คือเรากับแฟนคบกันได้ 2 ปีกว่าๆค่ะ แล้วคุยกันว่าอยากอยู่ด้วยกัน เราโตทำงานกันแล้วทั้งคู่  ส่วนทางบ้านแม่เราค่อนข้างหัวโบราณ อยากให้หมั้นกันไว้ก่อน แล้วก็ตกลงเก็บเงินหมั้นด้วยกันค่ะ ทางเราก็ช่วยเขาเก็บ แต่พอครึ่งปีหลังมาเขามีภาระมากขึ้น เขาเลยต้องเอาเงินที่เขาเก็บออกมาใช้จนหมดค่ะ พอถึงวันหมั้นทางบ้านฝ่ายชายก็เงียบค่ะ จนแม่เราได้โทรไปหา ฝั่งบ้านเขาจึงยอมมาค่ะ (คือเรารู้ปัญหาอยู่แล้วว่าเขาไม่มีเงินและใช่ค่ะเราก็เอาเงินส่วนตัวให้เขายืมไป รักเค้าแหละ)  (แม่เราและแม่เขาแอบมีปากเสียงกันนิดหน่อย เราร้องไห้ตลอดเลย ไม่มีความสุข มันควรจะเป็นวันที่ดี)

หมั้นเสร็จก็อยู่เราก็ย้ายมาอยู่ด้วยกัน ช่วงที่อยู่ด้วยกันผู้ชายค่อนข้างโลกส่วนตัวสูง ไม่ค่อยเล่าชีวิตประจำวันให้ฟัง support เรื่องเงินเราไม่ได้อันนี้เราโอเค แต่ก็ support เรื่องความรู้สึกก็ไม่ได้อีก +เราทะเลาะกันบ่อยๆ แต่ไม่ได้รุนแรง แค่งอลๆค่ะ เราเคยถามเขาว่าอยากเลิกไหมเพราะเหมือนเขาไม่ค่อยมีความสุข แต่เขาคิดว่าเราบอกเลิกเขาค่ะ😂 เราเคยคุยเรื่องสินสอดกับเขาค่ะว่าเราช่วยกันเก็บดีไหมเท่าไหร่ดี แต่เขาเงียบใส่เราค่ะ เราก็แอบนอยด์แล้วก็ไม่ได้พูดเรื่องนี้กันอีก จนปล่อยเวลาล่วงเลย จนวันหนึ่งเขาบอกเลิกกับเราค่ะ เขาบอกว่าเขาอึดอัด ไม่มีเราเขามีความสุขมากกว่า 😭 จุกเลยค่ะ แต่เราขอโอกาสเขาค่ะ เขาบอกว่าเราอยากปรับปรุงตัว เขาบอกว่าเขาตัดเขาไปแล้วค่ะ แล้วเขาก็สารภาพว่าเขาคุยกับคนอื่นนอกใจ+นอกกาย 😭 เค้าบอกเค้ารู้สึกผิดเลยสารภาพ แต่ฝั่งผู้ใหญ่บ้านเราไม่ยอมค่ะ คุยกันไว้ถ้าใครผิดสัญญาต้องจ่ายค่าเสียหาย พอคุยกันจบแล้วเราตกลงกลับไปคบกันใหม่ค่ะ แต่เขาก็ไม่เหมือนเดิม ฝั่งผู้หญิงบอกว่าจะเลิกติดต่อบล็อกทุกอย่าง แต่เราก็เจอค่ะว่าเขายังติดต่อกันอยู่  แม่บอกว่าต้องเอาเรื่องฝั่งเขาบ้าง แต่เราบอกว่าเราอายค่ะ แม่บอกว่าคนที่อายควรต้องเป็นเขา ไม่ใช่เรา 😭😭