คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 27
+1 ด้วยอีกคนครับ รู้สึกหลวงอินทร์ในละครดูไม่เหมาะกับบุคลิกมือปราบเลย
ตรงจุดที่ปรับคาแรคเตอร์หลวงอินทร์ เพื่อให้ตรงข้ามกับโรแบรต์ ผมมองว่าถ้าคาแรคเตอร์มีมิติมันทำให้ขรึมต่างกันได้นะ
คนหนึ่งขรึม+ใจดีมีเหตุผล อีกคนจะขรึม+ดุดันแบบฝ่ายปกครอง
ขุนนางที่ดีจะต้องรู้ว่าเมื่อไหร่ต้องเงียบให้น่าเคารพ และรู้ว่าเมื่อไหร่ต้องดุให้คนกลัว เพราะผู้ดีสมัยก่อน จะมีการเจรจาเรื่องผลประโยชน์ และแสดงถึงอำนาจในการปกครองไพร่พล ดังนั้นผู้ดีจึงมักพากันเก็บอารมณ์ในการแสดงออก ไม่ให้ใครอ่านทางได้ง่าย ถ้าหลวงอินทร์ขรึมดุมันจะทำให้หลวงอินทร์ดูเป็นคนที่หน้าเคารพ มีความยุติธรรม คือมีคนเกรงและก็เคารพด้วยในเวลาเดียวกัน แล้วเวลาที่หลวงอินทร์เริ่มเปลี่ยนจากขรึมมาเป็นออดอ้อนพุดซ้อนน่าจะดูน่ารักกุ๊กกิ๊กมากขึ้นด้วยครับ แต่บทคาแรคเตอร์ในละครมันดูกเฬวรากม๊าก คนขยาด/กลัวมากกว่าเกรงหรือเคารพ ดูไม่สุภาพบุรุษเท่าไหร่ ถ้าผมไม่ติดภาพณเดชต้องคู่กับญาญ่า ผมคงเชียร์โรแบรต์ไปแล้ว นางเอกอย่ามาอยู่กับคนเก็บอารมณ์ไม่ได้เลย
แต่ก็ต้องนับถือใจงานเลยที่กล้าปรับเพื่อความถูกต้องของประวัติศาสตร์บางส่วน ซึ่งบางทีมันอาจจะต้องแลกมากับผลกระทบในโครงเรื่อง ที่ทำให้ผู้จัดต้องปรับบทเยอะ เพราะในนิยายมีข้อมูลทางประวัติศาสตร์บางอย่างที่เพี้ยนไป ปรับบทให้ถูกแล้วก็ใส่ตัวละครเข้ามาเพิ่ม
ที่ผมชอบเลยคือการปรับให้หลวงอินทร์เพิ่งกลับเข้ามารับราชการในพระนคร เผื่อเลี่ยงข้อครหาว่าพระเอกทำงานพลาด จับโจรมาแล้วขังคุกก็แล้วปล่อยแหกคุกไปได้ไง ฝีมือดีจริงปะเนี้ย
(ซึ่งตรงนี้ในทางประวัติศาสตร์ผมมองว่าเป็นเรื่องยากที่คุณหลวงจะย้ายเข้าพระนคร เพราะสมัยนั้นขุนนางหัวเมืองส่วนใหญ่ที่ถูกตั้งจากเมืองหลวงจะเป็นตำแหน่งระดับสูง ส่วนระดับกลางและล่างเจ้าเมืองจะตั้งเอง ตัวตำแหน่งเจ้ากรมกระเวนเองไม่ได้ใหญ่โตอะไรมาก ถ้าย้ายหรือเลื่อนยศมาจากหัวเมืองก็ค่อนไปทางล่างๆ เลยครับเมื่อเทียบกับเมืองหลวง)
อีกเรื่องที่ชอบคือนายจั่นมีมิติมากขึ้น ดูมีความสัมพันธ์ที่ค่อนข้างน่าเชียร์เลย ส่วนมาดามคลาร่าก็ดูน่าสงสารขึ้น เจ้าจอมเองก็ดูจะมีความน่าเกรงขามมากขึ้น เพราะมีแบ็คใหญ่เป็นถึงเจ้าคุณกรมวัง ที่สำคัญชื่อขุนนางทุกคนตรงตามตำแหน่งเกือบหมดเลย แม้แต่ตัวประกอบอย่างหมื่นจำนงค์ก็ถูกกับเขาด้วย ยกเว้นขุนแสนกับหลวงอินทร์
