จากที่เคยเล่าครั้งก่อน คือแม่อยากให้กลับไปเป็นครูที่บ้าน แต่เราไม่อยากกลับ  ทำงานที่นี่ เงินเดือน อ่ะ หมื่น7 ไม่ได้เสียค่าเช่าบ้าน ไม่ได้เสียค่ากิน ไม่ได้เสียค่าเที่ยว กินดีอยู่ดีมีความสุข ขายออนไลน์กำลังไปได้สวย งานกำลังไปได้ดี แต่ก็มีหนี้สินบัตรเครดิต เราก็บริหารเงินได้ไม่ได้ขัดสน แต่แม่ไม่ยอม จะให้กลับบ้าน  ถ้ากลับบ้าน เราต้องไปเริ่มเงินเดือน7 พัน แต่ยังไม่ได้รับราชการนะ แค่เข้าไปทำงานเท่านั้น เราตัดสินใจบอกไม่กลับ  เรากลับเราต้องแลกกับ เสียคู่ชีวิต (แต่งงานแล้ว) แฟนก็ทำงานกำลังตั้งตัวได้ เดือนนึงเกือบ6หมื่น  ครูไม่ได้ง่ายเหมือนสมัยก่อน ซึ่งตอนนี้ ก็มีสุขดี สวัสดิการไม่มีก็สามารถซื้อมาได้ ประกันสุขภาพ นั่นนี่เราทำไว้ ก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไร แม่บอกว่าโง่ เราชั่ว ที่ไม่เลือกเขา เลือกที่จะอยู่กับผู้ชาย เลือกที่จะเป็นขี้ข้าเพื่อน (เราทำงานกับเพื่อน เพื่อนก็ให้เงินเดือน) ไม่มีขี้ข้า ทำงานแบบเพื่อนช่วยกันและกัน เค้าซัพพอตเราเสมอ  เลือกที่จะนั่งพับเพียบรองมือรองตีนคนอื่น ไม่นั่งเก้าอี้แบบเขาเลือกให้ ว่าสามีเราไม่รู้ความ ไม่ให้เรากลับ (จริงๆเขาให้สิทธิเราเลือกเสมอ) แต่เราไม่กลับเพราะมันไม่เครียด ทำงานสะดวกสบาย ร้านออนไลน์ก็ทำได้ดีแล้ว ไม่ใช่เราทิ้งพ่อแม่ กลับไปมาหาเค้าได้แต่ตอนนี้คุยโทสับก็ทะเลาะ เลยไม่อยากกลับ เค้าพยายามเอาบ้านเอารถมาแลก แต่ก็ให้เราผ่อน เราไม่เอา ล่าสุด บอกให้กลับไปเซ็นที่ดิน เค้าจะบกที่ดินให้ โทรมามะวาน วันนี้ให้กลับเลย หืมม ค่าเครื่องไปกลับ6พัน เราอยู่ได้เป็นเดือน เลยถามทำไมรีบจัง ทำไมไม่โอนชื่อแม่ไว้ล่ะ เค้าบอกจะให้เราคนเดียว พี่ไม่รู้ เลยบอกไปว่า โอ้ยพี่เขาไม่ยุ่งไม่เอาหรอก แกบอก ทำไมมองพี่ต่ำแบบนั้น เห๋ย ทำไมว่าลูกตัวเองแบบนี้ พี่ก็ลูกตัวเองเหมือนกัน (เราคุยกับพี่ชายตลอด รู้ดี) แต่แม่ไม่รุ้ว่าลูก2คนพี่น้องติดต่อคุยกันเสมอ แล้วก็บอกว่า นั่งเครื่องมา 6 พัน ทำไม่ได้ แม่!! ทำงานกับเพื่อนใช่ว่าอยากลา ลาได้เลยนะ เราก็รับเงินเดือนกับเขา ที่ทำงานที่ไหนก็เป็น แล้วแม่ก็โทษว่าเพื่อนไม่ช่วย เห็นแก่ตัว งี้ เห้อออ... หนักขึ้นทุกวัน เค้าไม่ฟัง ไม่เปิดใจอะไรเลย ถ้ากลับเร้ายิ้มน่าชื่นใจลูกกลับมาเป็นครูเงินเดือน7พัน  ลูกจะตาย ทั้งหนี้สิน เงินเดือน7พัน แยกทางกับสามีตัวเอง นั่งมอไซส์ร้อนๆตากแดดไปทำงาน ทั้งที่อยู่ กทม ทำงานในห้องแอร์ กินอยู่ไม่เสียค่าใช้จ่าย (ทำงานที่บ้านตัวเองแหละ) มีรถขับ อยากไปเที่ยว อยากพักก็ทำได้ เงินเดือนบางเดือน3หมื่น เเล้วแม่ก็ว่าเราคนไม่ดี ไม่เชื่อฟังเขา คิดสั้น คิดโง่ มาทำงานวุฒิ ป.6 ทั้งที่จบปริญญา  ไม่กลับมาอยู่บ้าน ไม่ทำตามเขา แล้วไม่ได้ดูถูกแค่ลูกตัวเอง ดูถูก สามีเรา ครอบครัวสามีเรา ดูถูกคนอื่น คนรอบข้าง ทำยังไง เขาจะเปิดใจกับเราได้บ้างคะ มีใครเจอหนักแบบเราบ้าง ทุกอย่างมันเดินได้สวย มีความสุข แต่ติดแค่คนเดียว ตอนนี้เครียดทุกวัน ถ้ากลับไป วันเดียว ยังไงเขาดราม่าใส่แน่นอน เขากราบเราแน่นอน ไหว้แน่นอน ทำทุกอย่างให้ลูกอยู่นั่น ร้องไห้ใส่ ซึ่งเราไม่อยากเจอ ไม่รู้ว่าเราจะบาปไหม ที่ไม่ฟังเขา เขาพูดเหมือนเราทำบาปมาก ทำให้เค้าเครียก ทำให้เค้าทุกข์  ตอนนี้คือเครียดที่เขาไม่ปล่อยเราเลย  เครียดที่กลัวเค้า เป็นอะไรไปเพราะเราไม่ฟังเขา   เราไม่ได้จะทิ้งพ่อแม่ ปกติกลับไปหาล่อยมาก บินไปๆมาๆ 2ทิตที ซื้อนั่นนี่ให้ตลอด พอมาช่วงนี้ ต้องห่างออกมาก่อน เพราะคุยสายคือทะเลาะ โดนประชดประชันใส่ ต้องตัดสายออกทุกครั้ง  บางทีเราก็ไม่มีที่ระบาย ทำไมต้องมาเจอแบบนี้ แม่คนอื่นไม่เห็นบังคับลูกขนาดยี้เลย เขามีความสุขมาก แต่เรา ทำไมบังคับขนาดนี้ เกษียณออกมา ทำให้ตัวเองมีความสุขไม่ดีกว่าหรอ เลี้ยงหลาน (ลูกพี่ชาย) อยากมาหาเรา ก็มาได้งี้ โอ้ยยย เครียด ลงกับพันทิพย์ คนไม่เคยรู้จักกันได้ระบายบ้าง  ฉันเหนื่อยยยยยยยยยยย....