น้องเป็นแมวตัวแรกที่จำเป็นต้องเก็บมาเลี้ยงเพราะปล่อยผ่านไม่ได้(จากที่ไม่เคยคิดจะเลี้ยงสัตว์เลยเพราะเราไม่มีเวลาดูแลเค้ามากพอ อีกอย่างผมตัวคนเดียว)

พอดีวันที่เจอน้องผมออกไปวิ่งออกกำลังกายตอนเช้า แล้วผมกลับจะเข้าห้องผมดันไปเจอแกที่หน้าประตูห้องตัวเอง(เกือบเหยียบแกด้วย สายตาผมสั้นแล้วถอดแว่นตอนกลับห้องพอดี) ผมไม่เคยคิดจะเอาแมวมาเลี้ยงเลย แต่กรณีนี้คือแกมาแบบผอมเลยไม่แข็งแรง อายุน่าจะประมาณ1เดือนเศษๆ เป็นโรคผิวหนังมาเลย เหมือนแกเลือกเราแล้ว ผมเลยเอาแกมาดูแล ได้เอาแกไปตรวจเบื้องต้น ฉีดยาถ่ายพยาธิ วัดไข้ แล้วก็ได้ยาพวกสเปย์พ่นเชื้อราหรือเรื้อนนี่แหละมา  หลังจากนั้นซักระยะนึงก็พาแกไปตรวจเลือดหาเอ็ดแมวและลิวคีเมียผลคือแกเป็นลิวคีเมีย(2ขีดชัดมาก) และก็ได้หลอดยาป้องกันไรหูมา ได้ยาวิตามินบำรุงมา กับยากระตุ้นภูมิมา ต้องให้กินทุกวันครบ1เดือน และปัญหาเริ่มเกิดขึน แกมีอาการชัก ตอนอยู่กับผม ชักบ่อยมากๆ พาไปคลีนิกตรวจนั้นนี่ หมอแนะนำให้ไปโรงพยาบาลที่มีเครื่องมือที่พร้อมกว่านี้  ผมก็ย้ายแกไปตรวจอีกโรงพยาบาลนึง ซึ่งจริงๆแล้วผมอยากจะเลี้ยงแกแบบ ปกติ และผมก็ไม่กำลังทรัพย์ที่ค่อนข้างจำกัด การที่มาโรงพยาบาลสัตว์ เรื่องค่าใช้จ่ายก็ส่วนนึงที่เริ่มมีปัญหา ต่อนะครับ หมอได้ทำการตรวจเลือกน้องเพื่อหาค่าต่างๆในเลือดว่าจะมีผลให้น้องเกิดอาการชักไหม สรุปคือค่าต่างสมบูรณ์ดี เลยได้ทำการแอดมินน้อง2คืนด้วยกันซึ่งเริ่มมีค่าใช้จ่ายที่ผมต้องแบกละ น้องก็มีชักให้เห็นบ้างและได้เริ่มทานยากันชักตัวแรก คือยา Phenobrabital ปริมาน0.8cc ทุกๆ12ชม. หลังจากครบ2คือก็เอาน้องกลับ และนี่คืออุปสรรคต่อไปสำหรับผมละ งานของผมที่ทำอยู่ต้องออกต่างจังหวัด เลยได้จัดการดีลกับน้องคนนึงที่รู้จักให้มาให้อาหารให้ยาแกตามที่หมอบอก(ตอนนี้ผมอยู่ต่างจังหวัดแล้วนะมาทำงานซึ่งผมจะไปกลับหาแกไม่ได้เลยเพราะใช้เวลาราวๆ5-6ชม.ในการเดินทาง) แต่น้องเริ่มมีอาการชักถี่ขึ้นเลยได้การเพิ่มปริมาณยาจาก0.8>1.6(1เท่า) สรุปผ่านไป1คืนจากที่เอาน้องกลับมา แล้วยาอาจจะยังไม่ถึงตัวน้องจริงๆหรือยังไงไม่แน่ใจแกก็ยังชักอีก หมอจากโรงพยาบาลที่สองเริ่มไม่ไหวเหมือนกันกลัวน้องจะเป็นอะไรไปมากกว่าถ้าเราช้า คือน่าจะเป็นอาการทางประสาทและสมองเลยแนะนำให้ไป