ผมร้องไห้มา2สัปดาลแล้วครับ นิสัยโดยปกติ เก็บตัวอยู่คนเดียว
แต่ผมไม่ยุ้งกับกัชชานะครับ ผมรู้สึกทำอะไรไม่มีความสุขเลยครับ 
ผมไม่รู้จะทำอะไรเลยครับ ทำงานก็ท้อง่าย หลายคนบอกผมเก่งและขยันมากๆ
คนที่ทำงานด้วย ชื่นชมผมเสมอ ผมไม่เคยขาดงาน แต่ผมเป็นอะไรผมไม่รู้ตัว
มันซึมๆเศร้า ผมเลยท้อกับการทำงานและออกมาอยู่บ้าน ซึ่งผมก็หาเงินใช้เองได้แหละครับ
ถึงไม่ได้ทำงาน แม่ผมเป็นเจ้าของ หอเช่า4ชั้น ชั้นละ10ห้อง อยู่ในตัวเมืองสุรินทร์
แต่ผมไม่เคยขอเงินเขาเลยตั้งแต่ออกงาน ผมไม่มีเพื่อนผมอยู่คนเดียว เพื่อนผมดูดกัชชากันหมด
พอผมไปเล่นด้วยก็ชอบหัวเรอะ ผมไม่อยากไป ผมอยากมีความสุข ผมควรทำยังใง😓
ผมไม่อยากนอนร้องไห้ทุกคืนแบบนี้เดิมจนขินละคับ