เราเป็นแฟนเก่ากันที่กลายมาเป็นเพื่อนกันค่ะ เราห่างกันไปปีนึงหลังจากเลิกกัน มีวันนึงเขาทักมาชวนเราและเพื่อนเราไป hang out กัน ตอนนั้นเราคิดว่าเขาไม่ได้มีใครค่ะ คิดว่ายังอยากกลับมา เราก็เลยออกไปเจอค่ะ
หลังจากวันนั้นที่เขาทักมาทุกวีค และชวนเรากับเพื่อนเราออกไป hang out ด้วยกันทุกวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ จนเขากลายมาสนิทกับเพื่อนเราอีกครั้ง
จนเขาย้ายบ้านมาอยู่ใกล้เรา และเราทำงานใกล้กัน เขาเลยชวนเราว่าไปทำงานพร้อมกันมั้ย เราก็โอเคตกลงว่าจะช่วยค่าน้ำมัน เหมือนไปกับเพื่อนปกติ เพราะก่อนหน้านี้เราไปกับเพื่อนเราอีกคน แต่เพื่อนออกจากงานพอดีค่ะ เลยจังหวะตรงกันเลยตกลงกับเขาไป
ผ่านไปซักพัก เราเริ่มเจอกันบ่อย เขาก็ถามเราว่า ถ้าวันนึงเขามีแฟน เราจะยังเป็นแบบนี้อยู่มั้ย.. ตอนนั้นเราตกใจเลย เพราะคิดว่าเขาไม่ได้มีคนคุยหรือแฟน เราเลยบอกว่าตัวเราไม่โอเคเท่าไหร่ แล้วเขาก็คือเพื่อนที่มาจากแฟนเก่า ไม่ได้เป็นเพื่อนกันตั้งแต่แรกค่ะ เราเลยคิดว่าเป็นเพื่อนที่เราตัดออกจากชีวิตได้
ตอนหลังเขาก็เริ่มชัดเจนว่าเขามีคนคุยแล้ว เราก็เลยตัดสินใจว่าเราขอห่างออกมาดีกว่า ตัวเราเองก็ยังไม่สนิทใจสถานะเพื่อน 100% แล้วเราก็ไม่รู้ว่าคนของเขาจะรู้สึกยังไง ถ้ารู้ว่าคนของตัวเองยังเจอกับแฟนเก่าทุกวัน
พอวันที่เราห่างมา ไม่ไปทำงานพร้อมเขา เขาก็เลยให้ครอบครัวมาพูดคุยกับเรา และให้เขาสัญญากับเราว่าจะไม่ทำอะไรให้เราโกรธอีก เราเลยเกรงใจทางบ้านเขา แล้วก็กลับไปใช้ชีวิตแบบเดิม (แต่ในใจภาวนาให้ได้งานใหม่เพราะจะได้แยกทางกันแบบไม่รู้สึกต้องโกหกถ้าจะออกห่างมา)
ทุกวันนี้เราก็คือเจอกันทุกวัน กินข้าวพร้อมกัน วันเสาร์เรามีเรียน ถ้าวันไหนที่บ้านเราไม่ไปส่ง เขาก็จะให้เราไปปลุกที่บ้านเลยแล้วเขาก็จะไปส่ง ตอนเย็นเขาก็จะมารับไปทานข้าวกับที่บ้านเขาตลอด เหมือนเป็นกิจวัตรในช่วงวันหยุดไปแล้วค่ะ
จนเราสงสัยว่าเขาเอาเวลาไหนไปเจอกับคนของเขาบ้าง หรือว่าการแชทคุยเป็นสิ่งที้พียงพอแล้วสำหรับเขาเราก็ไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะ
อยากถามค่ะ ถ้าคุณเป็นคนคุยของเขา คุณจะโอเคมั้ยคะ เพราะโดยส่วนตัวเราเป็นเราคงไม่โอเค แต่เขาบอกกับคนคุยเขาว่าเราเป็นแค่เพื่อนที่สนิทค่ะ เลยไม่รู้ว่าเขาคงเชื่อว่าเป็นเพื่อนสนิทกันจริงมั้ย
ปล. มีเหตุการณ์ยิบย่อยและบางการกระทำที่เรารู้สึกว่าเขาทำเกินเพื่อนบ้าง หรืออาจเพราะเพื่อนสนิทเราไม่เคยทำกับเรารึเปล่าก็ไม่รู้นะคะ แต่เล่าให้เพื่อนฟัง เป็นเพื่อนก็ไม่ทำแบบนี้ค่ะ แล้วเราก็บอกกับเขาตลอดว่าเรายังไม่ลืมเรื่องราวในอดีตค่ะ และตอนนี้เรานิ่งมาก ไม่เป็นฝ่ายเริ่มก่อนในทุกการกระทำและบทสนทนาเลยค่ะ เราพยายามตัดเขาออกและมูฟออนจริงๆค่ะ เพราะเรามองเข้าไปในมุมคนนอก เราคิดว่าถ้าเรามีแฟนแบบนี้ เราคงไม่โอเคอะค่ะ