ส่วนในเรื่องของการแสดง ผมมองว่ามันยังเรียลไม่พอ...ไม่ใช่ว่าฝีมือนักแสดงไม่ถึงนะครับ แต่เป็นเพราะธีมของเรื่องหรือตัวละครไทยเอง ที่ทำให้ภาพแสงสีเสียงมันยังดูไม่ดาร์ค ในช่วงแรกๆ ที่คุณหลวงเมาแล้วไล่กวดนายจั่น มันดูค่อนข้างจะเป็นละครไทย(เก๊าะมันละครไทยนี่เน๊อะ) ทั้งการใส่เสียงใส่ซาวด์เพิ่มอารมณ์เกินไป จนรู้สึกว่าภาพกับเสียงมันคนละทางกันแล้ว จะฮาก็ไม่ฮาจะจริงจังก็ไม่สุด ดูไม่หนีตายและไม่ได้ไล่กวดจริงจัง คนเมากับคนหนีตายถ้าต้องวิ่งหนีและวิ่งไล่กวด ผมว่ามันล้มลุกคลุกคลานและวิ่งชนต้นมงต้นไม้กลิ้งฝุ่นตลบมากกว่านี้แยะ (อาจจะต้อง Keep ความนุ่มนิ่มให้สามารถฉายจอแก้วได้ด้วย)
ตรงจุดที่ปรับคาแรคเตอร์หลวงอินทร์ เพื่อให้ตรงข้ามกับโรแบรต์ ผมมองว่าถ้าคาแรคเตอร์มีมิติมันทำให้ขรึมต่างกันได้นะ
คนหนึ่งขรึม+ใจดีมีเหตุผล อีกคนจะขรึม+ดุดันแบบฝ่ายปกครอง
ขุนนางที่ดีจะต้องรู้ว่าเมื่อไหร่ต้องเงียบให้น่าเคารพ และรู้ว่าเมื่อไหร่ต้องดุให้คนกลัว เพราะผู้ดีสมัยก่อน จะมีการเจรจาเรื่องผลประโยชน์ และแสดงถึงอำนาจในการปกครองไพร่พล ดังนั้นผู้ดีจึงมักพากันเก็บอารมณ์ในการแสดงออก ไม่ให้ใครอ่านทางได้ง่าย ถ้าหลวงอินทร์ขรึมดุมันจะทำให้หลวงอินทร์ดูเป็นคนที่หน้าเคารพ มีความยุติธรรม คือมีคนเกรงและก็เคารพด้วยในเวลาเดียวกัน แล้วเวลาที่หลวงอินทร์เริ่มเปลี่ยนจากขรึมมาเป็นออดอ้อนพุดซ้อนน่าจะดูน่ารักกุ๊กกิ๊กมากขึ้นด้วยครับ แต่บทคาแรคเตอร์ในละครมันดูกเฬวรากม๊าก คนขยาด/กลัวมากกว่าเกรงหรือเคารพ ดูไม่สุภาพบุรุษเท่าไหร่ ถ้าผมไม่ติดภาพณเดชต้องคู่กับญาญ่า ผมคงเชียร์โรแบรต์ไปแล้ว นางเอกอย่ามาอยู่กับคนเก็บอารมณ์ไม่ได้เลย
แต่ก็ต้องนับถือใจงานเลยที่กล้าปรับเพื่อความถูกต้องของประวัติศาสตร์บางส่วน ซึ่งบางทีมันอาจจะต้องแลกมากับผลกระทบในโครงเรื่อง ที่ทำให้ผู้จัดต้องปรับบทเยอะ เพราะในนิยายมีข้อมูลทางประวัติศาสตร์บางอย่างที่เพี้ยนไป ปรับบทให้ถูกแล้วก็ใส่ตัวละครเข้ามาเพิ่ม
ที่ผมชอบเลยคือการปรับให้หลวงอินทร์เพิ่งกลับเข้ามารับราชการในพระนคร เผื่อเลี่ยงข้อครหาว่าพระเอกทำงานพลาด จับโจรมาแล้วขังคุกก็แล้วปล่อยแหกคุกไปได้ไง ฝีมือดีจริงปะเนี้ย