โรงพยาบาลที่มีพวกเครื่องมือที่ดีกว่า และเป็นโรงพยาบาลรับฝากดูแล24ชม. ได้มีการแอดมินและตรวยเลือดตรวจร่างกายน้อง ผลคือแกชักจนสมองบวมและตาบอด(ไม่รู้ว่าชั่วคราวหรือสนิทต้องรอดูซักระยะนึง) จากที่คุยกับคุณหมอ ผมเข้าใจว่าชีวิตต้องมาก่อน แต่ผมเริ่มไม่ไหวกับค่าใช้จ่ายตรงนี้แล้ว และการตรวจในขั้นตอนต่อไปคืออะไรที่เพิ่มเลเวลไปอีกขั้น เช่นพวกเจาะไขก้านสมอง,MRI ซึ่งมีต่าใช้จ่ายที่ผมรับไม่ไหว ยังไม่รวมค่ายาค่าฝาก มาถึงตอนนี้ผมเสียไปแล้วประมานรวมๆหมื่นกลางๆแล้ว เลยปรึกษากันว่าจะแอดมิดไว้2คืนก่อน ตอนนี้น้องตอบสนองกับตัวยาได้ดีขึ้นชักน้อยลง แต่มีชักอยู่1ครั้งหมอเลย ให้ยากันอีกตัฝเพิ่มไปอีก เป็นยาKappra ต้องให้ทุกๆ8ชม. ห้ามตรงกับเวลาที่ให้ยากันชักตัวแรกอีก บรรลัยผมละอันนี้คือคีย์หลักผมเลย ยาคือต้องให้ไปตลอด ไม่รู้ว่าน้องจะหายเมื่อไหร่ ผมได้ทำการลิสตารางเวลาดูแล้ว ประมาน5-6ช้อยด์ ซึ่งหนักมากสำหรับผม ผมไม่รู้นะว่าคนอื่นจะคิแว่าหนักไหม แต่คือผมต้องเปลี่ยนงาน หรือไม่ก็อแกจากงานมาดูแลแกเลย ด้วยข้อจำกัดเรื่องโรคประจำตัวน้อง,อายุน้อง,และเวลาที่ผมมีเนี่ย ผมอยากดูแลน้องให้ดี,เติบโตมาแข็งแรง แต่ผมเจอแจ็คพ็อตแบบเต็มๆ ผมไม่รู้จะทำยังไงดี ด้วยกำลังทรัพย์และเวลาที่เป็นข้อจำกัดขนาดนี้ (เอิ่ม เรื่องรับฝาก24ชม.ผมก็พอหาข้อมูลมาบ้างแต่ จะหายากมากๆเพราะน้องมีโรคประจำตัว และค่าฝากค่อนข้างมีเรทที่สูง เพราะการให้ยาน้องจะมีเวลาที่ถี่มากๆ ) ผมเครียดกับเรื่องนี้มาซักพัก ใครพอจะมีอะไรดีๆมา แนะนำผมบ้างครับ ผมรู้ว่าตัวเองไม่พร้อมแต่ดันรับน้องมาดูแลแบบไม่มีทางเลือก ผมรู้สึกผิดมากๆ และคนรอบข้างผมก็มีเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง ขอบคุณที่ทนอ่านนะครับ ด่าได้ครับแต่อย่าแรง บางคำที่บรรยายมาอาจจะไม่ครบถ้วนลืมไปบ้างขออภัยด้วยครับ

คนใกล้ตัวก็เริ่มจิตตกไปกับผมด้วย ตอนนี้รอเอาน้องออกจากโรงบาลผมก็ต้องคิดละว่าจะเอาแกไปฝากหรือดูแลเอง ยากมาก ผมเลี้ยงแบบปกติได้นะให้อาหาร,ให้น้ำ เลี้ยงแบบระบบปิด แต่เรื่องการให้ยามันหนักหนาจริงๆ น้องขาดยาไม่ได้ ที่รับฝาก24ชม. ปฏิเสธผมไปหลายที่ละ เงินผมก็ไม่ได้มีมากอะไร พอเลี้ยงดูแลน้องได้ไปเรื่อยๆ 

ข้อคำแนะนำจากพี่น้องๆที่เคยประสบปัญหาแบบเดียวกับผมมาแชร์ให้ฟังที