ถ้าคนของคุณยังเจอกับแฟนเก่าทุกวัน คุณจะโอเคกันมั้ยคะ
หลังจากวันนั้นที่เขาทักมาทุกวีค และชวนเรากับเพื่อนเราออกไป hang out ด้วยกันทุกวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ จนเขากลายมาสนิทกับเพื่อนเราอีกครั้ง
จนเขาย้ายบ้านมาอยู่ใกล้เรา และเราทำงานใกล้กัน เขาเลยชวนเราว่าไปทำงานพร้อมกันมั้ย เราก็โอเคตกลงว่าจะช่วยค่าน้ำมัน เหมือนไปกับเพื่อนปกติ เพราะก่อนหน้านี้เราไปกับเพื่อนเราอีกคน แต่เพื่อนออกจากงานพอดีค่ะ เลยจังหวะตรงกันเลยตกลงกับเขาไป
ผ่านไปซักพัก เราเริ่มเจอกันบ่อย เขาก็ถามเราว่า ถ้าวันนึงเขามีแฟน เราจะยังเป็นแบบนี้อยู่มั้ย.. ตอนนั้นเราตกใจเลย เพราะคิดว่าเขาไม่ได้มีคนคุยหรือแฟน เราเลยบอกว่าตัวเราไม่โอเคเท่าไหร่ แล้วเขาก็คือเพื่อนที่มาจากแฟนเก่า ไม่ได้เป็นเพื่อนกันตั้งแต่แรกค่ะ เราเลยคิดว่าเป็นเพื่อนที่เราตัดออกจากชีวิตได้
ตอนหลังเขาก็เริ่มชัดเจนว่าเขามีคนคุยแล้ว เราก็เลยตัดสินใจว่าเราขอห่างออกมาดีกว่า ตัวเราเองก็ยังไม่สนิทใจสถานะเพื่อน 100% แล้วเราก็ไม่รู้ว่าคนของเขาจะรู้สึกยังไง ถ้ารู้ว่าคนของตัวเองยังเจอกับแฟนเก่าทุกวัน
พอวันที่เราห่างมา ไม่ไปทำงานพร้อมเขา เขาก็เลยให้ครอบครัวมาพูดคุยกับเรา และให้เขาสัญญากับเราว่าจะไม่ทำอะไรให้เราโกรธอีก เราเลยเกรงใจทางบ้านเขา แล้วก็กลับไปใช้ชีวิตแบบเดิม (แต่ในใจภาวนาให้ได้งานใหม่เพราะจะได้แยกทางกันแบบไม่รู้สึกต้องโกหกถ้าจะออกห่างมา)
ทุกวันนี้เราก็คือเจอกันทุกวัน กินข้าวพร้อมกัน วันเสาร์เรามีเรียน ถ้าวันไหนที่บ้านเราไม่ไปส่ง เขาก็จะให้เราไปปลุกที่บ้านเลยแล้วเขาก็จะไปส่ง ตอนเย็นเขาก็จะมารับไปทานข้าวกับที่บ้านเขาตลอด เหมือนเป็นกิจวัตรในช่วงวันหยุดไปแล้วค่ะ
จนเราสงสัยว่าเขาเอาเวลาไหนไปเจอกับคนของเขาบ้าง หรือว่าการแชทคุยเป็นสิ่งที้พียงพอแล้วสำหรับเขาเราก็ไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะ
อยากถามค่ะ ถ้าคุณเป็นคนคุยของเขา คุณจะโอเคมั้ยคะ เพราะโดยส่วนตัวเราเป็นเราคงไม่โอเค แต่เขาบอกกับคนคุยเขาว่าเราเป็นแค่เพื่อนที่สนิทค่ะ เลยไม่รู้ว่าเขาคงเชื่อว่าเป็นเพื่อนสนิทกันจริงมั้ย
ปล. มีเหตุการณ์ยิบย่อยและบางการกระทำที่เรารู้สึกว่าเขาทำเกินเพื่อนบ้าง หรืออาจเพราะเพื่อนสนิทเราไม่เคยทำกับเรารึเปล่าก็ไม่รู้นะคะ แต่เล่าให้เพื่อนฟัง เป็นเพื่อนก็ไม่ทำแบบนี้ค่ะ แล้วเราก็บอกกับเขาตลอดว่าเรายังไม่ลืมเรื่องราวในอดีตค่ะ และตอนนี้เรานิ่งมาก ไม่เป็นฝ่ายเริ่มก่อนในทุกการกระทำและบทสนทนาเลยค่ะ เราพยายามตัดเขาออกและมูฟออนจริงๆค่ะ เพราะเรามองเข้าไปในมุมคนนอก เราคิดว่าถ้าเรามีแฟนแบบนี้ เราคงไม่โอเคอะค่ะ