(ซึ่งตรงนี้ในทางประวัติศาสตร์ผมมองว่าเป็นเรื่องยากที่คุณหลวงจะย้ายเข้าพระนคร เพราะสมัยนั้นขุนนางหัวเมืองส่วนใหญ่ที่ถูกตั้งจากเมืองหลวงจะเป็นตำแหน่งระดับสูง ส่วนระดับกลางและล่างเจ้าเมืองจะตั้งเอง ตัวตำแหน่งเจ้ากรมกระเวนเองไม่ได้ใหญ่โตอะไรมาก ถ้าย้ายหรือเลื่อนยศมาจากหัวเมืองก็ค่อนไปทางล่างๆ เลยครับเมื่อเทียบกับเมืองหลวง)
อีกเรื่องที่ชอบคือนายจั่นมีมิติมากขึ้น ดูมีความสัมพันธ์ที่ค่อนข้างน่าเชียร์เลย ส่วนมาดามคลาร่าก็ดูน่าสงสารขึ้น เจ้าจอมเองก็ดูจะมีความน่าเกรงขามมากขึ้น เพราะมีแบ็คใหญ่เป็นถึงเจ้าคุณกรมวัง ที่สำคัญชื่อขุนนางทุกคนตรงตามตำแหน่งเกือบหมดเลย แม้แต่ตัวประกอบอย่างหมื่นจำนงค์ก็ถูกกับเขาด้วย ยกเว้นขุนแสนกับหลวงอินทร์
ส่วนในเรื่องของการแสดง ผมมองว่ามันยังเรียลไม่พอ...ไม่ใช่ว่าฝีมือนักแสดงไม่ถึงนะครับ แต่เป็นเพราะธีมของเรื่องหรือตัวละครไทยเอง ที่ทำให้ภาพแสงสีเสียงมันยังดูไม่ดาร์ค ในช่วงแรกๆ ที่คุณหลวงเมาแล้วไล่กวดนายจั่น มันดูค่อนข้างจะเป็นละครไทย(เก๊าะมันละครไทยนี่เน๊อะ) ทั้งการใส่เสียงใส่ซาวด์เพิ่มอารมณ์เกินไป จนรู้สึกว่าภาพกับเสียงมันคนละทางกันแล้ว จะฮาก็ไม่ฮาจะจริงจังก็ไม่สุด ดูไม่หนีตายและไม่ได้ไล่กวดจริงจัง คนเมากับคนหนีตายถ้าต้องวิ่งหนีและวิ่งไล่กวด ผมว่ามันล้มลุกคลุกคลานและวิ่งชนต้นมงต้นไม้กลิ้งฝุ่นตลบมากกว่านี้แยะ (อาจจะต้อง Keep ความนุ่มนิ่มให้สามารถฉายจอแก้วได้ด้วย)
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 14
นี่ก็เป็นคนนึงนะที่ก็ดูมาดกือบตลอดเหมือนกันแต่รู้สึกว่ามันเยอะไป ลดลงกว่านี้นิดนึงจะดีมาก ก็ไม่ได้ว่าต้องการให้เรียบร้อยดังผ้าพับไว้อะไรแบบนั้น ถ้าเล่นให้พอดีมันจะไม่น่าเบื่อน่ารำคาญนะ มันจะดูเป็นสีสัน แต่ถ้าดูแล้วมันเยอะเกินทำหน้าทำตาทำอะไรมันดูมากดูเยอะมันก็ดูไม่สนุกเหมือนกัน ไม่รู้สิทำไมดูแล้วหงุดหงิดก็ไม่รู้ เอาจริงๆหงุดหงิดตัวละครตัวนี้ตัวเดียวเลยนะที่รู้สึกแบบมากๆกว่าตัวอื่น ตัวแสดงอื่นๆก็มีบ้างนิดหน่อย ถามว่าปรับให้ดูห้าวเป้งกว่าในนิยายได้ไหม บอกเลยว่าได้ แต่มันต้องอยู่บนพื้นฐานความพอดีด้วย อย่าลืมว่าตัวเองก็มียศใหญ่ทำงานแบบนี้ด้วย มันก็น่าจะนิ่งกว่านี้อีกนิดนึง ดูสุขุมกว่านี้หน่อย ไม่ต้องขนาดโลแบร์หรอก แต่ให้มันดูแล้วมีมิติของความเป็นหลวงอินทร์ยศใหญ่อีกหน่อยอ่ะ ถึงจะบ่นก็ยังตามดูอยู่ช่วงหลังๆมานี้ก็เน้นตามดูย้อนหลังมากกว่าดูสดแล้วอ่ะ โดนพลังต้วนซิ่วดูด
