เรากับแฟนคบกันมา 8 ปีแล้ว  เรากับแฟนอยู่ด้วยกันทุกวันอยู่กินกันมาหลายปีมาก ตั้งแต่เราเรียนจนเราเรียนจบ ปวส. ออกมาทำงาน เราทำงานมีเงินเดือนแต่แฟนของเราไม่ได้ทำงานหลัก

เรื่องมีอยู่ว่าเราอยากจะให้แฟนเราไปทำงานอื่นค่ะ แต่ที่บ้านให้แฟนเราไปช่วย ทั้งที่พี่ชายแฟนพ่อแม่ให้ไปทำงานนอกได้เลย  แต่แฟนเราต้องช่วยธุรกิจที่บ้าน แต่ ฐานะบ้านแฟนเราพอมีอยู่นะคะไม่ได้ยากจนอะไรมากค่ะ พ่อแม่เค้าก็ยังแข็งแรงดีอยู่ค่ะ งานที่บ้านคือขายของทั่วไปค่ะไม่ได้หนักมากค่ะ  ต่างกับเราต้องหาเลี้ยงตัวเอง อยากหาใครช่วยมาสร้างอะไรไปด้วยกัน
แต่แฟนเราเค้าก็ไม่มีตังที่จะเก็บ เพราะเค้าช่วยงานทางบ้าน พ่อแม่เขา ก็ไม่ให้ค่าจ้างอะไรเลยนะคะ จึงทำให้เค้าก็ไม่มีตังเก็บค่ะ

เราเข้าใจนะว่า แฟนเราต้องช่วยพ่อแม่เค้าทำกิจการที่บ้าน แต่คือเค้าแทบไม่มีตังเก็บเลย เราเลยอยากให้เค้าไปทำงานอื่นเก็บตังไว้  อนาคตข้างหน้าบ้าง
แฟนเราก็จะบอกว่า เค้าจะไปทำงานอื่นยังไง ต้องช่วยงานที่บ้าน  เราก็บอกว่าทำไมละพี่ชายเธอยังไปทำงานนอกได้เลยไม่เห็นสนใจธุรกิจที่บ้านเลย แล้วทำไมเธอต้องอยู่แบบนี้ เธอไม่คิดจะเก็บตังไว้วันข้างหน้าสร้างอะไรกับเราบ้างหรอ เราเคยบอกเค้าว่าถ้าเธอ ช่วยที่บ้านแล้วเธอ มีตังเก็บบ้างเราจะไม่ให้เธอไปทำงานอื่นเลย
คือเราไม่เข้าใจทำไมพ่อแม่ ว่าทำไมถึงไม่ให้แฟนเป็นเงินเดือน หรือให้เป็นวันโดยไม่ต้องขอเค้า นี้ไปช่วยพ่อแม่ต้องมานั่งขอเหมือนเด็กอยู่เลย ที่ละ100 200 เหมือนยังขอพ่อแม่อยู่เลย เราทำงานได้ตังมา มาจ่ายค่าห้อง ค่าน้ำ ค่าไฟ ดิ้นรนอยู่ฝ่ายเดียว คือเราเหนื่อยมากๆ แฟนเราไม่คิดจะวางแผนอนาคตไว้เลยค่ะ อายุก็25 แล้วค่ะ ยังมานั่งขอตังพ่อแม่อยู่เลย  คือเราควรอยู่ต่อหรือพอแค่นี้ดีค่ะ หรือเราคิดวางแผนอนาคตมากไปคะ 

กระทู้แรก อาจจะพิมวนไปวนไม่เข้าใจ ต้องขอภัยด้วยนะคะ