เราจะเรียกความสัมพันธ์นี้ว่าแฟนแล้วกันนะคะเรากับตัว ผช.รู้จักกันตอนเราอยู่ปวช2.อยู่ด้วยกันมาจนจบปวช.3สถานะของเราสองคนมีเพื่อนเรากับน้องเค้าที่รู้แต่มีช่วงนึงจะประกาศให้คนอื่นรู้ว่าคบกันแต่ก็แปปเดียวเท่านั้น ตลอดเวลาที่เค้าอยู่กับเราจะมีเรื่องผู้หญิงตลอด เราไปร้านเหล้าเค้าก็ไปนอนกับผญ.คนอื่นเพราะแค่น้องคนนั้นทักมาว่าอยู่คนเดียว(บอกก่อนเราไม่ได้เท่าทุกวันตั้งแต่เค้ามาอยู่ด้วยนานๆครั้ง)ช่วงเราฝึกงานเค้าก็พาผญ.คนอื่นกินข้าวพามาห้องเราเรื่องพวกนี้เราพึ่งมารู้ตอนเลิกกันขาดตลอดระยะเวลา2-3ปีที่เค้าอยู่กับเราเราพยายามหาเหตุผลว่าเรื่องนี้เค้าทำไปเพราะอะไร พอเราจบเราก็กลับมาอยู่บ้านช่วงสถานะการณ์โควิด เค้าบวชเราไม่ได้เพราะช่วงนั้นเราทำงานไม่ว่างเค้าพาเด็กเก่าเค้าไปงานบวชด้วยความสัมพันธ์เริ่มแย่ลงตั้งแต่เรากับมาอยู่บ้านแรกๆก็เหมือนจะดีแต่ไม่เลย เราพึ่งมารู้ว่าเพราะเงินเค้าเลยอยู่กับเราเค้าบอกว่าถ้าไม่มีให้ไม่รู้จะอยูทำไม ความสัมพันธ์เราที่ผ่านมามันจบลงเพราะประโยคนี้พอผ่านไป3-4เดือนก็กับมาง้อบอกรอพี่นะนู้นนี้เราก็แบบเออยังไม่มีใครรอได้แต่เอาเข้าจริงๆเค้ามีคนที่เลือกอยู่แล้วเราเป็นแค่ตัวเลือกแค่นั้น ความสัมพันธ์มาจบอีกครั้งกับคำว่ากูรักน้องมัน เราเลยเลือกที่หยุดทุกอย่างเค้าก็หายไปจากเราจนวันนึงใกล้วันที่เค้าจะลึกเค้าโทรมาว่าจะสึกแล้วนะมาหาได้ไหม เราก็ไม่ได้ไปเพราะบอกเพื่อนแล้วว่าจะไม่กลับไปหลังจากนั้นเราลบเพื่อนเค้าทุกช่องทางเราอยากตัดให้ขาดจริงๆ แต่เรามีแอบไปส่องแต่เจอแต่อะไรที่ทำร้ายจิตใจเลยปล่อยผ่าน เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นมันจบลงจริงๆสักที แต่รูปเค้าทุกอย่างมันยังอยู่ในหัวไม่กล้าเริ่มต้นใหม่กับใครเลยกลัวเจอความสัมพันธ์แบบเดิม เราอยากได้คำแนะนำจากทุกคนว่าเราควรทำยังไงให้เลิกนึกถึงแล้วเปิดใจสักที เวลาเรานึกถึงเราจะดิ่งมาก😮‍💨
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้*ถ้าคนนั้นผ่านมาเห็นเราอยากบอกว่าเราขอให้แกโชคดี ขอให้เจอกับเวรกรรมที่ทำกับกู