าของนึกขึ้นได้และกลับมารับคืนไป แต่รออยู่ 1/2 ชม. ก็ไม่มีใครมา เราเลยตัดสินใจเก็บมันไว้ แล้วขึ้นรถเมล์กลับบ้าน 
       ระหว่างทางคิดมาตลอด  จะทำยังไงดี จึงจะคืนให้เจ้าของได้ ผ่านไป 3 - 4 ชม. คิดไม่ออก พอถึงหอพัก เลยนั่งสมาธิ ตั้งคำถามในใจว่า จะส่งกล่องคืนให้เจ้าของได้อย่างไร เวลาผ่านไป แล้วก็ผ่านไป ... มันก็คิดไม่ออก ขณะนั้น เวลาบ่าย เรารู้สึกง่วงนอน มันมีอาการเกือบจะหลับ แล้วสมาธิเราก็กระตุกให้สติเราโพล่งขึ้น แล้วมันก็เกิดความคิดขึ้นมาเป็น Shot ... Shot ... Shot .. ว่า ให้เขียนข้อความใส่กระดาษ A4 ว่า  " ใครทำกล่องใส่นามบัตรหาย ให้โทรกลับเบอร์ ....... " แล้วนำไปติดไว้ที่ป้ายรถเมล์ นั้น
        ขอบคุณท่านผู้อ่านทุกท่าน ...