ความคิดเห็นที่ 18
คาแร็กเตอร์ตัวละครตัวนี้อยู่ในขั้นเลวแบบขี้เกียจจะด่าแล้ว หมดเรื่องนั้นมาเรื่องนี้ นางอัพเลเวลขึ้นเรื่อยๆให้เราตื่นตาตื่นใจ ต้องหืมม์ล่าสุดสองหืมม์พูดจาทิ่มแทงจิตใจเป้าหมายจนนางเอกต้องด่าว่าเรื่องอ่อนไหวเยี่ยงนี้ไยท่านต้องขวานผ่าซาก พี่แมลงสาบยังเถียงด้วยความมั่นใจในตรรกะของตัวเองว่าก็เหมือนสนามรบต้องไม่มีความเมตตาไม่งั้นเราจะซวย ประมาณนั้น จนนางเอกสวนกลับว่านี่มันสนามรบหรือพี่แมลงก็เถียงจนชนะแหละ ปล่อยมัน ความคิดจิตใจวิธีการทำงานของเขาถ้าเป็นสมัยนี้โดนฟ้องเละหรือไม่ก็เข้าคุกเพราะทรมานผู้ต้องหาจนตาย ก็ไม่ได้อยากเอาเปาบุ้นจิ้นมาเปรียบเทียบหรอกนะเพราะนั่นเขาดีจนเข้าขั้นเทพ ขอแค่ 5% ของเขาก็พอโดยเฉพาะประเด็นเรื่องวิธีทรมานผู้ต้องหาและความระมัดระวังในการสืบหาคนร้ายว่ายอมยกผลประโยชน์ให้จำเลยถ้าหลักฐานไม่แน่ชัดร้อยคนดีกว่าตัดสินคนบริสุทธิ์ผิดคนเดียว ผู้จัดบวกคขบ.คงคิดว่าการทำให้บทพระเอกร้ายแบบตัวร้ายดาดๆอาจเป็นการสร้างสีสันให้ฮือฮาประเภทดูไปด่าไปหรือเปล่าแล้วค่อยมาพลิกภายหลังก็ยังไม่สาย ก็พระเอกอะเนอะยังไงคนดูก็อภัย เพราะเตรียมเหตุผลไว้หักล้างให้แล้วประเด็นเมียตายแต่ขอบอกว่าเหตุผลอ่อนมาก ก็รอดูว่าละครจะสร้างประเด็นให้มีน้ำหนักกว่าต้นฉบับหรือเปล่า
บางครั้งเราแอบคิดว่าการที่ต้องรื้อบทใหม่เพราะมีการเปลี่ยนตัวพระเอกจากติ๊กเจษเป็นน้าเดชหรือเปล่าคือปรับให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลง ถ้าไม่ใช่ก็แอบเสียดายอยากเห็นติ๊กเล่นบทพี่แบร์คงฮาแตกฮาแตนฮือฮาทั่วพระนครเพราะติ่งท่านหนึ่งกล่าวว่าติ๊กร้อยเรื่องหน้าเดียวอยากให้มาแว้ดๆๆๆถลึงตา
บางครั้งเราแอบคิดว่าการที่ต้องรื้อบทใหม่เพราะมีการเปลี่ยนตัวพระเอกจากติ๊กเจษเป็นน้าเดชหรือเปล่าคือปรับให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลง ถ้าไม่ใช่ก็แอบเสียดายอยากเห็นติ๊กเล่นบทพี่แบร์คงฮาแตกฮาแตนฮือฮาทั่วพระนครเพราะติ่งท่านหนึ่งกล่าวว่าติ๊กร้อยเรื่องหน้าเดียวอยากให้มาแว้ดๆๆๆถลึงตา
ความคิดเห็นที่ 13
ดูละครไปก่อนสองตอน แล้วมาอ่านนิยาย
ตอนยังไม่ได้อ่าน รำคาญหลวงอินทร์ โวยวาย หาเรื่อง
มันดูไร้สาระ ไม่สมกับเป็นตำรวจมือดี
พออ่านนิยาย ยิ่งไม่ชอบมากไปอีก
เข้าใจว่า น่าจะปรับบทเพื่อให้ดูเป็นแนวคู่กัด
อาจจะถูกใจแฟนละครที่ชอบแนวนี้
ซึ่งอาจจะเป็นคนส่วนมาก เรียกเรทติ้งได้
แต่ส่วนตัวคิดว่ามันลดเสน่ห์ไป
การที่เจ้าคิดเจ้าแค้น โทษคนอื่น มันดูไม่เป็นผู้ใหญ่
ยิ่งเป็นขุนนาง เป็นตำรวจ มันยิ่งดูแย่
ละครไทย ไม่ค่อยกล้าเขียนบทให้สมเหตุผล ชอบแนวตลาดมากกว่า
สรุป ก็ดูได้ แต่มันก็แนวเดิมๆ งั้นๆ
ตอนยังไม่ได้อ่าน รำคาญหลวงอินทร์ โวยวาย หาเรื่อง
มันดูไร้สาระ ไม่สมกับเป็นตำรวจมือดี
พออ่านนิยาย ยิ่งไม่ชอบมากไปอีก
เข้าใจว่า น่าจะปรับบทเพื่อให้ดูเป็นแนวคู่กัด
อาจจะถูกใจแฟนละครที่ชอบแนวนี้
ซึ่งอาจจะเป็นคนส่วนมาก เรียกเรทติ้งได้
แต่ส่วนตัวคิดว่ามันลดเสน่ห์ไป
การที่เจ้าคิดเจ้าแค้น โทษคนอื่น มันดูไม่เป็นผู้ใหญ่
ยิ่งเป็นขุนนาง เป็นตำรวจ มันยิ่งดูแย่
ละครไทย ไม่ค่อยกล้าเขียนบทให้สมเหตุผล ชอบแนวตลาดมากกว่า
สรุป ก็ดูได้ แต่มันก็แนวเดิมๆ งั้นๆ
ความคิดเห็นที่ 2
เราว่าคาแรคเตอร์ปรับให้ดูห้าว ดูโวยวาย และกระโชกโฮกฮากมากขึ้น คงเพราะเอามาตัดกับความสุขุมของโรแบร์ สร้างไดนามิกระหว่างคาแรคเตอร์ของคู่หูคู่นี้ให้เพิ่มมากขึ้น จากคาแรคเตอร์ที่ขัดแย้งของคู่นี้ แบบที่เราค่อนข้างเจอบ่อยในหนังคู่หูในหนังแอ๊คชั่นฝรั่งต่างๆ ที่คนนึงจะนิ่งๆ สุขุม ออกแนวบุ๊นมากกว่า อีกฝ่ายนึงที่เป็นบู๊ จะมีความห่ามห้าว โวยวาย
คือถ้าเรื่องนี้มีแค่หลวงอินทร์ คิดว่าละครคงทำออกมาแนวสุขุมนั้นแหละ เพื่อชูคาแรคเตอร์ฮีโร่ แต่พอมันมีโรแบร์มาชูด้วย ถ้าสุขุมมาเจอสุขุม มันคงราบเรียบไปหน่อย เลยใส่ความห้าวเป้ง อะเกรสซีฟลงตัวหลวงอินทร์ไปเพื่อเพิ่มไดนามิกให้กับละคร และคอนทราสต์กับโรแบร์
คือถ้าเรื่องนี้มีแค่หลวงอินทร์ คิดว่าละครคงทำออกมาแนวสุขุมนั้นแหละ เพื่อชูคาแรคเตอร์ฮีโร่ แต่พอมันมีโรแบร์มาชูด้วย ถ้าสุขุมมาเจอสุขุม มันคงราบเรียบไปหน่อย เลยใส่ความห้าวเป้ง อะเกรสซีฟลงตัวหลวงอินทร์ไปเพื่อเพิ่มไดนามิกให้กับละคร และคอนทราสต์กับโรแบร์
แสดงความคิดเห็น
ลายกินรี ไม่น่าปรับบทพระเอก จากนิยายเลย
แม้ในใจจะขุ่นเคืองที่ เข้าใจว่าหมอโหมดพ่อของพุดซ้อน รักษาเมีย ช้าไปทำให้ตาย แต่ก็ไม่ได้เจ้าคิดเจ้าแค้น แบบในละคร
ตอนมาหาพุดซ้อนที่เรือนในนิยาย พอรู้ว่ากำลังตรวจคนไข้ ก็นั่งรอจนคนไข้หมด ไม่ได้โวยวายจะต้องมาเจออย่างเดียว
หากทำคาแรคเตอร์ให้สุขุม นี่ น่าจะตามรอยพี่หมื่น บุพเพ ได้แน่ๆ เสียดาย
*ที่เขียนมานี่ดูจริงๆนะคะถึงเขียนได้
ไม่ได้นั่งเขียนลอย ๆ*